Hiç utanma da kalmamış

İyi Partili Prof. Dr. Yusuf Halaçoğlu, Ayasofya’nın müzeye dönüştürülmesi kararnamesindeki Atatürk imzasının sahte olduğu iddiasında.

Diyor ki: “Atatürk’ün böyle bir imzası yok, bu kararname Atatürk’ten habersiz çıkarıldı.”

Yıl 1934.

Atatürk’ten habersiz kararname!

İlginç bir iddia.

Daha ilginci Atatürk kendisinden habersiz, imzası taklit edilerek çıkarılmış kararname ile yapılan Ayasofya Müzesi’nin açılışına gidiyor.

Konuyu Bardakçı’ya sordum bir kez daha dün.

“O dönemde Atatürk’ten habersiz böyle bir şey mümkün mü?” diye yanıtladı.

Zaten 16 yıl önce Danıştay bu kararnamenin gerçek ve geçerli olduğuna hükmetti.

Ayrıca bugün bunun bir önemi de yok.

Bu kararname ister yargı kararıyla kesinleşmiş olduğu üzere gerçek, isterse Yusuf Hocamın iddia ettiği gibi sahte olsun bugün Ayasofya’yı yeniden ibadete açmak isteyenin önünde bir engel teşkil etmez, edemez.

Ayasofya’yı yeniden ibadete açmak için ne bir mahkeme ilamına ne bir Danıştay kararına gerek var.

Hatta önceki gün İyi Parti’nin TBMM’de reddedilen teklifi gibi bir Meclis kararına dahi gerek yok.

Ayasofya’yı yeniden ibadete açmak için tek bir imza yeter.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, tek imzalı, altında kendi imzasının bulunduğu bir “Başkanlık kararı” ile Ayasofya Camii’ni bir ibadet mekanı haline getirebilir.

Bu kadar kolay, bu kadar basit, bu kadar zahmetsiz bir iştir.

Daha önce bu konu gündeme getirildiği zaman Erdoğan’ın yanıtı “Siz hele önce Sultanahmet Camii’ni bir doldurun bakalım” olmuştu.

Eğer Cumhurbaşkanı, Sultanahmet’in dolduğuna ikna olmuşsa, iş bir imzasına bakar.

Kimlik sorup soramayacakları dahi uzun süredir tartışılan bekçilere şimdi bir de zor kullanma ve silah kullanma yetkisi verildi.

Hayırlı uğurlu olsun.

Bir süre önce göreve başlayan bekçiler zaten durumlarından memnun değillerdi ve yetkilerinin genişletilmesini istiyorlardı.

İsteklerine kavuştular.

Bakalım bu yeni bekçiler benim çocukluğum kahverengi üniformalı, geneli yaşını başını almış güvenilir kişiler olan mahalle bekçileri gibi olabilecekler mi, yoksa haklarındaki kaygılar haklı mı çıkacak göreceğiz.

Benim merak ettiğim ise polislere niye haksızlık yapıldığı.

Polis olmak için lise mezunu iseniz iki yıllık polis okuluna gitmeniz, yapacağınız görevin ciddiyeti ve önemi nedeniyle 2 yıl eğitim almanız gerekiyor.

Yok eğer üniversite okumuş iseniz bu kez de en az 6 aylık bir eğitimden sonra polis memuru olabiliyorsunuz.

Bekçi olmak ise çok daha kolay.

Bir sınava giriyorsunuz.

100 üzerinden 50 yetiyor.

Fiziki yeterlilikte ise 100 üzerinden 50 yetiyor.

Ardından bizim memlekette ne anlama geldiği belli olan bir mülakat.

Ve hooop bekçisiniz.

Vatandaşla karşı karşıyasınız.

Polis kadar yetkili.

Polis kadar maaş.

Ama yine de çok tedirgin olmayın.

Herhangi bir partiye üye olmamaları gerekiyor bekçilerin.

Dün Nusret’i yazınca bazıları “Adamı aşağılamışsın” dediler.

Hiç öyle bir şey yapmadım.

Durumu yazdım.

Başarısı tartışmasız büyük.

Daha önce de söyledim, başarısına şapka çıkardığımı.

Ama başarısını alkışlamak, kendi davranış biçimini de onaylamak anlamına gelmiyor.

Müziğini ve yaşam tarzını beğenmediğim şarkıcılar gibi düşünün.

Bana uymuyor.

Bazıları ise “Kıskanıyorsun” demiş.

Bakın işte buna çok güldüm.

Kıskançlık pek sahip olmadığım bir histir.

Bazılarına imrenirim ama kıskanmam.

Hele Nusret’i.

Kasap olmak isteseydim ama başaramasaydım kıskanmak için bir nedenim olurdu belki.

Ama hiçbir zaman başarılı bir kasap olmak gibi bir hayalim olmadı.

İlle birini kıskanacaksam ne bileyim Mick Jagger’ı, Ronaldo’yu, Michael Schumacher’i falan kıskanırım.

Ki Schumacher örneği bile kıskançlığın ne kadar anlamsız olduğunu göstermeye yeter de artar bile!

Kavga etmeyecekleri her hallerinden belli olan mahalle çocukları gibi itişmediğimiz zaman.