Sübvansiyon devrine dönüş

Son duyduğum dedikodu beni çok eğlendirdi.

Memleketin halini anlatmak açısından da hoş bir örnek.

Bir süreden beri kredi borçlarının ertelenmesi ve yeniden yapılandırılması için bankalarla pazarlıkta olan bir işadamı var.

Bilinen, tanınan bir iş adamı.

AK Parti döneminde yıldızı parlamış gibi görünen gruplardan birinin sahibi.

Bu “Patron” bankalarla pazarlığı sürerken, görüşmekte olduğu bankalara bir mektup yazarak, kredi ödemeleri nedeniyle nakit akış sorunu yaşadığını, kendi geçimini sağlamakta zorlandığını bu yüzden de “şahsi masrafları” için de bankalar tarafından bir fon yaratılmasını talep etmiş.

Mektubu okuyan banka yöneticilerinin gözleri yerinden çıkmış.

Çünkü işadamı bankalardan özel uçağının giderlerini de talep ediyormuş.

Yaklaşık 30-35 milyon dolarlık iş jetinin bakım, sigorta, personel ve yakıt giderlerinin de alacaklı bankalar tarafından karşılanmasını istemiş.

Tabii bankacılar bu talepleri tebessümle karşılamışlar ve yanıt bile vermemişler.

Yani diyeceğim o ki, sevgili okurlar siz de kendinizinkini dert zannediyorsunuz.

Bakın insanların ne büyük dertleri var.

En son babalar duyar derler ya.

Bazen de en son en yetkili kişiler duyar.

Çünkü aksaklığın ya da sorunun tepeye aksettirilmemesi Türkiye’nin yalakalık geleneğinin bir parçasıdır.

Bu yüzden belki de, aşağıda okuyacağınız “hekim mektubu” Sağlık Bakanlığı’nın en üst kademesi tarafından bilinmeyen bir durumu ortaya koyacaktır:

“Sayın Altaylı;

Ben Sağlık Bakanlığı Taşra teşkilatında, batıdaki bir ilimize bağlı merkez ilçe Sağlık Müdürlüğünde çalışan bir Hekimim. Çalıştığım kurum ilçe Sağlık Müdürlüğü dolayısıyla aktif olarak yaptığımız en önemli iş; filyasyon ve aşılama.

Her iki faaliyette de maalesef işler tam manasıyla şirazesinden kaymış durumda.

Aşı çadırları vb. faaliyetlerde kötü planlama yüzünden köylere giden aşılar, aşı nakil kaplarında 8-10 saat, bazen daha uzun bekleyip, tüketilemediği için tekrar aşı dolabına geri giriyor. Aynı aşılar ertesi gün başka bir aşı çadırında 8-10 saat bekleyip yine geri geliyor. Aşı nakil kaplarında bulunan buz akülerini düzenli olarak değiştirmenize rağmen aynı flakon 3-4 defa dolaba girdiği için soğuk zincir bozuluyor. Bu durum, aşının etkinliğini ciddi oranda düşürüyor. Çok aşı yapalım, oranımızı mevcut şartlar altında maksimuma yükseltelim, buna kimsenin itirazı yok fakat bunu efektif ve şu an olduğu gibi plansız yaparsak, yüzde 70 aşı oranlarına ulaşsak bile vaka ve ölüm sayılarımız maalesef azalmayacak. Aşılama faaliyetlerinin başladığı ilk günlerde, aşıların çalkalanmaması, fazla hareket ettirilmemesi konularında Bakanlık tarafından uyarılmıştık. Fakat mevcut durumda bu kurala da riayet edilmesi çok mümkün değil. Köy yolları berbat ve bu aşılar günde 4-5 köy geziyor. Ben kucağıma alıp taşıyorum fakat aracın bagaj kısmına atıp götüren onlarca meslektaşımı gördüm. Bu iki durum sadece ilk etapta belirtmek istediğim konular. Filyasyon ise ayrı bir başlık ve orada da bundan daha beter sıkıntılar var. (Dilerseniz seve seve yazarım).

Aşı konusunda hassasiyetinizi biliyor ve okuyorum. Bu nedenle bu konuyu sizinle paylaşmak istedim.

Saygılarımı sunuyorum.”

Benim olsun küçük olsun diyeceğimize bizim olsun büyük olsun diyebildiğimiz zaman.