Değişim sensiz olmaz

Düşünün 196 kilo geri dönüştürülmüş plastikten üretilen “İyilik İçin Kirlenmek Güzeldir Parkı”ndabir gün geçirdim. Size keyfini anlatamam.

“İyilik İçin Kirlenmek Güzeldir” diyerek geri dönüşüm yapılan bir dünya hayaline destek veren OMO, plastiklerin atığa değil çocuklar için oyun parkına dönüşmesi amacıyla Nisan ayında “Değişim Sensiz Olmaz” çağrısında bulunarak çalışmaya başlamış.

Üsküdar, Ümraniye ve Beykoz Belediyeleri’nde bulunan ilk ve orta okulların önüne yerleştirdiği ‘İyilik İçin Kirlenmek Güzeldir Geri Dönüşüm Kutuları’yla herkesi atıklarını ayrıştırmaya davet ettiler ki bana da bir kutu yollamışlardı.

Ben yıllardır topluyorum ama bu kutuyla birlikte daha bir dikkat etmeye başladım.

Bu iki aylık süreçte toplanan 196 kilo geri dönüştürülebilen plastik atıkla hayata geçirilen ilk İyilik İçin Kirlenmek Güzeldir Parkı da Ağrı’nın Uzunyazı Köyü’nde hayat buldu işte Perşembe günü.

İstanbul’daki çocuklar plastik biriktirdi, Ağrı’daki çocuklara oyun parkı oldu.

Ve Ağrı Uzunyazı Köyü’ndeki çocuklar o kadar mutlu oldu ki, inanılmazdı.

Gerçekten bu mutluluğu bana da yaşattıkları için kimlere teşekkür etsem gerçekten azdır.

Dönerken o kadar huzurlu ve mutluydum ki! Anlatamam.

Çünkü o küçücük parkta kocaman bir mutluluk birikti o gün. Ağrılı çocuklar bizi sevgiye boğdu.

Zehra, Eda, Emine, Harun, Yusuf, Tuana, Büşra, Hümeyra, Nimetullah, Muhabbet ve adını hatırlayamadığım 20’yi aşkın harika çocukla tanıştım.

Bir park ile nasıl mutlu olduklarına şahit oldum. Bir park hanımlar-beyler. Çok uzağa gitmeyin. Bizler hala 2022 yılında bunu konuşuyorsak yazık bize.

Ama bunu düşünen, yapan, destekleyen herkesi de alkışlıyorum. Ve her zaman yanlarında olacağıma da söz veriyorum.

Unilever Türkiye Çamaşır Bakım Pazarlama Direktörü Duygu Dal, “İyilik İçin Kirlenmek Güzeldir, gezegenimizin karşı karşıya olduğu sorunların farkında olan ve değişimi başlatmak isteyen çocuklardan ilham aldı. Yaptığımız araştırma çocuklarla ele ele vererek harekete geçmemiz gerektiğini çok net bir şekilde gösterdi. Nisan ayından beri hayalini kurduğumuz an, çocuklarla buluştuğumuz bu andı. Bugün Ağrı’nın Uzunyazı Köyü’yle buluşmak ve çocuklarla bir araya gelmekten büyük mutluluk duyduk” dedi ki, evet bizler de duyduk.

Çocuk neşesi, kahkahası, saflığı dört bir yanımızı sardı.

Unutmayın çocuklar gülerse dünya güler. Bu yüzdendir ki, çocuklar bol bol gülsün efendim. Ve sizler de bol bol böyle projeleri destekleyin.

Destekleyenlere de izin verin.

Parkta bol bol çocuklarla sohbet ettim tabii.

Zehra, “Ben mimar olacağım. Ben güzel evler yapacağım. Bizim evimiz küçük. Hep büyük evler yapacağım. Televizyonda bizim bi kanalda gördüm. Güzel evler yapıyordu. Sonra okulda çöplerden ev yaptık. Çok sevdim” derken, Tuana “Ben polis olmak istiyorum. Sokaktaki polisler bizi koruyor” dedi.

Eda, “Ben doktor olacağım. Herkesi iyileştireceğim” derken Eren, “Ben daha karar vermedim” dedi.

Kimisi “Ben ailenin en bi şeyiyim” diye en küçük olduğunu anlatmaya çalışırken kimisi de “Ben bebekken Ankara’ya gittim biliyor musun?” diye köyden çıktığını vurguladı.

Emine, “Gözlüklerin çok güzel” derken, Tuana, “Bileziğin çok güzelmiş” dedi.

