Gidecek bir yolunuz var mı?
Aristo evinden Atina’daki çarşı merkezine yürüyerek gidermiş her gün. 25 Kilometre olduğu söylenir.
Tüm aykırı fikirlerini bu yol boyunca kurgular, düşüncelerini bu yolda netleştirir ve çarşıda pazarda herkesin zihnini allak bullak ederdi.
Orada yaşadığı tartışmaları bu kez aynı yolu geri dönerken yine zihninden geçirir, bu kez tezlerine karşı yürütülen antitezleri değerlendirirdi.
Yol, Aristo’nun doğurgan fikir rotasıydı.
İbn-i Haldun Mağripli'ydi ama İslam coğrafyasının yollarını çok sık arşınlardı. Sosyolojinin kurucu kitabı sayılan Mukaddime o yollarda alınan notlardan doğdu.
Müslümanların en büyük gezgini İbni Batuta Anadolu’nun ücra şehirleri dahil, bir ömür yollarda geçirdi. Onun gittiği rotalar sonradan kavimlerin geçiş yolları oldu.
Gandi bağımsızlık mücadelesine başlamadan önce ülkesini tanımak için yola çıktı. Her yeri dolaştı.
Sonra herkese ilham veren sivil direnişini başlattı.
İngiliz sömürgeciliğine vurduğu en büyük darbe, 400 kilometrelik tuz yürüyüşüydü.
Malcolm X Amerika’dan ayırılıp, Mısır’ı, Mekke’yi, Medine’yi ve birçok İslam ülkesini gezdikten sonra hayatının ikinci dönüm noktasını yaşadı. Beyaz ırkçılığa karşı, siyah ırkçılığın pençesinden o yollarda gördükleri sayesinde kurtuldu.
Yola çıkanlar, yolda olanlar, yolda yürüyenler her zaman duranlardan bir adım öndedir.
Zihin olarak da öyledir, fikir olarak da öyledir, fizik olarak da öyledir.
Yola revan olanlar büyük değişimlerin, büyük devrimlerin, büyük fikirlerin de yaratıcısı oldular.
Kimse bizden yola çıkarak Aristo gibi fikirler, İbni Haldun gibi analizler yapmamızı beklemiyordur.
Ancak yine de sormalıyız kendimize:
Gidecek bir yolumuz var mı?
Ulaşacağınız bir menzil?
Yoksa eğer en kısa zamanda yola çıkın.
Basit bir Anadolu kasabasına gidin. Kahvede, çarşıda, pazarda, tarlada dolaşın.
İnsanlarla konuşun. Onları dinleyin.
Hayatınıza nasıl fark katacağını göreceksiniz.
Sonra hep gideceğiniz bir yol gözleyeceksiniz.
Hep yürünecek bir yol.
Yolcu yolunda gerek diyeceksiniz.
Deneyin, hak vereceksiniz bana.
