Macaristan - Türkiye maçının yazar yorumları

İrfan Can'ın o hali nedir? Ben olsam bir daha Yusuf Yazıcı'yı milli takıma almam. Kendisini bu takımda doğrudan 11 oyuncusu görür gibi davranışları var ama bugüne kadar hiç bir maçta sorumluluk alamadı. Karşı karşıya 2 pozisyon da ona geldi. İkisinde de blocklandı.

Cenk aşırı kötü günündeydi ve çok top kaybetti ama yine de sahada kalmalı mıydı? Kaan Ayhan santrafor bölgesine daha erken mi alınmalı mıydı? Bir sürü soru eklenebilir. Lakin biz bu C Ligi'ne düşmeyi ilk maçta Macaristan'a yenilerek, sonra 10 kişilik Sırpları yenemeyerek, hakem yardımıyla Sırplardan 1; Ruslardan 3 puan alırken ders çıkarmayarak hak ettik.

Lakin hocasız çıkılsa Türk milli takımı oyuncuları Macarlarla berabere kalmayı ve C Ligi'ne düşmeyi içine sindirememeliydi.

Kusura bakmasınlar bu sıfatı kendileri hak etti. Euro 2020'nin ve Dünya Kupası elemelerinin hatırına susalım da gerçekleri de görelim. Çalhanoğlu'lardan Yazıcı'lardan İrfan Can'lardan bize bir şey olmayacağını anlayalım. Daha aç ve profesyonel futbolun, bireysel kariyerinin izzet-i nefsini düşünen isimleri monte edelim. Ve dua edelim ki 2021 yılı, 2020 yılında olduğu gibi Şenol Hocamızın salma yılı olmasın.

LEVENT TÜZEMEN: Şenol Güneş EURO 2020'ye gittiğimiz havayı maalesef Milli Takım'da yaratamadı. Her maça değişik kadrolarla çıkmak Şenol Hoca'nın çaresizliğinin göstergesiydi. Kadro istikrarsızlığı uyum sorunu yarattı. Geri dönüşleri oyuncuların bireysel tepkileri sonucunda başardık.

Şenol Hoca formsuz bir dönemi yaşadığı gibi maçlarda oyuna müdahale konusunda yetersiz kaldı. Macarlara karşı çıkan kadro da kazanmak için yeterli değildi. Yine bir oyun planımız yoktu.

Kazanamıyorsan kaybetmemek kuraldır. Bunu bile başaramadık. Hayallerimiz kazanıp lider olarak A Ligi'ne yükselmekti. Kötü oynadık, kaybettik ve en acısı ikinci kez küme düştük. EURO 2020'ye giden Milli Takım'a ve Şenol Güneş'e küme düşme hiç yakışmadı. Maalesef Güneş de Lucescu'nun kaderini yaşadı.

ALİ GÜLTİKEN: Maçın başında olan oyun seçimimiz rakibin üçlü savunmasına karşı oluşturduğumuz 4-4-2 oyun düzeniydi. Bu kağıt üzerinde seçilen oyuncularla iş yapar gibi görünüyordu. Fakat sahada olan oyuncu performansları bunun inanılmaz derecede gerisinde kaldı.

Özellikle İrfan Can ve Ozan hayal ettiğimiz performanslarının çok altında kaldılar. İkinci yarı başlarken saha içerisinde oyunu Rusya'dan gelen Sırbistan gollerinin verdiği motivasyonla değiştiririz diye düşündük ama o da olmadı. Yediğimiz golden sonra oyunu ve oyuncuları değiştirsek de maalesef skoru bulmakta zorlandık.

Dün akşamki kayıp için gerçekten çok üzülüyoruz. İlk yarının bitimiyle yakaladığımız avantajı elimizden kaçırdık. Bir üst lige çıkma hayali kurarken, bir alt lige düşmenin acısını yaşıyoruz. Maalesef denizi geçip, derede boğulduk.

ATİLLE GÖKÇE: Uluslar Ligi’ne bir türlü ısınamadık… UEFA’nın “zorlama” organizasyonuna istediğimiz gibi de başlayamadık. Sezonu geç açıp Macarlardan kendi sahamızda aldığımız yenilginin sıkıntısı gruptaki etkinliğimizi de sınırladı. Üç beraberlikten sonra Rusya’yı yenme başarısı “A, sahi burada da bir hedef varmış” duygusu yarattı.

O duygu, geç uyanışın da etkisiyle Milli Takım’ın motivasyonuna yetmedi. Hele Cengiz Ünder’in cezalı oluşu, ekibimizin enerjisini düşüren çok önemli talihsizlikti. Yanı sıra yanlış oyun ve yanlışi takım tertibi, pahalı bir dersle sonuçlandı.

Elimizden kayıp giden, göremediğimiz, hesaplayamadığımız hedef, hem de Sırbistan Rusya’yı beşlerken harcanmış oldu. Yazık oldu.

Eğri oturup doğru konuşalım. Şenol Hoca, Mahmut ve İrfan Can’la dirençli, savunmacı bir kadroyla rüzgarımızı kesti. Golü yedikten sonra Deniz, Berkay ve Kaan’ı oyuna almak da bir işe yaramadı. Varga’nın golünü de engelleyemedik. Hakçası yazık oldu. Hocamız ve oyuncularımız, grupta başlarken ve bitirirken Macaristan karşısında adeta uyuyarak acı yenilgilerle dibe vurdular.

Birincilik hayaliyle gittiğimiz Budapeşte’den sonunculukla döndük. Bunun adı hüsran!