Babalar, çocuklar ve aşılar
Çok sevdiğimiz bir gazeteci dostumuzu kaybettik.
Halil Özer’den öğrendim 30 küsur yıllık arkadaşımız, meslektaşımız Berna Nuri Süer’i coronadan kaybettiğimizi.
Hep pozitif, hep iyi niyetli, hep güleryüzlü bir dostumuzdu.
Sık görüşemesek de, arada telefonlaşırdık, hep moral vericiydi.
Öldüğüne inanmak zordu.
Sonra Sevgili Bülent Denli duyurdu Berna Nuri Süer’in aşı olmayı reddettiğini, aşı karşıtı olduğunu ve bu yüzden hayatını kaybettiğini.
Aşı olmamış, coronoya yakalanmış ve ne yazık ki, arkasında iki çocuk bırakarak aramızdan ayrılmıştı.
Aşı karşıtı Berna Nuri’nin vefat haberini almamdan birkaç gün önce bir başka gazeteci kardeşimin, bir spor yazarının corona testinin pozitif çıktığı bilgisi geldi.
Berna Nuri’nin aksine 2 doz Sinovac, bir doz Biontech aşısı olmuştu.
Katıldığı bir spor programındaki konuklardan biri COVID 19’a yakalanınca kendisine PCR testi yaptırmış ve test sonucunda corona pozitif olduğu anlaşılmıştı.
Ancak ne bir belirti göstermiş, ne de hastalanmıştı.
Test olmasa corona kaptığını fark etmeyecekti bile.
Aynı virüs aşı olmayı reddeden bir dostumuzu birkaç gün içinde aramızdan alırken, aşı olmuş bir arkadaşımızı hasta bile edememişti.
Aşı ile aşı karşıtlığının farkı bu kadar netti.
İkisinin de aynı yaşlarda çocukları vardı.
Birinin çocukları babasız büyüyecekti.
Diğerininki ise babasına sarılarak.
