"Komünist bûsesi" âdeti şimdi de olsaydı dünyanın Korona ve sonrasındaki hâlini düşünün!
İşin erbâbı doktorların söylediklerine bakılırsa Koronavirüs belâsı hayatımızdan birkaç ay sonra yavaş yavaş çıkmaya başlayacak ama giderken bazı alışkanlıklarımızı da beraberinde götürecek…
Artık öyle bir dostumuzla karşı karşıya geldiğimizde eskisi gibi sarılmalar, kucaklaşmalar, şapır şupur öpüşüp koklaşmalar, vesaire gibi samimiyet ve muhabbet gösteren hareketleri daha çok uzun müddet yapamayacağız…
Buluştuğumuz yahut yolda gördüğümüz sevdiklerimize karşılıklı olarak “Merhabaaa!” vesaire dedikten sonra kucaklaşıp öpüşmek âdetimizdir ama biz bu işi makul sınırda tutarız, öpüşme faslını hem bûseyi kondurduğumuz yer hem de süre bakımından öyle abartmayız…
Şapır şupur öpüşmenin cılkını çıkartanlar, bir zamanların komünist liderleri idi… Birbirlerinin öyle yanağını öpmez, dudaklara yumulurlar ve uzun uzun dudak dudağa bûse teatisi yaparlardı!
Âhı gidip vâhı kalmış, birer ayakları nerede ise çukurda iki adamın milletin gözünün önünde eskilerin “dil kavgası” dedikleri şekilde dudaklarını vantuz gibi karşılıklı olarak birleştirdiklerini düşünün! Belki içiniz kabarır ve “Iııııııı!” deyip başınızı çevirirdiniz, yahut kazık kadar heriflerin bu hâline bakıp kahkahayı basardınız; her ikisi de mümkündü…
İnsanı öpüşmekten soğutan bu çeşit muhabbet gösterisine siyaset terminolojisinde “Sosyalist kardeşlik busesi” derlerdi. 1930’larda, tâââ Stalin zamanında yaygın hâle gelen bu âdet, 1964 ile 1982 arasında Sovyetler Birliği’nin başında bulunan Leonid Brejnev’in yakaladığı herifi, yani komünist lideri dudağından öpme merakı yüzünden bütün dünyanın dikkatini çekmiş, buse faslını bir kesim kahkahalarla karşılarken bir başka kesim de dehşet içerisinde seyretmişti.
Sovyet liderlerin dudaklarına yapışıp öpmeye muvaffak olamadıkları tek komünist lider, Çin’in meşhur Mao’su idi… Moskova’nın Brejnev’den önceki hâkimi ve aynı şekilde dudağa asılma meraklısı olan Nikita Kruşçev 1959’da Pekin’e gittiği zaman Mao ile biraraya geldiğinde dudaklarını Mao’nun dudaklarına yapıştırmak için hamle etmiş ama Mao bir adım geriye çekilip Kruşçev’in hamlesini boşa çıkarmış ve sadece tokalaşmakla yetinmişti…
Burada, Sovyetler’in ayakta olduğu senelerde çekilen, “sosyalist kardeşlik bûsesi” denen ve kazık kadar adamların milletin önünde birbirlerinin dudaklarına yumulmalarının fotoğraflarını ve liderlerin hanımlarının da modaya uymalarının örneklerini görüyorsunuz.
İlk sırada yeralan ve Doğu Almanya’nın kuruluşunun 30. yıldönümü münasebeti ile Doğu Berlin’e giden Leonid Brejnev ile Komünist Doğu Almanya’nın lideri Erik Honneger’in 7 Ekim 1979’da şapur şupur öpüşmelerini gösteren fotoğraf, “Sosyalist kardeşlik busesi” görüntülerinin klâsiğidir. Fransız fotoğrafçı Régis Bosu’nun yakaladığı bu kare uzun seneler hem siyaset hem de mizah dünyasına sermaye olmuş, Berlin Duvarı’nın yıkılmasının ardından 1990’da duvarın Doğu kısmına graffiti olarak çizilmiş ve bu çizim graffiti sanatının şâheseri kabul edilmiştir.
Yayınladığım diğer “komünist bûsesi” görüntülerinin nerede ve ne zaman çekilmiş olduklarını herbirinin altındaki açıklamalarda görebilirsiniz…
Bu âdetin Sovyetler’de hâlâ devam etmiş olduğunu düşünün: Adamlar böyle şapır şupur öpüştükçe Koronavirüs Doğu Bloku’nu tepeden itibaren biçmeye başlardı!
