Bu Hadise bitmez

MGD'nin yani Magazin Gazeteciler Derneği tarafından 26'ıncısı düzenlenecek Altın Objektif Ödül Töreni'nin basın toplantısı vardı önceki gün.

Sabah gazeteleri okurken basın toplantısının haberine denk geldim. Haberi okuyamadan fotoğrafa takıldım, hatta çıkamadım. Magazin Gazeteciler Derneği Yönetim kurulu ekibi bir masa etrafından oturmuş olduğu fotoğrafa bakarken şunları sayıkladım;

-Hayırdır arkadaşlar bu ne gerginlik!!!

-Magazin Derneği mi, yoksa sinir harbi mi bu hayırdır?

-Evde sular mı kesildi arkadaşlar!!!

-Hayır Hadise'nin altınları verecek olması mı üzdü sizi nedir bu gerginlik?

-Mehmet Dinçerler'in Hülya Avşar'ın kızı Zehra Çilingiroğlu ile olduğu fotoğraf mı endişelendirdi sizi hayırdır.

-Yoksa uzaya mı çıkmaya hazırlanıyorsunuz böyle.

-Hem neden bu ekipte bir kadın gazeteci yok.

-Hatta neden hep erkek çoğunluğu var bu dernekte?

Diye diye uzayıp giden söylenmeler yaptım sabah sabah.

Öncelikle Magazin Gazeteciler Derneği'nin bir üyesi olmaktan mutluyum elbet ama bu derneğin sadece tek bir ödül töreni ile sınırlı olmasından yana da değilim. Yıllardır da, her zaman dile getiriyorum. Magazin demek neşe demek, eğlence demek. Sanatçılarla sadece ödül gecesinde değil, daha çok samimi ortamlarda bir araya gelinmeli ve güzel ortamlar sağlanması.

Mesela yeni nesil oyuncular gazetecilerle o kadar mesafeli ki, çoğu kişi birbirini tanımıyor. Haber yapılmadan, daha samimi ortamlar yaratılarak bir araya gelinebilir ki, 90'larda bizler bunu sık sık yapıyor hatta Şişli'deki dernek binasında da buluşuluyordu.

Daha çok proje üretilebilir tabii.

Ama görüyorum ki, arkadaşlarım gergin ve sinirli. Haklılar çünkü uzun zamandır yorgun günlerden geçiyoruz. Özellikle sosyal medyanın ahkam kestiği, infulencer gibi insanların türediği bir dönemde bu derneği bile bu kadar ayakta tutabilmek başarı. Ama zaten biz magazin gazetecilerin işi de zorlukları çözmek değil midir? Bu yüzdendir ki, daha renkli, daha hareketli, daha sempatik hale gelinebilir. Getirilebilir naçizane...

Sonuçta bizler bu işin emekçisi ve perde arkasını çok iyi bilen kocaman bir sektörüz. Biz değer verirsek eminim bizlere de karşı taraf çok daha fazla değer verecektir diye düşünüyorum.

Kadın gazeteci mevzusuna gelirsek. Ben bu konuda aşırı dertliyim. Maalesef ki, ekranlarda ki, haber kanallarında da erkek yorumcudan geçilmiyor. Her gün aynı tipler ayrı programlarda sürekli konuşuyor da konuşuyor. Daha çok renkliliğe ihtiyaç var. Naçizane o toplantı masasında daha çok kadın gazeteci arkadaşlarıma yer verin.. O zaman daha bir güzel ve güler yüzlü olacak gibi geliyor bana fotoğraflar.

Uzun süredir Sezen Aksu'nun sesi soluğu çıkmıyor. Hatta kendisi hakkında yapılan birçok organizasyona dahi katılmıyor. En son Gülşen'in tutuklanması olayına bir ses, seda verir dedim o da olmadı. Şükür İranlı kadınlar için bir açıklama geldi.

Sezen Aksu; "Uzun zamandır karmakarışık duygu ve düşüncelerle olup biteni izliyorum, acaba diyorum bu ataerkil erkek terazisinde eşitlenebilmek için daha kaç ton acı lazım?" diye başlayan bir yazı kaleme almış.

İşte benim de sürekli anlatmaya çalıştığım şey bu sevgili Sezen Aksu. Maalesef özellikle sizler gibi sesini çoğunluğa duyurabilen toplulukların daha çok sesi çıkması gerekiyor ki, ataerkil erkek terazisinde bir eşitlenme olsun. Üzgünüm ki, sizler uzun süredir hiç bir konu hakkında bir yorum yapmadığınız gibi kendinizi de göstermiyorsunuz.

İranlı kadınların acısı, kederleri yüreğimizi parçalıyor. Bizler de kadın olarak korkuyor ve endişeleniyoruz. Ancak sesini daha büyük kitlelere duyurabilen özellikle siz sanatçıların bu günlerde daha görünür olması gerektiğini düşünüyorum.

Yani sizlerin bu günlerde yok olmamanız tam tersi daha çok gerek sosyal medya platformlarında, gerekse konserler vererek, gerek röportajlar yaparak özellikle sizleri çok iyi tanımayan Z kuşağına ulaşmanız daha fazla görünür olmanız gerekiyor. Bunu bir düşünün derim sevgili Sezen Aksu.