Güvensizlik oyu

Covid-19’a neden olan Corona SARS nCov2 virüsünün mutasyon geçirme olasılığı aşının bulunması ile birlikte en çok merak edilen konulardan biri idi.

Evrim karşıtları bile bu mutasyondan çekiniyordu.

Bu konuda ilk bilgiler İngiltere’den geldi.

İngiliz bilim insanları, İngiltere’nin güneyinde en az 60 farklı yerleşim biriminde SARS nCov2’nin mutasyona uğramış formlarına rastlandığını açıkladılar.

Ancak şimdilik endişe edilecek bir şey yok.

Çünkü bu mutasyonların virüsün daha hızlı yayılmasına ya da aşıların engellemeye çalıştığı ACE2 hücrelerine tutunmasını kolaylaştırdığına dair bir veri henüz yok.

Türk basınının durumu açısından üzücü.

Yağmur duaları ile ilgili eleştiriler görüyorum sağda solda.

Nedenini anlamıyorum.

Yağmur duası neredeyse insanlık tarihi kadar eski, tek tanrılı dinler öncesine hatta dinler öncesine kadar uzanan bir gelenek, bir inanış.

İnsanlığın yerleşik tarım toplumuna geçişine, neolitik çağa kadar geri gidiyor.

Tarım için yağmurun, suyun gerekliliği ile birlikte ortaya çıkmış bir davranış.

O zaman “yağmur” ya da “gökyüzü” ya da “fırtına tanrısı” için edilen dualar, verilen kurbanlar bugün “Allah için” ediliyor.

Türklerde de İslamiyet öncesinde de olan, Orta Asya'ya uzanan bir gelenek. Sadece adres farklı.

Tüm toplumlarda tüm kıtalarda eğer tarım var ise yağmur duası da var.

Kimi elini gökyüzüne açarak, kimi davul çalarak, kimi tepinip dans ederek göklerdeki güçten “su” istemiş.

Yağmur duasını eleştiren kimilerinin “Evrene mesaj yollama” ritüellerinden hiç farkı yok anlayacağınız.

Mezopotamya’da başlayan bu geleneğin bugün hala Mezopotamya’da sürüyor olması şaşırtıcı değil.

Ama geliştiği bir gerçek.

Şimdi artık yağmur duasına milleti götürenler teknolojiden faydalanıyor.

Önce meteorolojinin sitesine bakıyor, ona göre duaya gidiyorlar.

Olmayacak duaya amin dememek için.

Ertuğrul Özkök’ün Milli Piyango’yu aklama röportajı beni gerçekten üzdü.

Sürekli aynı yerlere çıkan çekilişleri, tahsil edilmeyen büyük ikramiyeleri, hileli izlenimi veren çekiliş görüntüleri ile zaten son birkaç yılda ciddi güven kaybına uğrayan Milli Piyango, Demirörenlere geçtikten sonra iyiden iyiye güvenilmez bir hale geldi.

Bunun sonucunda bilet satışlarının düşmesi de gayet normal.

Belli ki, grup içerisinde bu kurumu aklama ve güven kazandırma görevi Özkök’e tevdi edilmiş.

Grup açısından çok yanlış bir tercih.

Ertuğrul Bey’in itibar kaybeden Milli Piyango’ya iade-i itibar yapacak bir gücü, yeteneği yok.

Hani Abdülkadir Selvi’ye yaptırsalar bu işi en azından belki bir iki muhafazakarı kafaya alır.

Ya da Prof. Dr. Osman Mütfüoğlu’na yazdırsalar “Koca profesör bize yalan söyleyecek değil ya” diyerek birkaç kişiyi belki inandırır.

Ama Özkök?

I-ıh. Kimseyi inandıramaz.

Üzücü olan ise 70 küsur yaşında, bir döneme damga vurmuş bir gazetecinin böyle bir teklifi kabul ederek böyle bir röportaj yapmış olması.

Bırakabildiğimiz zaman.