İdeolojik tavırdan değil, tersoluktanmış

Meral Akşener’in Teke Tek’te söylediklerinden sonra “Altılı masayı dağıttı” diyenler var.

Dün gün boyu bu yöndeki yorumları dinledim.

Doğrusunu isterseniz tam aksini düşünüyorum.

Meral Akşener tam tersini yaptı.

Kemal Kılıçdaroğlu’nun “Ben adayım” şeklinde algılanan açıklamasından sonra dağılan altılı masayı yeniden ayağa kurdu ve yerle yeksan olan toplumsal muhalefetin moralini toparladı.

Çünkü 6’lı masa denilen muhalefet organizasyonu “Toplumdaki tüm siyasi eğilimlerce kabul görecek ve kazanma şansı azami olan” bir adayı belirlemek ve bu adayın başkanlığında yeni bir parlamenter sistem inşa etmek için kurulmuştu.

Kuran da yabancı biri değil, Kemal Kılıçdaroğlu’nun ta kendisi idi.

Egosunu ayakları altına almış, futbol tanımı ile vasat bir oyuncu olmaktansa iyi bir teknik direktör olmayı tercih etmişti.

Bir tür Guardiola gibiydi hatta Fatih Terim gibiydi.

Terim futbolculuğu döneminde 14 yıl boyunca şampiyonluk görememişti ve Galatasaray’da uğursuz olarak nitelendirilmişti ama teknik direktör olarak geldiğinde üst üste şampiyonluklar elde etmişti.

Nitekim Kemal Kılıçdaroğlu da teknik direktör olarak çıktığı ilk turnuvada ligi değilse bile Türkiye Kupası’nı kazanmış yerel seçimlerde büyük bir başarının mimarı olmuştu.

Ancak iktidarın son dönemde çok ciddi hasar almasından sonra CHP içindeki bazı klikler Türkiye’yi değil, sadece kendi ikballerini düşündükleri için Kemal Kılıçdaroğlu’nu doldurmaya başladılar.

“Siz olmayacaksınız da kim olacak. Seçim çantada keklik. Başkasına gerek yok. Pabucunuzu koysanız kazanırız.”

Bildiğim kadarı ile Kemal Bey bunlara başta direndi.

Ama sonunda o da herkes gibi yalakalık yoluyla çıkar sağlama peşinde olanlara inandı.

Ve kendi kurduğu masanın, kendisi tarafından belirlenen felsefesine aykırı biçimde “Aday benim” dayatmasını yaptı.

İyimserler “Açık kapı bırakıyor” dedi ama parti içi yalaka taifesi yeni cumhurbaşkanına göre kariyer palanlarını yapmıştı ve “Kapı mapı yok” dediler.

Masa değilse bile felsefesi dağılmıştı.

Masanın da dağılması pamuk ipliğinden bile bir ince ipe bağlıydı.

Meral Akşener işte o ipi sağlama aldı.

“Daha bitmedi. Masada konuşuruz” diyerek masadaki diğer 5’liyi rahatlattı.

Doğrudur, Akşener’in sözleri bir şok yarattı.

İlk anda iktidar yandaşlarını çok da sevindirdi.

Ama daha önemlisi Kemal Kılıçdaroğlu’na da önemli bir koz sağladı.

Akşener’in yarattığı şok, bir tür defibrilatör gibi, masada kalanı hayata döndürdü.

Ana muhalefetin “Rahat kazanırız” rehaveti, seçmene o kadar hızlı yansımış ki, şaşırmamak elde değil.

Dün Türkiye’nin önemli kamuoyu araştırma şirketlerinden birinin başkanı aradı.

Muhalefete daha yakın olduğunu açıklamış bir isim.

Meral Akşener’in konuk olduğu programla ilgili fikirlerini aktardı önce.

“Bizimkiler masada konuşamadıkları şeyleri medya aracılığı ile birbirlerine söylüyorlar. Meral Akşener masada Kemal Bey’e masada tartışmadan aday olmayın demiş olsaydı Kemal Kılıçdaroğlu adaylığını açıklamaz, Meral Hanım da senin programda böyle bir açıklama yamak zorunda kalmazdı” dedi.

Masadaki belirsizliğin oy oranlarına yansıdığını da aktardı.

Önünde fırından yeni çıkmış bir anket duruyordu. Henüz müşterilerine bile sunmamıştı.

