50 ways to...
Henüz teyit etmedi ama yayın yönetmenim Selçuk Tepeli’nin Washington’a yakında gelmesi ihtimali doğduğundan bu yana Paul Simon’un meşhur “50 ways to leave your lover” adlı şarkısının ritmi beynimde yankılanıyor. Biliyorsunuzdur şarkıyı; hani Simon’un,
“Hop on the bus, Gus
You don’t need to discuss much
Just drop of the key, Lee
And get yourself free”
dediği şarkıdan bahsediyorum.
Şarkı sevgilinizden ayrılmanın 50 yolunu anlatıyor.
Şarkıyı Selçuk’la bağlantılı nasıl düşündüğüme gelince... Şarkının ritmini kafamda tutturuyorum, ama sözlerini biraz değiştirdim.
“50 ways to leave your lover” yerine ben “50 ways to kill your editor in chief” (Yayın yönetmeninizi öldürmenin 50 yolu) olarak söylüyorum şarkıyı.
Orijinalinden sadece “And get yourself free” (Kendini özgür kıl) cümlesini tuttum, diğerlerini hep değiştirdim.
Bu sözleri sadece kafamda tekrarlamak bile bana mutluluk veriyor. Selçuk faktörü nedeniyle şu anda korkunç derecede sıkıcı ve rahatsız edici bir hayat tarzı yaşıyorum. Bu durum her gün tekrarlanıyor.
Her sabah beyaz bir sayfa açmış olarak uyanıyorum. Sabah saatlerinde kafamda yayın yönetmenini öldürme fikri ve şarkım yok. Hatta “O da yaşasın ben de” gibi acayip fikirlerim de olabiliyor. Bunu itiraftan biraz utanıyorum, ama bu fikrim etrafta medeni insanın az kalması yüzünden.
Neyse ki bu ruh halim çok uzun sürmüyor ve saat farkı nedeniyle gazetenin baskıya verildiğini hatırlıyorum. Prensip itibarıyla Washington haberlerimi kullanmadığını bildiğimden, o saatlerde kafamda “50 ways to kill your editor in chief” şarkısı dönmeye başlıyor.
ÇOKTAN SEÇMELİ ÖLDÜRME TABLOSU HAZIRLIYORUM
Yine saat farkı nedeniyle gece yarısından sonra şarkıyı yüksek sesle tekrar etmeye başlıyorum. Çünkü o saatlerde gazetenin baskısını internetten görüyorum ve her defasında yazımın olmadığını teyit ediyorum.
“Çok prensiplerine bağlı bir yayın yönetmenim var; Washington haberlerimi koymama prensibini hiç bozmuyor valla, bravo” diye de düşündükten sonra onu bir gün yanımda bulduğumda nasıl öldüreyim diye plan yapıyorum.
Şu ana kadar 30 orijinal yöntemim var, o buraya gelmeden 50’yi bulacağımı sanıyorum.
Bu yazıyı yazma nedenim de şu aslında: Buraya geldiğinde Selçuk benim sabah saatlerindeki sıcaklığımı ve sevgimi yanlış anlayabilir. Bilsin ki bu tavrım ilerideki bir saatte mutlaka ama mutlaka öldürme fikrine dönüşüyor.
Eh artık burada öldürme yöntemlerinin 50’sini de deneme imkânına sahibim; bu da bilinse iyi olur.
Yöntemi bizzat seçmesi için Selçuk’a çoktan seçmeli bir tercih tabosu da hazırlıyorum.
Kongre’den Trump’a Türkiye çelmesi
Rudy Giuliani’nin Cumhurbaşkanı Erdoğan’la Ankara’da görüşmesinden ve Washington’a döndüğünde devreye girmesinden sonra Beyaz Saray’da Türkiye’ye yönelik sıcak ilgi artmaya başladı.
Firması “Greenberg Traurig LLP”yi Türkiye’nin çıkarlarını savunan ajan olarak kaydettiren New York’un eski belediye başkanı Giuliani, aynı zamanda Başkan Trump’ın danışmanı.
Başlatılan bu süreç Erdoğan-Trump’ın 16 Mayıs’taki görüşmelerine kadar sürdürüldüğü takdirde iki ülke arasındaki problemlerin aşılması sürecine girilebileceği ifade ediliyor. Ancak bu sürece Amerikan Kongresi çelme takmaya başladı.
Başkan Trump’ın iç siyasi adımları için oylarına ihtiyacı olduğu Cumhuriyetçi Parti kongre üyeleri arasında, Trump’ın referandum sonrasında tebrik için Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı aramasına tepki var.
Kongre iç ilişkilerini iyi takip eden kaynaklara göre, bu konuda en net tepkiyi Dış İlişkiler Komitesi Başkanı Ed Royce verdi. Cumhuriyetçi Parti kongre üyeleri arasında onun verdiği tepkiye katılanlar da var. Bu dikkatle izlenmesi gereken bir gelişme; çünkü Başkan Trump’ın her Cumhuriyetçi kongre üyesinin desteğine ihtiyacı var. Trump Cumhuriyetçi üyeleri kendi yanından uzaklaştırmamak için Türkiye konusunda onlar gibi davranmaya başlayabilir.
