4 aylık erteleme

İstanbul’da lokanta, kafe, düğün salonu gibi toplu halde bulunacağımız pek çok yere girişte HES kodu sorgulaması zorunluluğu getirildi.

Aklı başında, sorumluluk sahibi, kurallara uyan pek çok işletme zaten bu zorunluluk gelmeden önce de HES kodu kontrolü yapıyordu.

Zorunlu olması iyi oldu.

Her kadar asemptom vakaları ve hastalığın başlangıç aşamasında olanları HES kodu ile takip etmek mümkün olmasa da hiç yoktan iyidir.

Suriyeli düzenli ve diğer ülkelerden gelen düzensiz göçmenleri nasıl takip edeceğimiz de ayrı bir soru ama şimdilik sormayalım sonra “Irkçı” falan diyorsunuz.

İstanbul ile ilgili bu kararı alan İl Hıfzısıhha Kurulu.

Yani “Kontrollü açılma” açıklanırken topun atıldığı, yetkinin verildiği yer.

Bu da aslında başından beri savunduğumuz bir durum.

İller vaka durumlarına göre kararlarını kendileri vermeli diye uzun zamandır söylüyor halk sağlığı uzmanları.

Ancak bu durum bazı valilere haksızlık.

Özellikle de İstanbul ve biraz da Ankara valilerine.

Herkes biliyor ki, İstanbul Türkiye ekonomisinin yüzde 40’ı, belki de daha fazlası ve kalbi.

Ve İstanbul vaka sayısı bakımından hızla artan bir orana sahip.

Haritada kızaran iller arasında.

Peki bu vakalar iyiden iyiye artarsa, ki artacak gibi görünüyor, İstanbul Valisi veya İstanbul İl Pandemi Kurulu İstanbul’da bir kapanma yapabilir mi?

İstanbulluları eve kapatmanın yanı sıra, İstanbul’a yönelik bir giriş çıkış yasağı, seyahat yasağı kısıtlaması getirebilir mi?

İstanbul Valisi Ali Yerlikaya, kendi başına böyle bir karar alıp açıklayabilir mi?

Hiç zannetmiyorum.

Atanmış bir valiye böyle bir yük yüklemek de zaten doğru değil.

Tamam biliyoruz ki, kötü haberleri valiler, iyi haberleri siyasetçiler veriyor ama.

Bu kadarı da bir valiye fazla yüklenmek olmuyor mu sizce!

Aşı üretimi oldukça yavaş gidiyor ve beklenen aşılar bir türlü gelmiyor.

Dünya Sağlık Örgütü’nün aşı firmalarına yaptığı “Telif hakkını serbest bırakın, herkes üretsin. Herkes aşıya daha hızlı ulaşsın” çağrısı ise “Açgözlü ilaç devleri” tarafından geri çevrildi.

Araştırmaları için halkın vergilerinden kaynak aktarılan bu firmalar, şimdi de halkların sağlığı üzerinden kazanç peşinde.

AB, ABD, Çin gibi büyük ekonomilerin ilaç şirketlerinin beklenen karlarını karşılamaları karşılığında teliflerin en azından bir yıllığına paylaşılması ve üretimin tüm imkanlarla yapılarak herkesin aşıya erişiminin sağlanması ise gündeme bile gelmedi.

1950’lerin ortasında modern çocuk felci aşısını geliştirenlerden Dr. Jonas Salk olmasını beklemiyoruz kimseden. Ama biraz insaf bekliyoruz.

Salk bu aşıyı bulduğu zaman patentini almamış ve aşıyı insanlığa hediye ederken “Güneyin patentini alabilir misiniz? Ölümü ortadan kaldırmak kişisel kazançtan çok daha önemlidir” demiş milyarlarca doları elinin tersi ile itmişti.

Onun sayesinde bugün çocuk felci diye bir hastalık neredeyse kalmadı.

Şimdi “Bu adam cennetliktir” diyecek olsam din bilgim yetersiz diye suçlanacak, “Müslüman değildi cennete gidemez” eleştirileri alacağım.

O yüzden demeyeyim en iyisi.

BİR AŞIDAN KÖTÜ HABER

Bu arada bazı aşılardan da kötü haberler gelmeye başladı.

İngiliz Astra Zeneca-Oxford aşısı Avrupa’da pek çok ülke tarafından askıya alınmaya başladı.

Aşının yan etki olarak kan pıhtılaşmasına sebebiyet verdiği ve bunun da inmeye neden olduğu iddiası ile Avusturya, Lüksemburg, Estonya, Litvanya ve Letonya bu aşının kullanımını durdurmuştu.

Ardından İtalya, Norveç ve son olarak da Danimarka durum aydınlığa kavuşuncaya kadar aynı kararı aldı.

Elbette ki, yapılan aşı sayısı arttıkça bazı istemeyen yan etkilerin ortaya çıktığı vakalar olacaktır ve yer yer incelemeler tekrarlanacaktır.

Her aşıda.

Ama yine de genel olarak bakıldığında aşıların hiç de fena olmadığı aşikar.

Hakkını veremeyeceğimiz işi yapmadığımız zaman.