Kimisi “Bak küpelerime” dedi, kimisi de “Elbisemi bana verdiler” dedi.

“Evin uzak mı, nasıl gidip geliyorsun okula” diye sorduğum Eda, “Annem sabahları bırakıyor. Ama sonra yemek yaptığı için alamıyor. Ben de Zehra ile birlikte yürüyerek gidiyorum” dedi. Yürüdüğü yola şöyle dönüp baktım. Arabaların geçtiği bir yol geçmek zorunda olan o küçük bedeni düşündüm. İçim cız etti.

“Kara kışta, yağmurda ne yapar bu iki küçük kız çocuğu. Nasıl bu caddeden karşı karşıya geçer” dedim kendi kendime.

Sonra bir başkasına “Sen nerde oturuyorsun?” diye sorduğumda “Benim evim yakın. Şurada oturuyorum” deyince sanki bi küçük rahatladım. Ne bilelim o an o duyguya sarıldım. Yoksa hala aklım o küçük kız çocuğunda. O karşıdan karşıya geçip evlerine nasıl ulaştıklarında.

Bakın ben sayısız köy okuluna gittim. Sayısız köy gördüm.

Yolu olmayan köylere gittim.

Oraları görmek, hissetmek, duymak, bilmek gerekiyor.

Yoksa buralarda bir şeyleri bilmeden yaşamakta olmuyor.

Gerçekten değişim sensiz, bensiz, bizsiz olmaz.

Memleketin en ücra köşesindeki insanlara kayıtsız kalmayın.

Efendim aslında birçok ihtiyacı olan okul taranmış. Yani hayatında hiç park görmemiş, köyünde hiç parkı olmayan çocuklar aranmış.

Ağrı’dan da fazlasıyla okul talep etmiş, başvurmuş.

Ancak iki sınıfı olan 1 ve 2’lerin birlikte 3, 4 ve 5’lerin aynı sınıfta okuduğu Uzunyazı İlkokulu Müdürü Murat Ağsakal bu okulun çocuklarının çok ihtiyacı olduğunu anlatıp ikna etmiş ekibi.

Daha doğrusu ekip yoğun araştırmaları sonucunda ilk park olarak burayı belirlemiş.

İyi de yapmışlar.

Benim kalbim o küçük köydeki o iki sınıflık okulda kaldı.

İnşallah bu proje sonsuz olur ve hiç park görmeyen her çocuğu dokunur ve parksız bırakmazlar. Ben de takipçileri olacağım. Size ara ara haber vereceğim.

Tüm Uzunyazı İlkokulu öğrencilerin gözlerinden tekrar tekrar öperim. Emeği geçen herkese de sonsuz teşekkür ederim.

-İlk durak tabii mis gibi havada ve Ağrı Dağı’nın görkemli görüntüsünün karşısında kahvaltı oldu. Peyniri, zeytini, balı, tahinli, pekmezi, kavurması meşhur Ağrı köftesinin yer aldığı kahvaltı pek güzeldi. Ağrı köftesi dediğime bakmayın asıl adı Abdigör köftesi. Dananın sağ budundan alınan etle yapılıyormuş. Dana sola yattığı için o taraf sinirli oluyormuş. Bunu da öğrenmiş olduk.

-Ağrı Dağı’nın Ağrı’dan görünmediğini öğrendik.

-İkinci durak 99 yıl yapımı süren İshak Paşa Sarayı oldu. Ağrı Dağı’nın yakınında Doğu Beyazıt’a 5 km uzaklıktaki İshak Paşa Sarayı Osmanlı mimarisinin Anadolu’da günümüze ulaşabilen tek saray yapısı olarak kabul ediliyor.

-Sonra otelimize gittik elbet. Çünkü bir gün sonra açacağımız parkın heyecanı içindeydik. Bu arada Ağrı’da çok sakin bir yaşam var. Ama hava mis. Ve çalışanlar özellikle herkese “Hocam” diye hitap ediyor. Nedenini sordum, Özellikle kadınlara ‘hanım, kadın, bayan, hanımefendi’ demeye zorlandıkları ve alışık olmadıkları için Ağrı dışından biri gelince “Hocam” diye hitap ediyorlarmış. Bunu da öğrenmiş olduk.

Ve Unilever’in ekibi aşırı titiz. Şimdiye kadar sayısız seyahat yaptım böyle titizlik görmedim. Bizi iki gün takip eden, peşimizi bırakmayan bir ambulans, güvenliğimiz için düşünülmüş her detay vardı. Ellerine sağlık teker teker teşekkür ederim.