İnatçı keçi günah keçisi

Herkes zannediyor ki, iktidar baskısı altında monoblok bir hale gelmiş ve iktidarla aynı fikri savunan bir yargı var.

Doğrudur, pek çok önemli davada, pek çok siyasi davada, iktidarın bizatihi takip ettiği davaların önemli bir bölümünde iktidarın istediği yönde karar alan bir “siyasallaşmış” yargı var.

Ama yargının tamamının iktidarla aynı fikirde olduğunu, tamamının iktidara boyun eğdiğini, yasaları, Anayasa'yı iktidara peşkeş çektiğini zannediyorsanız çok ama çok yanılıyorsunuz.

21 yıllık, güçlü ve ezici iktidara rağmen, hala ve her şeye rağmen Cumhuriyet'in kazanımlarını savunan, hala Türkiye’nin medeni bir ülke olması için elinden geleni yapan bir yargı da var.

Bunu adliyelere her gidişimde bir kez daha derinden hissediyorum.

Türk yargısının pek çok kararında çok açık biçimde “Cumhuriyetçi” bir yargıya rastlayabiliyorum.

Son örnek Nurettin Yıldız’ın açtığı bir davadan.

Siyasal İslamcı din adamı Nurettin Yıldız, dayak yiyen kadınların hallerine şükretmesi gerektiği yolunda bir açıklama yapmıştı, muhtemelen hatırlarsınız.

Bir hanımefendi de, bu iğrenç cümleye karşı “Senin gibi iti dinleyenlere yazıklar olsun” diye sosyal medyadan karşılık verdi.

Kendilerine sosyal medyadan hakaretleri yargıya taşıyarak, buradan aldıkları tazminatlarla geçinmeyi yol edinmişlerin hepsi gibi Nurettin Yıldız da bu sözleri yargıya taşıdı.

Sonuç ne oldu biliyor musunuz!

Nurettin Yıldız’a “Senin gibi iti dinleyenlere yazıklar olsun” diyen hanımefendi beraat etti.

Beraat kararını veren hakim bununla da yetinmedi “Kadına karşı şiddet suçtur ve şikayetçi insanları suç işlemeye teşvik ediyor” diyerek Nurettin Yıldız hakkında suç duyurusunda bulundu.

21 yıllık iktidar ve yargı üzerinde kurulmuş onca baskıya rağmen hala böyle “6 okka hakimler” var ise, kazananın kim olduğu bellidir.

Cumhuriyet ve ilkeleri kazanmıştır.

Gerisi sadece bir zaman meselesidir.

HDP’nin Hazine yardımının üzerindeki tedbiri kaldıran Anayasa Mahkemesi kararı sonrası Cumhurbaşkanı’nın Anayasa Mahkemesi üyelerini arayarak bir anlamda hesap sorduğu iddiası medyaya yansıdı.

Şimdiye kadar bu iddiayı reddeden, “Aramadı” diyen de olmadı.

Ancak bir nokta eksik yazıldı ya da yazılmadı.

O da Anayasa Mahkemesi üyelerine yönelik suçlamalar.

Anayasa Mahkemesi’nin mevcut üyelerinin tamamı AK Parti iktidarı döneminde atanmış üyeler.

Geçmişten gelen ve geçmişle, vesayetçi olmakla suçlayabilecekleri bir tek Anayasa Mahkemesi üyesi dahi kalmamış durumda.

Hepsinin atama kararnamelerinin altında AK Partili Cumhurbaşkanlarının, Abdullah Gül’ün veya Tayyip Erdoğan’ın imzaları var.

Hal böyle olunca, kıl payı bir çoğunlukla alınan bu karardan sonra Anayasa Mahkemesi üyelerinin,HDP’ye yönelik Hazine yardımındaki kararına yöneltilen suçlama “Gülcülük” ya da “Abdullah Gül’ün adamı olmak”.

İktidarın istediği yönde karar gelmeyince, iktidarın eski bir parçasına bağlı olmakla suçlanıyor bazı üyeler.

Aslında bu bile, yargıyı özellikle de yüksek yargıyı kurcalamanın, siyasallaştırmanın ne denli yanlış olduğunun göstergesi.

Dün aynı fikirde olduğunuz biri ile ortak yaptığınız atama, bugün size taraflı gelebiliyor.

İktidarın bu karardan çıkarması gereken ders yargıda atama yaparken, kimin adamı olduğuna değil, gerçekten adil ve doğru olup olmadığına bakmak olmalı.

Aksi takdirde aynı iktidar döneminde, kendi yargınıza bile güvenemez hale geliyorsunuz.

İktidar buradan bir ders çıkarır mı derseniz, hiç zannetmiyorum.

Bugüne kadar neyden çıkardılar ki!

Satılmışlar herkese satılık diyerek fiyatlarını arttıramayacaklarını anladıkları zaman.