Siyasi ittifaklar yapısı hatalı mı?

Yeni hükümet sisteminde 50+1 oy alma zorunluluğu nedeniyle başlayan ittifak yapıları, siyasette tam yerine oturmadı sanki.

Siyasi tarihimizde ilk kez karşılaştığımız bu durum, belki de en başında yanlış kurgulandı ve sonuçları da epey bir kargaşaya neden oldu.

Bunun en büyük zorluğunu da muhalefet yaşıyor.

İTTİFAKLAR YANLIŞ KURGULANDI

Cumhurbaşkanını seçmek için yapılan ittifak, aslında bir koalisyon görünümünde. Eskiden seçimlerden sonra Parlamento'da çoğunluğu elde edemeyen partiler koalisyon kurmak zorundaydı.

Şimdi seçimlerden önce koalisyon kurmak zorunda partiler.

Daha doğrusu kendilerini öyle hissediyorlar.

Acaba doğru bir strateji mi bu?

Hayır değil.

Aslında ittifakların seçimlerden hemen önce kurulması gerekirdi. Cumhurbaşkanı adaylığı, milletvekilliği seçimi ve baraj altında kalacak partilerin de ittifakta ne şekilde yer alacağı da o zaman konuşulmalıydı.

Bu tarihe kadar her siyasi parti kendi bağımsız ve özgün siyasetini yapması gerekirdi.

Bugün erkenden başlayan, adı ‘koalisyon’ olmayan ama bir koalisyon gibi hareket eden ittifaklar yüzünden, partiler kendi istedikleri gibi hareket edemiyorlar.

Bu hem Cumhur İttifakı hem de Millet İttifakı için geçerli.

Birçok parti, bir siyasi olay karşısında alacakları tavrı ortağına bakarak yapmak zorunda şu anda.

Bazı zamanlar istemedikleri halde bir olaya ‘evet’ ya da ‘hayır’ demek zorunda kalıyorlar.

Hatta kendileri ‘evet’, ortakları ‘hayır’ dedikleri bir siyasi tutumun faturasını nedense ortak ödüyorlar.

Sanırım İYİ Parti ve Saadet Partisi bu konuda ne demek istediğimi daha iyi anlıyor.

Bence CHP tabanı da, HDP konusunda aynı benim gibi düşünüyor.

Bu yüzden ittifak yapıları en başta yanlış kurgulandı ve bu yanlışlık yüzünden kimse kendi özgün siyasetini hayata geçiremiyor.

İTTİFAK YAPILARI SİYASETİ ZORLAŞTIRDI

Bugün muhalefetin önde gelen partileri arasında bir türlü gerçekleşmeyen ortak hareket, ortak aday, ortak deklarasyon, ortak sistem, ortak Anayasa gibi konular, hep ittifak yapısı yüzünden tıkanmış durumda.

Neden tüm muhalefet partileri bunları ortak yapmak sorunda kalsın ki?

Seçimlere yakın zamanda, ortak Cumhurbaşkanı adayı ile seçime girilecekse o zaman oturulup konuşulur sadece.

Oysa kaç yıldır bu konularda muhalefet sürekli tartışma halinde.

Ne yazık ki bir uzlaşmaya varmış da değiller. Uzlaşamadıkları için de sürekli iktidar partileri ve medyanın baskısı altında kalıyorlar.

Bir de her parti yapmadıkları, tasvip etmedikleri siyasi kararlar yüzünden ittifakın parçası olduğu için eleştiriliyor. Haksızlık.

Üstüne üstlük parti teşkilatları bu nedenle motive olamıyor, hatta başka partilere meylediyor.

İTTİFAKLAR YENİDEN KURGULANMALI

Aslında her siyasi partinin kendi doğal lideri, kendi programı ve kendi yöntemleriyle tek başına iktidara talip olması gerekir.

Bunun için teşkilatlarını motive etmeli, politikalarını oluşturmalı.

Sonra seçim yaklaştığında, ittifak yapacaksa bunun görüşmelerine öyle başlamalı.

İddia ediyorum, muhalefet partileri arasında eğer ittifak yapısı olmasaydı, her parti kendi siyaseti ve lideriyle politika yapsaydı bugün oy oranları çok farklı olurdu.

Acaba bunun için geç kalındı mı?

Erken seçim ihtimali ortadan kalktığına göre, 1,5 yıllık bir süre için farklı bir yöntem belirlenebilir.

Yapılacak şey, ittifakın son bulduğunu, seçim sathı mahalline girildiğinde seçim ittifakının yeniden oturulup konuşulacağını ilan etmek.

Ve tek başına iktidara talip olacakmış gibi çalışmak.

Kimse pek dillendirmiyor ama her parti kendi tabanına sorsa, bu sonucun çıktığını göreceklerdir.