Sanayiyi siyasallaştırmak

Epey bir önce yazmıştım, “Korkuyorum” diye.

Gerçekten korkuyorum.

Pek de korkak biri olmamama rağmen İstanbul’da yaşamaktan, sokağa çıkmaktan korkar oldum.

Kent, 1920'lerin 30'ların Chicago'su gibi.

Yarın sokakta reenkarne olmuş Al Capone'u görsem şaşırmayacağım.

İçişleri Bakanlığı, dağlardaki terörist sayısının artık "birkaç" ile ifade edildiğini söylüyor.

Gidip sayacak halim yok, öyle diyorlarsa öyledir diyorum.

Zaten artık Suriye’de devlet kurma aşamasına gelmiş PKK’nın yöntem değiştirmeye zorlandığını ve ABD’nin örgütü Türkiye’de fazla eylem yapmama yönünde telkin ettiğini de duyuyoruz.

Dağlar AK Parti’nin iktidara geldiği günlerdeki kadar güvenli hale gelmiş olabilir tekrar, bunda bir sıkıntı yok.

Ama ya şehirler?

Bugün İstanbul, Ankara, Antalya ne kadar güvenli?

Buralarda terör örgütü etkinliği hemen hemen yok denecek kadar azalmış olabilir ama ya mafya etkinlikleri?

Siz sokakta gezerken bir anda sağınızdan solunuzdan mermilerin uçmaya başlamayacağından emin olabilir misiniz!

Neredeyse her gün bir yolda bir aracın pusuya düşürüldüğünü, birilerine çapraz ateş açılarak mafya hesaplaşması yapıldığını, bir sürü mafyamtırak örgütün ya da sokak çakallarının kendi hukuklarını fütursuzca uyguladığı görmüyor muyuz!

İstanbul, uluslararası mafyanın Birleşmiş Milletler merkezi gibi olmadı mı!

Türk, Sırf, Balkan, Güney Amerika, Kuzey Amerika mafyaları derken, Yeni Zelandalı mafya liderinin bile İstanbul’a yerleşmiş olması size normal geliyor mu!

İktidarın pek çok sorunu görmezden gelerek, yok sayarak çözülmüş gibi yapma alışkanlığını biliyoruz artık.

Ama sizce bu da görmezden gelinecek bir sorun mu!

Çevremdeki pek çok kişi, büyük umutlarla duyurulan yeni konut kampanyasından faydalanmak istiyor.

Gelir düzeyi iyi sayılabilecek, biraz birikimi olan, 2 hatta belki 3 milyon TL’lik bir kredinin taksitlerini karşılama gücüne sahip gençler bunlar.

Kampanyadan faydalanmak için aradıkları konutların fiyatları da 3-4 milyon TL düzeyinde.

Biraz da ana baba desteği ile heveslenmiş vaziyetteler.

Ancak iki sorunla karşı karşıyalar.

Birincisi özellikle İstanbul ve Ankara’da, beyaz yakalı, genç profesyonellerin oturmak isteği bölgelerde bu fiyatlara ev bulmak neredeyse imkansıza yakın. 1 ay önce bu fiyatlar civarında seyreden projeler, birdenbire yüzde 20 civarında fiyat arttırmışlar.

Bu sorunun anlaşılabilir olan tarafı.

Bir de anlaşılması güç bir sorun var.

Eskaza uygun fiyatlı bir proje buldukları zaman da müteahhitler bu tür kredi ile ev almak isteyenlere çok daha sıcak davranmıyor.

Pek çoğu, satış ofislerinde belli bir aşamaya geldikten sonra evi yeni kredi ile almak istediklerini söyleyince, müteahhit firmaların isteksiz ve hatta karşıt tavrı ile karşılaşıyorlar.

Ben bunun nedenini anlamakta zorlanıyorum ama ilgili bakanlıkların bu konu ile ilgili bir şikayet hattı açması ve bir denetim sistemi geliştirmesi şart.

Kemal Kılıçdaroğlu’nun katıldığı bir televizyon programında Kılıçdaroğlu’nun hedefe koyduğu SADAT adlı ne idüğü belirsiz firmanın reklamının yapılması büyük çaplı bir kıyamete neden oldu.

Zaten Kemal Bey ne zaman bir programa katılsa, ille bir kıyamet kopuyor.

Öncelikle şunu söyleyeyim.

Bu reklamların yayınlanmasında Uğur Dündar’ın zerrece suçu olamaz.

Hiçbirimiz o yayın sırasında hangi reklamların olduğunu bilmeyiz, ilgilenmeyiz.

Bazen yayınlandığı sırada fark edebiliriz ama genelde ekrana bakmadığımız için ondan bile haberimiz olmayabilir.

Uğur Dündar’ın yayını banttan olduğu için zaten bu şansı da yoktu.

Bu meselede ortada bir suç var ise hiç suçu olmayan kişi Uğur Dündar’dır.

Reklam servisleri de her türlü reklamı alır.

Televizyon yönetimi bu reklamlar arasında ilkelerine, duruşuna ve hatta durumuna uygun olmayanları baştan istemez.

Mesela pek çok televizyon kanalının DEVA Partisi'nin reklamlarını almamaları gibi.

Bu yüzden topu reklam servisine atmak da doğru değildir.

Aslında ortada bir suç yoktur.

Bir yönetim hatası, bir özensizlik, bir dikkatsizlik vardır.

Olaydan sonra Kanal’ın sanki SADAT parası ile reklam vermemiş, SADAT’la bir reklam sözleşmesi yapmamışlar gibi SADAT’ı suçlaması, sanki SADAT kanalın içine gizlice sızarak, yayın masasını ele geçirerek korsan reklam yayınlamış gibi SADAT’a meydan okumasıdır.

“Oldu bir kaza, özür dileriz” deyin geçin gitsin. İnsanın olduğu yerde hata olur.

Uzatmayın.

Aşırı özgüvenin yanlışın anası olduğunu unutmadığımız zaman.