Dizilerdeki hayat hangi ülkede yaşanıyor

Taksi sorunu çözülecek gibi değil.

Taksi durağını arıyorsunuz en az bir saat bekliyorsunuz. O da gelirse şansınıza.

Sokağa çıkıyorsunuz. Bekle babam bekle. En az bir saat taksi bulamıyorsunuz. Bulursanız şanslı gününüzdesiniz. Şükredin.

Sadece ben değil, çoğu insan dertli bu konudan. Sık sık yazıyorum. Şimdi sosyal medyada "Asla binemedim", hatta "Beni neden almıyorsunuz" adı altında bazı hesaplar var. Boş geçip suratınıza bile bakmayan. Hatta gideceğiniz yeri beğenmeyen taksileri ifşa ediyorlar.

Bakın bir değil, iki değil. Bu her defasında yaşanınca inanın çok can sıkıntısı haline geliyor. Ve bu durumda da hiçbir şey yapılacak gibi gözükmüyor.

Taksi durakları telefonları açmıyor. Hatta taksi şoförleri de dertli. Onlar da bu konu açıldı mı, öyle bir konuşuyorlar ki, siz konuştuğunuza pişman oluyorsunuz. Hatta üzülüyorsunuz.

O derece sizi suçlu duruma düşürüyorlar. Hatta "Abi geç yan koltuğa sen yorulma ben kullanayım" durumuna geçiriyorlar. O derece halimiz perişan. Ve bu durumda da kimse bir şey yapmıyor.

Yani taksi kullanmayan, bilmeyen kişiler siz siz olun dizilerde gördüğünüz o saçma diyaloglara inanmayın.

Not: Sadece taksi muhabbetine değil. Bir çok saçmalığa inanmayın. Gerçekten senaristler hayal dünyasında yaşıyorlar.

Olaylara iyi yönünden de bakmayı öğrendim tabii bunca zaman sonra. Bakın aslında insanlar arasında şöyle bir iyiliğe dönüştü bu taksi sıkıntısı.

Şöyle ki, kilo almayı, kilo vermeyi. Diyeti, rejimi onu şunu bunu unutturdu. Bir zamanlar insanlar birbirini görür görmez, "Ay tatlım ne kadar kilo almışsın", ya da "Ay tatlım ne kadar kilo vermişsin" diye başlıyordu muhabbete.

Düşünün daha "Nasılsın, iyi misin?" demeden.

Şimdi ise direkt, "Ay taksi bulamadım. Bir saattir taksi bekliyorum. Delireceğim. Buraya çok zor geldim" ile başlıyor.

Evet evet bu anlamda iyi bir şey oldu.

Ancak ben bu sorun yerine direkt kilo muhabbetine giren sohbetleri özledim.

Taksi bulma sorunu çekeceğime bu sevimsiz kilo muhabbetini çekmeye razıyım.

Evet evet son kararım.

-Asla ev bulamıyorum diye dert yanıyor birisi. Hatta diyor ki; "13 bin TL bütçem var. Ama 13 bin TL'ye kiralık ev yok" bakıyorum bakıyorum düşünüyorum. Evet evet düşünüyorum. Ben gerçekten nerede yaşıyorum, lütfen biri bana anlatabilir mi?

-Defne Samyeli'nin kızı Derin Talu, "O benim bebeklik arkadaşım" diyor. Derin 18 yaşında tabii normal bebeklik arkadaşı lafı da buna bünye alışkın değil. Düşünün beşikten arkadaşları ile gecelerde eğleniyor. Sanırım artık evde oturmam gerekiyor.

-Aleyna'nın incilerinden söz etmemek olmaz tabii. Aleyna dertli. Zor bir dönemden geçiyormuş kendisi. Ve "Örümcek ağlarına gömülmüş" neden. Çünkü yılların prangaları, sonunda ayağına dolanmış. Bu onun cümlesi. Helal olsun kıza gerçekten 19 yıldır çok zorlandı elbet. Hayır bu pranga 19 yılda ayağına dolandıysa 30'lu yaşlarına gelince ne yapacak acaba. Üzülüyorum Aleyna senin için.

-Bilmem nereye gittim kuruyemiş yoktu diye dert yanıyor birisi. Aklıma 90'larda kuliste fıstık yok diye sahneye çıkmayan Serdar Ortaç geldi. Onu andım bir an. Demek bu başka duydu. Ben anlamıyorum size bırakıyorum.