Israrım üzerine detayına girmeden anketteki bazı bilgileri paylaştı.

Cumhurbaşkanı aşağıdakilerden hangisi olmalı sorusuna verilen yanıtlarda yüzde 50 oranını geçebilen tek bir kişi vardı. Mansur Yavaş.

Onu takip eden isim mevcut Cumhurbaşkanı idi. Ancak yüzde 50’ye yaklaşamıyordu bile.

Bir önceki ankette Akşener’in gerisinde kalan Kemal Kılıçdaroğlu öne geçmişti ve 3. sıradaydı.

“Meral Hanım'ın aday değilim sözlerinin etkisi” olarak görüyordu bu durumu.

Kılıçdaroğlu’nu az farkla Akşener, onu da İmamoğlu takip ediyordu.

“Kemal Bey’in adayım demesinin etkisi” dedi.

Siyasi partilerin sıralaması ise ilginçti.

Birkaç ay önce 26’ya kadar gerileyen Ak Parti yaz aylarını iyi değerlendirmiş ve gerek dış politikada verilen fotoğraflar, gerekse sosyal konut projesi gibi işlerle kısa sürede 8 puana yakın artış sağlamıştı.

“AK Parti'nin başarısından çok muhalefetin başarısızlığı demek lazım” diye yorumladı bu durumu anketçi dostum.

CHP yüzde 25’in az üzerinde idi.

İyi Parti ise sağlam bir gerileme yaşamış, 6 puandan fazla kaybetmişti. Yüzde 13'e yakın bir oyu vardı.

HDP eski seçim kanununa göre bile baraj sorunu yaşamıyordu.

MHP ise yeni seçim sistemine göre barajı kıl payı da olsa geçiyordu.

MHP’yi takip eden parti ise Zafer Partisi ya da Ümit Özdağ idi. Tek söylemle yüzde 4’ün üzerinde bir orana çıkmıştı.

DEVA gerilemiş, Memleket Partisi yükselmişti. Yakın oy oranları vardı.

Yeniden Refah’ın yükselişi durmuş, istatistiki bir anlama sahip olmasa da oy kaybetmişti.

Gelecek Partisi de çok ama çok düşük bir noktaya gerilemişti.

Bu sonuncuların oylarını AK Parti’ye kaptırdığı varsayılmalıydı.

Yani anlayacağınız muhalefete yapılan “Erken havaya girdiniz” uyarıları haklıydı.

Anlatılana inanmayı değil, anlatılmayanı öğrenmeyi tercih ettiğimiz zaman.

Ayıp diye bir şey kalmayınca her şey mübah oluyor.

Aynen “CHP’nin hapisteki gazeteciler raporundaki gazeteci aslında terörist çıktı” demek gibi.

CHP bu raporu yıllar önce, neredeyse 10 yıl önce hazırlamış.

O raporda adı geçenlerden biri bir süre önce PKK terör örgütü üyesi olarak yakalanmış.

Ve tam da seçim öncesi CHP/HDP işbirliği ve ana muhalefetin terör örgütü ile bağlantılı olduğu iddiası üzerinden seçim dönemi hazırlıkları yapılırken, 10 yıl önceki raporda adı geçen birisi üzerinden “Teröristi hapisteki gazeteci yaptılar” diye bağırmaya başla.

E, o zaman birileri de çıkıp Hakan Şükür’ün fotoğrafını 1. sayfaya basıp “Terör örgütü üyeliğinden aranan kaçağı milletvekili yaptılar” diye ya da kimi hapiste, kimi yurt dışında kaçak olarak dolanan eski vali ya da Emniyet müdürlerinin fotoğrafını basıp “Teröristi Büyükşehir’e vali yaptılar” ya da “Güvenliğiniz terör örgütü mensubuna emanet, emniyetin istihbaratının başına bir terörist getirilmiş” diye başlık atsalar ne olacak!

Ya da Zekeriya Öz’e tahsis edilen zırhlı aracın fotoğrafının altına “Terör örgütü üyesine devletten zırhlı araç” dense ayıp olmayacak mı!

İktidar yandaşlığı ya da karşıtlığı yapıyor olabilirsiniz.

Taraflardan birinin yalakası da olabilirsiniz.

Ama en azından amiyane tabiriyle “Beş dakika delikanlı” olmak gerekir.