O kavgaları, atışmaları bile özledim

Kafeler açıldı.

Restoranlar 22.00'ye kadar olsa bile açıldı.

E peki diğer mekanlar ne olacak?

Canlı müzik yapan mekanlar neden açılmıyor?

Kulüpler, barlar mesela.

Bu kadar serbestlik hakimken sokaklarda, her şey serbest bırakılmışken bunu kısıtlamak neden?

Tamam haklı sebepler vardır belki ama en azından bir tarih verilse. Malum üç aydır yazıyorum. O mekanlarda çalışan, ekmek parası kazanan çok insan var. Ve çoğu çok sıkıntı içinde.

Hepsi patron değil.

Komisi, garsonu, şefi, kahyası, müzisyeni… Onları düşünen yok.

Kısıtlı da olsa, diğer işletmelere de bir an önce imkan tanınmalı.

Önceki gün annem arayıp “Yeter. Hepiniz yarın geliyorsunuz. Ne işiniz varsa iptal edin. Yoksa çıldıracağız. Ben anlamam. Bıktım kendimi yalnız hissediyorum. Sarılmadan mesafeyi korur otururuz. Tamam öpmeyeceğim söz. Ama geliyorsun. Biz artık dayanamıyoruz” dedi.

Ve haklı olarak isyan etti.

Çünkü ablalarım ve ben üç aydır annem ve babamın yanına girmiyoruz. Sokaktan bakıp hemen kaçıyoruz.

Ve onlar da üç aydır evde.

Ve hala da evde oturmaya da devam 65 yaş.

Önceki gün gittik tabii. Emir büyük yerden.

Her türlü işler iptal edildi. Ablalarım ile birlikte soluğu annem ve babamda aldık.

Korkarak, endişeyle, tedirginlikle.

Annem ağladı. Babam şaşkındı.

Ve çok ama çok üzgündüler.

Biz de kontrollü ve mesafeli bir şekilde hasret giderdik ama ayrılırken “Ya bir şey olduysa” demeden kendimizi alamadık.

-Mağazalar kalabalıktı.

-İnsanlar neşe içindeydi.

-Sokaklar cıvıl cıvıldı.

-Kafelerin, açılması ile birlikte sessizliğe bürünen sokakların sesi bu kez hiç rahatsız etmedi.

-Kaldırıma konulan masalar da hiç rahatsız etmedi.

-“Meğer ne güzel bir hayatımız var. Ne doğalmış, ne insanıymış” diye diye geçirilen bir gün oldu.

Önceki gün Galata Köprüsü’nden geçiyorum. Balıkçılar sıralanmış. Nasıl mutlular.

Bazıları kahkahalar falan atıyordu.

Nasıl gördüm: Çoğunda maske yoktu.

Bazıları için balık tutmak tam bir terapi. Bazıları evine ekmek götürüyor. Bazıları satıyor.

Allah rahmet eylesin eniştem giderdi. Ve gitmediği gün de, hastalanırdı.

Ne kadar önemli olduğunu biliyorum ve önceki gün de mutluluklarını fazlasıyla hissettim.

Antalya'da 1 Haziran itibarıyla sahile giriş yasağının kalkmasının ardından dünyaca ünlü Konyaaltı Sahili tatilcilerin akınına uğradı.

Ve şöyle bir fotoğrafa denk geldim.

Bikiniler giyilmiş.

Ve suratlarda maske güneşleniyorlar.

Demek Temmuz-Ağustos sonrasında yüzlerde burun ve dudak kısmında bir iz olacak.

İzi olmayanın maske takmadığı anlaşılacak.

Hadi bakalım kimlerin yüzünde izler olacak izleyelim.