Övünülmeyen rekor

Memlekette izanın ve utanma duygusunun kalmadığından giderek daha fazla emin olmaya başlıyorum.

Nereye baksam gördüğüm manzara bu.

Son olarak başkaları adına utanmama neden olan olay, Kemal Kılıçdaroğlu-Deniz Baykal görüşmesi.

CHP’yi CHP’lilerin gözünde bile daha antipatik hale nasıl getiririm arayışında olduğuna inanmaya başladığım Kemal Kılıçdaroğlu, arayışına Deniz Baykal’ın evinde devam etmiş.

Hani şu kızı CHP’den istifa edip, AK Parti’ye katılacağı söylenen siyasetçi ile.

Hani şu tüm yakın çevresi şu anda AK Parti’de siyaset yapan ya da CHP’ye karşı siyaset yapan siyasetçi ile.

Ve Deniz Baykal, Kemal Kılıçdaroğlu’ndan bir tek “ricada bulunmuş”.

“Kızımı milletvekili adayı yapın” demiş.

Hani şu CHP üyeliğinden büyük gürültü ile istifa edip, AK Parti’ye katılacağı iddia edilen kızının.

Hani şu parti parası ile satın alınan Halk TV’yi satıp, parasını cebe attığı iddia edilen kızının.

Bir an düşündüm, acaba Deniz Baykal Kılıçdaroğlu ile Erdoğan’ı karıştırdı da böyle bir talepte mi bulundu diye.

Öyle ise yaşa vereceğim konuyu.

Yok gerçekten konuştuğu kişinin Kemal Kılıçdaroğlu olduğunu bile bile böyle bir şey istediyse kesin emin olacağım.

Memlekette izan da kalmamış, yüz de.

Eski manken Özge Ulusoy’un emekli asker babası Ankara’da bir trafik kazasında hayatını kaybetti.

Ulusoy da babasına düşkün evlat gibi feryat ediyor, sorumlulardan hesap sorulmasını istiyor.

Bunun üzerine kazayı yapan kadının yakınları Özge Ulusoy’a tehditler savurmaya başlıyor.

“Haddini bil, bilmezsen bildiririz” diyerek.

Yuh artık.

Kadın babasını kaybetmiş.

Acı içinde çırpınıyor.

Kendince suçlu gördüğü sürücünün yargıya hesap vermesini istiyor.

Her acılı insanın yapacağı gibi.

Sürücü suçlu mu, değil mi bilemem.

Onu raporu gösterir, suçlu ise cezasını yargı verir.

Ama suçlu veya suçsuz kazayı yapan, bir evladı sevdiği babasından ayıran biri veya onun yakınları acı içindeki aileyi tehditedemez.

İçinde bir damla insanlık olan biri en fazla, “Özge Hanım acınızı anlıyoruz ama bu bir kaza. İsteyerek yaptığımız bir şey değil. Suçumuz var ise de bunu belirleyecek olan yargıya güvenin” der geçersiniz.

Babasını kaybetmiş birini bir de tehdit etmezsiniz.

Ama ne yazık ki, ülke artık bu halde.

Herkes herkesi tehdit ediyor, herkes herkesin malına, mülküne hakkına, hukukuna çöküyor.

Biz bunu bazen böyle olaylarda görüyoruz.

Bilançonun sadece yarısına bakmadığımız zaman.