Ufak tefek güzellikler

Harika bir maç oldu, içinde her şey vardı.

İki takım da varını yoğunu sahaya sürdü.

Altay usta oyuncularıyla Karşıyaka’dan bir tık ağır bastı. Ancak Karşıyaka da bütün yaşadığı olumsuzluklara rağmen asla kötü oynamadı. Can Erdem’e bayıldım, Her buluştuğu topu olumlu kullandı. KSK’ye can suyu olacaktı ama olağanüstü gayreti ikinci golüne yetmedi.

Dedim ya Altay oyuncu kalitesiyle bir tık öndeydi. Altay kadrosunda iki İbrahim var, Murat Uluç var, kaleci Egemen var, var oğlu var. Buna bir de Altay taraftarı eklendi. Şampiyonluk havasına iyice girilmiş besbelli.

‘Ufak tefek güzellikler’ başlığı attım. Aslında ‘Büyük güzellikler’ demeliydim. Bir defa koca maçta tek bir küfür bile duymadım. Maç sırasında İzmir Marşı’nı bir paragraf Altaylılar, bir paragraf Karşıyakalılar söyledi.

Sonra, ‘Yaşa Mustafa Kemal Paşa’yı birlikte haykırdılar. Maç bittiğinde Altay taraftarı ‘Kaf-Kaf’ çekti, Karşıyaka taraftarı ‘Büyük Altay’ diye bağırdı.

Bundan daha büyük güzellik olur mu...

Gelelim ufak tefek bir başka güzelliğe..

Aslında o da büyük güzellikti ama, öyle başlık attık işte.

Belki de herhangi bir taraftar bunu anlayamamıştır diye.

Malum geçen hafta İbrahim Akın krizi yaşanmıştı. Altay kurmayları İbrahim’i o kadar güzel yeniden kazanma formülü bulmuşlar ki, anlatamam.

Hem kurmaylık prestijlerini İbrahim’i ilk 11’de oynatmayarak korumuşlar.

Hem de İbrahim’i 25. dakikada oyuna alarak onore edip, kazanmışlar.

Cüneyt hocam. İşte büyük hoca olma yolu senin için benim gözümde bu ayrıntıyla açılmış oldu.

Duygusal zekanı tebrik ederim.