Mutluluk listesine giremiyoruz? Neden mi?

Hani arama motorlarına "Bana mutluluğun resmini yapabilir misin?" diye yazdığınız zaman bir resim çıkıyor ya Abidin Dino'nun sanılan ama onun olmayan resim.

Yağmur yağan, duvarları yıkık dökük, bir ev odasında yatakta baba çocuklarını korumak için şemsiye tutuyor. Altı çocuk, eşi, köpek, tavuk falan. Çocuklar, baba ve anne uyuyor.

Ama nasıl güzel uyumak. Nasıl güzel huzurlu uyumak. Belli yaşadıkları ortam değil onları mutlu eden. Birlikte olmak. Ve en en önemlisi aralarında "Sevgi" var. Bir resimden bile bunu anlayabiliyorsunuz.

Hani o resim artık gerçekten resim. Öyle bir mutluluk dünyanın hiçbir yerinde olmayacak, yaşanmayacak kadar geçmiş dönemde artık biz dünyalılar için.

Uzaylılar belki mutludur kim bilir!!!

Yani dünyalılarda artık o "Mutlu" kelimesi çok geçmişlerde kaldı gibi gözüküyor. Finlandiyalılar da mutsuzun mutlusu öyle düşünün.

Sosyal medya aleminin kol gezdiği bir dünyada kim mutlu olabilir Allah aşkına... Geçmiş olsun.

Ama ben geçen hafta mutlu insanlar fazlasıyla gördüm. Yok değil hani. Çünkü bu insanların hayatı spor.

Doğa, temiz hava, rüzgar, deniz, kum, güneş, yeşillik. Hepsi fit. Sağlık fışkırıyor yüzlerinden.

Vücutları fit. Tenleri bronz. Havalı mı havalılar. Çünkü "Özgürlük sporu" diye adlandırılan Kite sporunu yapıyorlar.

Geçen sene tanıştım ben Kite ile. Hatta ders de aldım. Volkswagen Kite By Yada Riders'in sezon kapanışına katılmıştım. Bu sene de sezon açılışına gittim.

Geçen sene ders aldım, denedim biliyorsunuz deneyimlerimi aktardım ama bu sene hava şartları hem buna izin vermedi hem de böyle bir saat dert alınacak bir ders olmadığına geçen yıl karar verip vazgeçmiştim bu mutluluktan hatırlarsanız.

İstanbul'da da dahil olmak üzere birçok bölgede bu sporun eğitimine yönelik merkezlerin sayısında artışlar varmış ama biz dünyalılar mutlu olmamak için elimizden geliyoruz belli ki, uzak duruyoruz ben ve benim gibi bazı tipler bu sporlardan.

Oysa ki, git yap işte kardeşim. Mutlu ol öyle değil mi?

Yok öyle bir mücadeleye alışmışız ki, koştur babam koştur. Neyse ben bu sefer mutluluk sporu diye adlandırılan Kite'dan daha çok araba kullandım. Her türlü arabanın keyfini çıkarttım. O temiz, mis gibi yollarda, doğanın içinde kullandım da kullandım.

Tabii spora gönül vermiş her türlü projeyi destekliyorum. çünkü dünyanın her ülkesinden gelen turistlere de yönelik bu sporlarda her türlü hizmet fazlasıyla var ülkemizde. Bir kere doğa var daha ne olsun.

Aslında bir Türk insanı bir sürü sorun ile uğraşıyoruz ama şu var ki, cennet gibi bir ülkede yaşıyoruz. Her köşesi cennet ve bu bile mutluluk sebebi gerçekten. Her an şükretmek gerek tüm olumsuzluklara rağmen.

Tabii benim gibi tembel değil, ve zamanınız varsa ve bu sporu yapmak istiyorsanız;

1-Yaşınızın hiç önemi yokmuş.

2-Belirli bir kilonun üzerindeyseniz ve tabii hastalık derecesinde fazla kilonuz yoksa.

3-Cinsiyetin hiçbir önemi yokmuş.

4-Paranız varsa.

5-Zamanınız varsa.

6-Sabrınız varsa.

7-Gücünüz varsa.

Sonunda bir riders olabilir, bu sporu da bir yaşam biçimi haline getirebilirsiniz.

Bu kadar kolay. Hani "Tamam benim her şeyim var. Kendime zaman ayıracağım" diyorsan yap gitsin. Mis gibi spor...

Daha ne olsun.

Bu arada unutmadan. Eğer bu spor ile ilgileniyorsanız PuhuTV'de bununla ilgili bir belgesel var. Kite eğitmenlerinin samimi ve bilgilendirici anlatımının yer aldığı bir belgesel. Aklınızda olsun.