
Yetişkinler havuzuna buyrun
1978 tarihinde Joe Dante’nin çektiği ve özünde ‘derin Amerika’ meseleleri bulunduran “Piranha”, 2010’daki ilk üç boyutlu yeniden çevriminin devam bölümü ile karşımızda bu sefer. İsminin arkasına ‘kadın göğsündeki silikon oranı’nı vurgulama niyetiyle konan iki ‘D’nin gücüyle de kült olma oranı yüksek bir korku-komedi seyirliği vaat ediyor “Pirana 3DD”. Böylece ilk yeniden çevrimde oluşturulan formül, ‘Kanlı Şölen’ (‘Feast’) serisinin hınzırlığının müsebbibi ekip sayesinde burada da kahkaha kat sayısını anbean arttırıyor. Tüketim toplumuyla da dertleri olan bu yeni bölüm, kadın ile şiddet istismarı konularındaki alaycı duruşu ve B filmi hayranlarını tatmin edecek sahneleriyle sivriliyor. Safkan bir korku filmi ya da iyi bir film arayan kitle için ise fazla bir şey bulundurmuyor içinde uyaralım.
2000’lerde Eli Roth, Quentin Tarantino ve Robert Rodriguez’in katkılarıyla ‘istismar filmi’ geleneği sinemayı etkisi altına almaya başladı. Hatta bunun yol açtığı bambaşka bir kol da ‘şiddet sömürüsü’ niyetine değersiz ‘çöp’ filmlerin adresine dönüştü. Ancak bu noktada esas önem arz eden, bu durumun keyfini sürerken dokuyu doğru kullanan eserlerin verdiği hazdı.
Yeni ekip formata uyum sağlarken sıkıntı çekmiyor
2010 tarihli yeniden çevrim “Pirana” (“Piranha”) bir bakıma böylesi bir yol açtı doğrusunu söylemek gerekirse. Onun ekibinin değişmesiyle gerçekleşen “Pirana 3DD” (“Piranha 3DD”, 2012) adlı devam filmi ise o duyguyu yeniden yaşatıyor. 70’lerin “Piranha” (1978) filminin paranoyak, tedirgin edici, az efektli ve gerilimli duygusundan ‘istismar’ alanlarıyla örülü, günümüz politik durumuna uygun ve eğlenceli bir formül çıkarmak yaramış anlayacağınız bu formata.
Zira ‘hayvan istilası filmi’ ya da ‘katil hayvanlar filmi’ olarak anılabilecek korku alt türü de bu duruma elverişli. Burada yönetmen Alexandre Aja’nın yerine geçen, “Kanlı Şölen” (“Feast”, 2005) ile tanıdığımız John Gulager ve onun son dört ‘Testere’ filminin de senaryosuna imza atan Patrick Melton-Marcus Dunstan ekibi amaçlarına ulaşmışlar. O da nedir? Cinsel istismar filmi (sexploitation film) ve istismar filmi (exploitation film) gibi alt türlerde kalıbına uygun bir eğlencelik ya da kendini ciddiye almayan bir korku-komedi çıkarmak.
Adı ‘Şeytanın Ölüsü’ ve ‘Korku Evi’nin yanına yazılabilir
Belki de “Piranha”nın yeniden çevrim ivmesinde ortaya çıkan seri bu alanda, ‘Şeytanın Ölüsü’ (‘The Evil Dead’) ve ‘Korku Evi’ (‘House’) ile birlikte ‘kült’ sıfatının en çok yakıştığı seri olarak anılacak. Zira yaratık filmlerinde böylesi eğilimler baş gösterse de (Bkz. ‘Basket Case’, ‘Troll’), ‘hayvan’ meselesi söz konusu olduğunda bir ‘uzaklaşma’ hissediyorduk. Doğrusunu söylemek gerekirse canavar filminde de üç filmlik seriye dönüşen “Kanlı Şölen”le dikkat çeken Gulager-Melton-Dunstan üçlüsü, burada da dersine iyi çalışmış.
Aja’nın denizaltı valslerinden bir bölüm içermemesine karşın bu ‘Pirana’ filmi de kapalı bir havuz rahatlılığının içine her yerden geçerken ‘köpek’ gibi görürnen pirana efektlerini eklemiş. Bunlardan da ilk kareden başlayan ‘yetişkinler havuzu’ esprisiyle bir ‘tüketim toplumu’ eleştirisine kadar uzanmış. Böylece ilk filmin politik altyapısı burada da günümüz gençliğine uygun bir mesaj kaygısıyla doldurulurken, oyuncuların bilerek kötü oynaması ve yanlarına David Hasselhoff’u almaları şaşırtıcı değil.
Gülecek sahne ararsanız çok var
Zira Patrick Melton-Marcus Dunstan ikilisi, yönetmenlik koltuğuna oturduklarında ‘kendini ciddiye alan istismar filmleri’ üretseler de yönetmenle beraber adeta ‘voltran’ı oluşturabiliyorlar. Burada da Hasselhoff’un ‘balık avcısı’ klibinden yakaladığı şen hava ile ona Hulager’ın salgıladığı besteden tutun havuzun içinden çıkan “Dehşet Gezegeni”ne (“Planet Terror”, 2007) göndermeli ayak silahına, pirananın kadının içinden çıkıp penis ısırdığı sahneden tutun silikonlardan (ya da tüketim toplumundan diyelim) intikamın alındığı ufak plana kadar yüksek bir ‘eğlence’ dozajı etrafınızı sarıyor.
Bu durum çok ihtişamlı, görkemli hale getirilmese de bilinciyle dikkat çekiyor. Bir Herschell Gordon Lewis edasıyla ve zeki tercihlerle ‘Vegas eğlence parkı’ havasının ötesinde işlev göstermeye çabalıyor. Kötü oyuncular, olan biteni izleyen yönetmenlik, kan oranı ve piranaların boyutu derken de ne hikmetse her şeyin dalga geçilecek dramatik örgüden de alacağı var gibi. Karakterlerin ilişkileri ve gelişmeleri de bu bayağılığa hizmet etmek için konumlanıyor.
Christopher Lloyd’un işlevindeki absürtlüğü de unutmamak şart elbette. Belli ki bu yeni ekip, ‘Pirana’ projesinin istismar gel-gitli korku-komedi şablonunu iyi kavrayıp kendini ciddiye almadan her anını eğlenceye dönüştüren ve yerinde bir gönderme skalası sunan “Pirana 3DD” ile sınıfı geçmiş. Böylece sinema tarihine bir ‘kült film’ daha armağan etmiş.
FİLMİN NOTU: 5
Künye:
Pirana 3DD (Piranha 3DD)
Yönetmen: John Gulager
Oyuncular: Danielle Panabaker, Matt Bush, David Koechner, Katrina Bowden, Jean-Luc Bilodeau, David Hasselhoff, Christopher Lloyd, Gary Busey
Süre: 84 Dk.
Yapım Yılı: 2012
keremakca@haberturk.com