Salındık çayıra, inşallah aşı kayıra

Hak hukuk adalet insan hakları, eylem, plan, falan, filan.

Biz bunları konuşur, “Gerçekten mi! Artık Türkiye'de en önemli insan haklarından biri olan liyakat mı geçerli olacak" derken hayalleri baştan yıkan şahane bir atama yapıldı.

Bir İlahiyat Profesörü Mimarlık Fakültesine “Dekan” olarak atandı.

Bu haltı yiyen üniversitenin adı “Hitit Üniversitesi”

Muhtemelen 2500 yıl önce Anadolu’da bir medeniyet kurmuş Hititler’in bile aklına böyle bir şey yapmak gelmemiştir.

Hitit’te bir “kutsal rahibin” mimarlıkla görevlendirildiğine ilişkin bir bilgi yoktur.

Çünkü sonuçta Hititler ilkel bir toplum değil, bir medeniyettir.

2500 yıl sonrasında bile hatırlanan ve eserleri gün ışığına çıkarılan bir medeniyetin böyle bir şey yapmayacağı da aşikardır.

Atamayı duyunca yemin ederim inanmadım.

Dedim ki, “Yahu olmaz böyle şey. Adam İlahiyat’tan sonra mimarlık okumuştur. En azından doktorasını falan hiç değilse İslam mimarisi üzerine falan yapmıştır.”

Vallahi de billahi de bu kadar iyi niyetli yaklaşmaya çalıştım.

Yanılmışım.

Beyefendinin böyle bir durumu yok.

Mimari ile bildiğimiz, akademik bir bağı yok.

Belki köyde ahır mahır yaptırmış, projesini kendi çizmiştir ama bunun da kaydı yok.

Anlamadığım bir başka konu ise bu beyefendinin bu görevi nasıl kabul ettiği.

Çünkü daha önce bir açılışta kendisini kürsüye davet etmişler ve “Ben açılış duasını bilmiyorum” diyerek kürsüye çıkmayı reddetmiş.

Bilmediği mimarlığın fakültesinde koltuğuna oturmayı nasıl ve niye kabul etmiş acaba!

Deprem ülkesinde İlahiyatçı mimarlık fakültesi dekanı atayanların tek mantığı şu olabilir.

Sizi koruyacak binalar yapmayacağız ama altında kaldığınız binalardan dualarla çıkaracağız.

Pazartesi Dünya Kadınlar Günü.

Tüm kadınların günü kutlu olsun.

Dünya Kadınlar Günü, geçen yüzyılın başında “sosyalist” bir hareket olarak başladı.

Türkiye’de de hemen hemen aynı tarihlerde Azerbaycanlı iki Türk kadının girişimi ile ilk kez gündeme geldi.

Sonrasında yıllarca yasaklandı ve kutlanamadı.

Daha sonra Birleşmiş Millet tarafından 1975 yılında uluslararası bir gün olarak tescil edildi ve kabul görmeye başladı.

Sol karakteri de giderek arka plana itildi ve daha feminist bir karaktere büründü.

Hangi karaktere bürünürse bürünsün kadın hakları için önemli bir gün ve bugün dünya medeniyeti kadın hakları konusunda hala yeterli olgunluğa ve bilince ulaşmış değil.

Kadına yönelik şiddet bir yana, kadının erkeklerle eşit haklara sahip olması gerektiği konusu bile hala içselleştirilemedi.

Kadına yönelik “sözde” saygıda bile hala bir ötekileştirme söz konusu.

Ve burada tek suçlu erkekler değil.

Sosyal medyanın önümüze koyduğu çok açık bir gerçekliğe göre, kadınların kadınlara karşı tavrı erkeklerinkinden hiç de aşağı değil.

Bu yüzden de kadın hakları mücadelesini sadece erkeklere karşı değil, kadınlara karşı da yürütmek zorundayız.

Bazen gülüp geçmemek gerektiğini anladığımız zaman.