Mutlu ülkeler listesine inanmayın! Mutluyuz, mutlu!

Gazeteler ve internet siteleri her sene bir “mutlu ülkeler listesi” yayınlarlar..

2017’nin listesi geçen hafta yayınlandı. Türkiye’nin mutluluk sıralamasında 69. sırada olduğu bu listeye göre dünyanın en mutlu ilk beş ülkesi Norveç, Danimarka, İzlanda, İsviçre, Finlandiya imiş; en mutsuz ve hayata küskün memleketler de Ruanda, Suriye, Tanzanya, Burundi, Orta Afrika Cumhuriyeti... Birleşik Amerika 14., Almanya 16., İngiltere 19., Fransa 31.; gözümüzün nuru Hollanda ise bunlardan daha mutlu ve altıncı sırada görünüyor...

Listenin tuhafıma giden tarafı, en mutlu, en dertsiz, en şen ve en şakrak insanların yaşadığı söylenen memleketlerin sadece mutlulukta değil, intihar sıralamasında da ilk sırada yeralmaları...

Meselâ, mutlulukta ilk sıradaki Norveç, intiharda da birinci, yani dünyada öncü! Norveç’te her sene ortalama 530 kişi kendi elleri ile canlarına kıyıyor, bu kişilerin üçte ikiden fazlasını erkekler, geri kalanlarını da kadınlar teşkil ediyor ve intihara kalkışıp da yüzüne gözüne bulaştıranların, yani beceremeyenlerin adedi ise bu sayının tam on katı!

Azrail’i bizzat davet edenlerin çoğu, 50 yaş grubundakiler. Ölmek için genellikle ilmiği tercih ediyorlar, yani kendilerini asıyorlar; bazıları ise zehir yahut ateşli silâh kullanıyor, bir kısmı da suya atlayıp boğulmayı seçiyor!

GÜNEŞ VE GEN FAKTÖRÜ

Mutluluk sıralamasında ikinci olan Danimarka, intihar oranında da ikinciliği elinde bulunduruyor. Danimarka’da son elli senenin istatistiklerine göre her 100 bin kişiden 20.8’i dünyaya kendi isteği ile “eyvallah” deyip gidiyor ama bu oranın bir defasında 100 binde 32’ye çıkmış olması psikiyatristleri de, sosyologları da, idarecileri de hayli düşündürüyor.

İntihar, İsveç’te de Norveç ile Danimarka’ya benzer oranda ama İsveç’in bir şanssızlığı var: Nüfusu her iki komşusunun iki katı civarında olduğu için temiz bir intihar ile çekip gidenlerin sayısı Norveç’ten ve Danimarka’dan daha yüksek: Önceki sene 1600 İsveçli hayatına bizzat nihayet vermiş ama yaşları 15 ile 24 arasında olanlar arasındaki intiharlarda 1989’dan buyana ilk defa ciddî artış görülmüş...

Time dergisinde, bundan birkaç sene önce ekonominin zengin, suç oranının düşük, sağlık hizmetlerinin de ücretsiz olduğu ve insanların mutsuzluk çekmeleri için hiçbir sebebin bulunmadığı Baltık ülkelerindeki intihar oranlarının yüksekliği konusunda geniş ve ciddî bir araştırma yayınlanmıştı...

Araştırmada bu memleketlerde havanın genellikle karanlık ve güneşin az görünür olmasından Kuzey halklarının genlerinde intihar geninin bulunup bulunmadığına kadar her türlü ihtimal gözönüne alınmış, çok sayıda uzmana danışılmış ama bir neticeye varılamamıştı! Bütün çalışma “Görünen o ki, yüksek refah her nedense hayattan bıktırıyor” gibisinden herkesin edebileceği bir ifade ile son buluyordu.

GÜYA BİLİMSEL RAPOR!

Adamlar refah içerisinde, dünyanın her türlü zevkini tadıyorlar, uyuşturucu ve aşırı alkol cinsinden uçukluklar derseniz karışan edenleri yok, cinsellik zaten erken yaşlarda başlıyor, canlarının istediği herşeyi yapmaları serbest, mutluluğun zirvesine çıkmışlar ama gün geliyor ilmik, mermi yahut bir tüp ilâçla herşeye elvedâ!

Türkiye’nin 69. sırada yeraldığı “mutlu ülkeler listesi”, Birleşmiş Milletler Teşkilâtı’nın her yıl yayınladığı “mutluluk raporu”nun bir bölümüdür; rapor Dünya Sağlık Örgütü’nün işbirliği ile hazırlanmaktadır, yani bizde zannedildiği yahut yazılıp anlatıldığı gibi magazin işi falan değil, tıbbî bir çalışmadır...

Ama ilmî çalışmanın mantığına bakın: Adamlar refahtan, dertsiz-tasasız bir hayattan ve mutluluktan kanatlanıp uçacak fakat bir an gelince yere çakılacak, hattâ düşmekle kalmayıp toprağın altına girmeyi tercih edecekler, sebep ise meçhul kalacak!

Dolayısı ile “Berbadız, perişanız, bu memleketin geleceği karanlık, dertliyiz, tasalıyız, mahvolduk, mutsuzuz” gibisinden karamsarlıkları bir tarafa bırakın. Hayal ettikleri herşeye sahip olan ama iç huzuru bir türlü bulamayan, istatistiklerde mutlu, iç dünyalarında ise perişan vaziyetteki refah toplumunun mensuplarına göre hayatımızın kıymetini bildiğimiz için öyle bir mutluyuz ki!