Gazetelerin altın yüzyılı

Aylar önce dijital evrimin kâğıt baskı gazetelerin sonunu getireceğini düşünen ben, bugün aradaki öğrenme sürecinden sonra gazetelerin sonunun gelmeyeceği gibi aksine 21’inci yüzyılın, gazetelerin altın çağı olacağını düşünüyorum.

Düşüncem neden değişti; bunu dün akşam Bloomberg televizyonunda “Yeni Medya” programında anlatmış olmama rağmen bugün nedenlerimi özet halinde tekrarlamalıyım.

Evet o günlerde dijital dünyadan gazetelere yönelik büyük bir taarruz başlamıştı ve evet o günlerde gazetelerin buna nasıl dayanacakları belli değildi.

Özellikle kurumsal ağırlığı büyük, kökleri sağlam olan gazetelerin nasıl ayakta duracakları pek bilinmiyordu.

New York Times ve Washington Post gibi gazeteler çok fazla sallanmışlardı.

Tam pes edecekler denilirken onlar dijital devrimle uyumlu, onunla barışık, onu kullanarak yaşamayı seçtiler.

Ve sonunda bugünkü hem dijitalde başarılı olan, hem de kendi içinde dönüşüm geçiren, yeniden oluşan (yeniden doğan) gazetelerini çıkardılar.

Dijital öncelikli yayın, bugün kâğıt baskı gazeteleri kurtaran bir süreç haline dönüştü. Bu, öldürecek denilen bir devrimin kurtarıcı haline dönüştürülmesi, bir başarı öyküsüdür.

Türk gazeteciliğinin de geleceği burada, dijital öncelikli yayıncılıktadır.

Bunu başaran ayakta kalacak, diğerleri ise ölecekler.