Keyifli anların çok olduğu bir yıl dileğiyle
İRLANDALI bir arkadaşım, “Hayattan öç almanın en iyi yolu iyi yaşamaktır” derdi. Herkesin kendine göre bir “iyi yaşamak” tanımı vardır elbette. Kimi için lüks içinde yaşamak, kimi için huzuru bulmak, dostlarıyla keyifli zaman geçirmek, kimi için gönlünden geçenleri yapabilmek, maceralara atılabilmek, hayallerinin peşinden koşabilmek önemlidir herhalde. Ya da ola ki bir şeyi, ne olursa olsun, başarabilmenin hazzıdır “iyi yaşamak”. Dolayısıyla tek bir kalıba sığdırılamayacak bir sözdür bu. Belki kıymeti de oradan gelir.
Hayli zor, kötülükle dolu, iç karartıcılık dozu olağanın üzerinde bir yılı geride bırakıyoruz. Bu sıfatlar yalnızca havanın giderek “kurşun gibi ağır” hale geldiği Türkiye için değil dünya için de büyük ölçüde geçerli. Dünya ekonomisinin bir gıdım daha hareketli olması, büyümenin toparlanması elbette küçümsenecek bir şey değil, ancak küreyi saran kasvet de yabana atılacak gibi değil. Tarih, benzer bazı dönemlerde olduğu gibi sanki daha hızlı akmaya başladı. Bu tablodan, tarihteki benzer dönemlere bakarak iyimser mesajlar çıkarmak ise hayli zorlaştı.
Yıl boyunca bunlardan mebzul miktarda bahsettim. Yeniden aynı konulara dönmenin pek âlemi yok. Kaldı ki, dünyanın işleri, ritmi, belaları 31 Aralık’tan 1 Ocak’a geçiş yaptığımızda değişmiyor. Bir günlük umut ve iyimserlik pompalamasının ardından bildik akışa geri dönüyoruz.
KADINLARIN DİRENİŞİ
Bu yıl yeterince üzerinde durmadığım konu ise direnişti. Dünyanın hemen her yerinde, yaşanan onca felaket, zulüm, baskı karşısında hep birileri bir şeylere direndiler. Başarısız olacaklarını bilseler bile direnmeye gayret ettiler. Geçen yıl iyice şekillenen tehditler karşısında neredeyse kendiliğinden direniş mekanizmaları, dayanışma zincirleri kuruluverdi. Şanslı toplumlar özgürce örgütlenerek direnişlerini seslendirebildiler, mücadelelerini ortaya koyabildiler. Daha az şanslılar, devlet şiddetine karşı ne yapılabilirse onu yapmaya çalışarak kendilerine saygılarını korumaya çalıştılar.
ABD’den Hindistan’a, Suudi Arabistan’a, İran’a bence bu direnişlerin en fazla öne çıkanı da kadınlarınkiydi. Kadınların toplumsal rolleri değiştikçe onlara yönelik ayrımcılığın, baskının sürdürülmesi de zorlaşıyor. Şirazesinden çıkmış bir şiddet dalgasının özellikle azgelişmiş toplumlarda, ancak yalnızca onlarda da değil, kadınlar üzerinde bir dehşet dalgası oluşturmasının ardında bu köklü değişim var. ABD’de Trump’ın varlığı ülkede bugüne dek görülmüş en yaygın kadın siyasi katılımını körükledi örneğin.
Türkiye de elbette bu gelişmeden payını alıyor. Kadın cinayetlerinin sayısı arttıkça, küçük kızları bile ancak cinsel bir nesne, kadınları tercihen köle olarak görmek isteyenlerin hezeyanları ayyuka çıktıkça direniş şekilleniyor. Henüz yolun çok başında olunduğuna kuşku yok. Ne var ki, kentleşen ve her şeye rağmen öğrenen ve düşünen bir yeni nesille, tüm zorluklara rağmen mücadeleyi devam ettirenlerle bu kavga sürecek ve sonunda başarılı da olacaktır.
Bu gece ülkenin dünyayla aynı dalga boyutunda yaşamak isteyen insanları gönüllerince bir yılbaşı kutlaması yapamayacaklar. Bazı yöneticiler yılbaşı kutlamalarına karşı olduğu için meydanlara çıkmak, canlı müzik eşliğinde yemek yemek mümkün değil. Güvenlik gerekçesi işlerini yapmayanların mazereti olduğu kadar, insanların hayattan kâm almalarını engellemenin, bir ideolojinin kavrukluğuna tüm ülkeyi mahkûm etmeye çalışmanın işareti.
Aynı zamanda da nafile bir çabanın işareti. Sonuçta insanlar bir şekilde yılbaşını kutlayacaktır. Cesur olanlar bildiklerini okuyacaktır. Kentli insanın cendereye sokulamayacağını, yaşam keyfine karşı bu denli bir sevgisizlikle genç bir toplumun idare edilemeyeceğini de göreceklerdir.
İyi yaşamak, yasaklara karşı direniştir. Tam da bu nedenle iyimser beklentilere girmek için bize hemen hiçbir gerekçe sunmayan bir yılda umudu diri tutmak, direniş ruhunu bir şekilde yaşatmak, bu memleketin hepimize ait olduğunu hatırlamak her şeyden önemlidir.
Sağlıklı ve keyifli anlarınızın çok olacağı bir yıl dileğiyle.
