Bir uzay western'i “Han Solo: Bir Star Wars Hikâyesi”

Star Wars serisinin efsanevi kahramanı Han Solo’nun gençlik yıllarını anlatan “Han Solo: Bir Star Wars Hikâyesi” (Solo: A Star Wars Story) gösterime girdi. Aksiyonla macerayı özel efektlerle bir araya getiren film bir uzay western’i havası taşıyor.

DERİNLİKLİ BİR FİLM DEĞİL

Star Wars serisinin tecrübeli yazarlarından Lawrence Kasdan’ın, oğlu Jonathan Kasdan’la birlikte yazdığı senaryo, iki gencin suç ve kötülükle dolu bir dünyada ayakta durma çabaları üzerinden şekilleniyor. Hikâyenin, iyi ile kötü arasında tercih yapma meselesini ele aldığı söylenebilir. Han Solo, kendi çıkarlarıyla ahlaki açıdan doğru olan arasında seçim yapmak zorunda kalıyor. Ne var ki, Han’ın iç çatışmaları ve çelişkileri açısından etkileyici bir karakter olduğu söylenemez. Harrison Ford’un oynadığı olgunluk yıllarındaki o matrak sinizminden de pek iz yok. İyimser, güleryüzlü, toy bir genç...

MİZAH DUYGUSU ZAYIF

“Solo”, aksiyonun baştan sona her şeye hâkim olduğu uzay western’i havasında çekilmiş hafif bir film. Kaçma kovalamaca, dövüş ve silahlı çatışma sahnelerinin ardı arkası kesilmiyor. Hatta tren soygunu gibi birkaç sahne dışında aksiyonun çok uzadığı ve dramatik sahneleri özlettiği söylenebilir.

Dolayısıyla filmin ilk yönetmenleri Phil Lord ve Chris Miller ikilisinin işine neden son verildiğini anlamak mümkün. Belli ki Ron Howard, Kasdan’ların senaryosuna sadık, yapımcıların istediği gibi ciddi bir film çekmiş. Bu arada, Chewbacca (Joonas Suotamo) ile birlikte en sevdiğim yan karakter Phoebe Waller- Bridge’in seslendirdiği isyankâr droid L3 oldu. Droidlerin özgür iradesini savunan ve sömürüye, ayrımcılığa karşı çıkan L3, bence filmin gizli kahramanı...

Sonuç olarak, “Solo” orta karar, sürükleyici bir aksiyon. Kötü bulmadım ama çok sevdiğimi de söyleyemem.

Filmin notu: 6.5