Cuma günü o korkunç, görüntüleri izlediğimden bu yana ne bir cümle kurabiliyorum, ne düşünebiliyorum ne de küfür edebiliyorum. Sözün bittiği yerdeyim, yerdeyiz.
Semih Çelik 19 yaşında. İnsan 19 yaşında nasıl bu kadar kötülüğü, caniliği, vicdansızlığı, şeytanlığı beyninde, vücudunda barındırır.
"Her bebek masum doğar" derler. Tamam o da masum doğdu. Peki sonrasında nasıl ve ne oldu da bu şekle geldi.
Allah aşkına bir bebek, bir çocuk ne yaşamış olabilir bu kadar pislik olması için. Kafamda deli sorular dönüp duruyor; fakat yine de benim deli sorular yetersiz kalıyor. Olmuyor benim beynimin kötülük üretme kapasitesi sınırlı. Düşündüğüm kötülüklerle insan bu noktaya gelemez. Beynim yetmiyor!!!
Sonra, "Belki böyle canilerin yanından sayısız kez geçiyoruz, ama farkında değiliz" deyip duruyorum. Fakat anası-babası farkında olmamış, ilgilenmemiş biz nasıl fark edelim diye diye sayıklıyorum. Gerçekten korkunç bir durumdayız.
Kendi 19 yaşımı düşünüyorum. İdeallerimi, neşemi, sokaklarda nasıl da mutlu ve güvende hissettiğim yaşadığım o günleri. Bu mesleğe başladığım yaş 19'du ve gecesiyle, gündüzüyle, memleketin her köşesinde saat fark etmeden, korkmadan nasıl da dolaştığımı, gezdiğimi, haber peşinde koştuğumu. Oysa ki, şimdi kendimi daha güvende hissetmek istediğim yaştayım ama korkuyorum!!!
Hadise'nin "Biz ne yaşıyoruz. Kız arkadaşımla arabaya yürürken korktum" sözünü ben de sık sık yaşar oldum. Evet korkuyorum. Hem de bu yaşımda, korkmamam gereken yaşta.
Eskiden eve girmek istemezdim, şimdi evden çıkmak istemiyorum. Sadece korktuğum için. Çünkü artık bunun gecesi, gündüzü yok. Saat hiç fark etmiyor, trafikte, AVM'de, parkta, bahçede hangi psikopatın yanıma gelip bir şey yapacağını bilmiyorum. Keza haberlerde öyle enteresan şeyler izliyorum ki, aklım almıyor. Ve sadece ben bu duyguda değilim. Kadınlarda olduğu gibi erkeklerde de ciddi bir korku var. Çoğu kişiden, "Haklı olduğum halde susuyorum, yoluma devam ediyor" cümlesi duyuyorum.
Ve yine Hadise'nin söylediği gibi; biz ne yaşıyoruz gerçekten.
Evet eskiden bu kadar lüks yoktu.
Evet eskiden bu kadar marka yoktu.
Evet eskiden bu kadar iletişim yoktu.
Evet eskiden mahallenin delileri, birkaç duyduğumuz sapıkları vardı ama o kadar. Ne gördük, ne işittik, ne de yaşadık.
Şimdi "Dün bir şey oluyor, bugün bir şey oluyor ve yarın nasıl daha kötü bir şey olur acaba" durumda ilerliyoruz.
Bir kadın olarak devlet büyüklerimize yalvarıyorum. Lütfen caydırıcı cezaları getirin. Lütfen bu konuyu artık unutmayalım, unutturmayalım.
Sessiz kalmayalım bu caniliğe yeter diyelim.
***
"Değişecek", "Ben düzeltirim" demeyin
Biz kadınlar genellikle;
"O bilmem şöyle ama ben düzeltirim", "Evet kötü alışkanlığı var ama ben düzeltirim", "Bir kere tokat attı ama bir daha yapmayacak ben düzeltirim", "Bir kere aldattı ama bir daha aldatmayacak", "Babası 'Benim oğlumla evlenme' dedi ama ben onu düzeltirim", "Kötü alışkanlıkları var ama ben düzeltirim", "Çocuğumuz olsun düzelecek", "Ben düzeltirim", "Ben değiştiririm", "Evlenince değişecek ben düzeltirim" deriz. Ama demeyin hanımlar. Unutmayın ki;
Bir kere yapan bir daha yapar.
Bir kere döven bir daha döver.
Bir kere aldatan bir daha aldatır.
Bir kere tokat atan bir daha atar.
Bir kere yalan söyleyen her zaman söyler.
Sen kimseyi düzeltmezsin. Psikopat psikopattır nokta!!!
Sen doktor değilsin, kanseri de aspirin ile iyileştiremezsin. O yüzden size musallat olan, manipüle eden, ilişkinizde huzursuzluk çıkartan biriyle birlikteyseniz, oradan zor da olsa çıkın. Çünkü bir kere ilişkide huzursuzluk yaşıyorsan, söylediğin sözlere karşılık sürekli karşında kavga eden biri varsa düzeltemezsin. Olmuyor, olamıyor nokta.
"Ben ona anlatacağım, anlayacak, bu sefer değişecek" diye bir şey yok. Değişmiyor, düzelmiyor, anlamıyorlar.
Sapkın sapkındır.
Psikopat psikopattır.
Hele sana takık birinin senin sözünü anlamasına imkan ve ihtimal yok. Özellikle genç kızlarımıza söylüyorum. Kimseyi değiştiremezsiniz. Evet bizler de yaşadık inanın sizin yaşadıklarınızı. Ama geldiğimiz noktada ve tecrübede yine büyüklerimizin dediği noktaya geldik. Yani "Ben biliyorum" dediğiniz o ergen yaşlarınızda inanın bilmiyorsunuz. Bunu da aklınızın bir kenarına yazın.
Lütfen önce aileni, sonra kendini düşün.
