Aman sen ne yaptın Hazal

Hazal Kaya, “Doğurmak istemeyebilirdim. Bu beni daha az kadın yapmazdı. Anne olmak istemeyen kadınları daha az kadın yapmıyor. Anneliğin kutsanmasından çok rahatsız oluyorum. Bunun da kadınlara bir baskının yolu olduğunu düşünüyorum. Dünyada herhangi bir canlıya karşılıksız emek veren herkes benim için annedir” demiş.

Öncelikle seni canı gönülden alkışlıyorum.

Yıllardır yazdığım ve her seferinde dile getirdiğim bir konuyu ne güzel anlatmış Hazal Kaya.

Ancak ciddi faka bastı tabii.

Hemen çatlak sesler yükseldi. Çünkü özellikle anne olan kadınların bam teline bastı.

Ve tabii kadınlara söylenmedik söz bırakmayan, kimi zaman aşağılayan ancak bu tarz söylemler olunca kaplan kesilen erkeklerin.

Çünkü bizim ülkemizde çocuk doğurduysan tamam. Farklısın, ayrıcalıklısın.

Eğer doğurmadıysan otur sıfır.

Ve tabii bunu özellikle de kadınlar istiyor. Ve yine baskıyı kadınlar oluşturuyor.

Ve “Ben anneyim” dokunulmazlığını, her seferinde gün yüzüne çıkartıyor.

Özellikle anne olmayanları da küçümsediği gibi “Sen anne değilsin anlamazsın” tavrıyla hareket ediyor.

Ve hemen ardından “Doğur”, “Doğurmazsan hep eksik kalacaksın”, “Doğurmazsan seni ciddiye almazlar”, “Neden doğurmuyorsun? Çocuğun mu olmuyor?”, “Sen istiyorsun, kocan mı istemiyor” tadında çirkin, haddini aşan cümleler kuruyorlar.

Ve maalesef bazı kadınlarımız yaptıkları ahlaksızlar sonrasında da yine çocuk kozunu kullanıyor.

Tabii genele vuruyorum şu an.

Her kadın bunu yapıyor demiyorum.

Ancak bu ülkede annelik kozunu oynayan çok kadın var.

Bazılarının çocuklarını düşündüklerini bile zannetmiyorum. Ki buna çok kez şahit oldum.

O yüzdendir ki, Hazal’a acayip katılıyorum.

Anne olmak tabii ki çok kutsal, çok özel ama bunu bir başkasının üzerinde baskı unsuru olarak kullanmak ya da anne olmayanları eksik bir kadın görmek değildir.

Bunu çözdükten sonra evlat yetiştirmekte de bazı eksik kalan detaylar tamamlanacak inanıyorum.