Modern Aşk

Bizim sıradan ve pek değer görmeyen bir arkadaşlığımız vardı; New York’da yaşayan bekâr ve yalnız kadınlar ile kapı görevlileri, korumaları, sırdaşları ve baba rolünü üstlenen kişiler olarak onlarla ilgilenen kapıcıları arasındaki arkadaşlık.

“Son bir soru sordum: ‘Hiç âşık oldun mu?’ Daha önce hiçbir röportajda bunun kendisine sorulmadığını söyledi. En sonunda ‘Evet,’ diye cevapladı. ‘Ama fark ettiğimde her şey için çok geçti.’ Sonra da ses kayıt cihazımı kapatmamı rica etti. Ben de durdurma düğmesine bastım.”

“Kişisel hayatım bambaşka bir hikâyeydi. Aşkta hiçbir şey saklanmaz; kim olduğunu karşındakine söylemen gerekir ama kim olduğuma hiçbir zaman emin olamadım.”

“Çabaladık ama kazanmayı kafaya koyup adrenalin dolmamıştık, sadece bitmesini istemediğimiz için sabırlı ve kontrollüydük; yazın bitmesini istemiyorduk, oğlumuzun çocukluğunun bitmesini istemiyorduk, hele ki bu oyunun bitmesini hiç istemiyorduk.”

“Koltuktan düştükten sonra martini bardağına kafanı çarpıp çok miktarda kan kaybetmek hiçbir zaman iyi değildir ama bunun iyi geçen bir randevu sırasında olması hiç mi hiç iyi olmaz.”

“Çok yakışıklıydı. Gri boğazlı kazak giyerdi, mentollü tıraş losyonu ve eski kitaplar gibi kokardı. Elli beş yaşındaydı ve yakın zamanda ikinci kez boşanmıştı. O benim babamdı. Gerçekten babam değildi.”

“Açık evlat edinme süreci ile daha çabuk bebek sahibi olabileceğimizin garantisi yoktu. Hatta eş cinsel bir çift olduğumuz için, kurum bizi uzun süre beklememiz gerekebileceği konusunda uyarmıştı.”