Bu nasıl maç
Dün öğle saatlerinde izlediğim Ordu-Denizli Bank Asya 1. Lig maçı Konya-Galatasaray mücadelesinden daha zevkliydi. Bunun nedeni de iki takımın içinde bulunduğu durum. Cimbom moralmen çökmüş… Takım tam bir kaosun içinde… Hagi de arayışta, gelecek sezonun ekibini oluşturma uğraşında.
Konyaspor ise alt ligdeki Ordu ve Denizli gibi kulüplerden hiçbir farkı olmayan bir takım. Ligin ilk maçlarında da kötü futbol sergilediklerini söylüyorduk ama 17. haftada bile aynı derecede kötü bir takım izlememiz çok ilginç!
Konya’nın vasatlığı konusunda bir örnek vereyim: Galatasaray geriye kalan 16 haftada kalesinde tonlarca pozisyon vermişti. Ama Konyaspor dün yarım pozisyon bile bulamadı. Böyle bir ekibin sezon sonunda Süper Lig’de kalan takımlardan biri olma ihtimali çok düşük.
Hagi’nin gelecek sezonun takımında iş yapabilecek oyuncular bulmaya çalıştığını söyledik. Belki de takımın iskeletini mevcut kadrodan kurmaya gayret ediyor. Herkesi deneyip herkesi görmeye çalışıyor. Bu yolda Çağlar’ı cebine koydu. Gördük ki artık Anıl Dilaver’den de yararlanabilir. Hakan Balta da zaman zaman orta sahada görev yapabilir. Ancak tüm bunlara rağmen genel anlamda futbolcu ve kadro kalitesinde düşüşler olduğunu söylemeliyiz.
Çok kötü bir karşılaşma izledik. SarıKırmızılı takım adına galibiyeti Anıl gibi genç bir oyuncunun getirmesi maçın güzelliği oldu. Ama bu performans nedeniyle Ali Dere’yi unutmayalım. Konyaspor da pırıl pırıl bir genci sahaya sürdü. Yeşil-Beyazlılar adına dünkü maçın güzelliği onun oyunuydu. Ali’nin ileride çok iş yapacağını düşünüyorum.
Neticede, Galatasaray’ı şu anki koşullar içinde çok eleştiremeyiz. Çünkü her mevkide denemeler yapılıyor, oynamayan isimler görev alıyor. Ne sistemden ne de takımın puan tablosundaki yerinden bahsetmek doğru olur.
Her şeye rağmen görünen o ki, hayat devam ettiği müddetçe umut da devam edecek. Yeni statla birlikte Galatasaray’ın çıkışa geçeceğini düşünüyorum. Ancak gelecek sene için kadroda mutlaka kaliteli oyuncular görmek zorundayız.
