Güzel adamlar gitmeden
Rasim Özdenören Hakk’ın rahmetine kavuştuğunda, yeniden edebiyattaki “7 Güzel Adam” ismi hatırlandı.
Aslında daha çok muhafazakar camiadan bilinen isimlerdi bunlar ve öyle Türkiye çapında da meşhur değildi.
Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Rasim Özdenören, Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Alaeddin Özdenören ve Ali Kutlay…
TRT, 7 güzel adam dizisi yaptı da bu nedenle bilindi bu isimler.
Edebiyat dünyasında yer almalarına rağmen, düşünce hayatımızda da önemli eserler yazmış, gençler üzerinde çok büyük etki yaratmıştı bu insanlar.
İşte Rasim Özdenören hayatta kalan son üyesiydi bu ekibin.
Böylece 7 güzel adamın tamamı hakkın rahmetine kavuşmuş oldu.
Herkes yarışırcasına Rasim Özdenören’den ve diğer güzel adamlardan alıntılar yapıyordu dün. Cenazesine eminim çok insan katılacak.
Bizim toplum ölülerini yüceltmeyi sever.
Devletimiz de dirisinden çok, ölüsüne kıymet verir vatandaşının.
Oysa ben nice yedi güzel adamlar tanıyorum halen hayattalar ve kimsenin yücelttiği, kıymet verdiği yok.
Bu insanlar edebiyatta, fikirde, bilimde çok kıymetli eserler verdi. Çok insan yetiştirdi, gençlere çok güzel örnek oldular.
Lakin görüyorum, devletimiz bu insanlara kıymet vermiyor, milletimiz onların şiirlerinden, eserlerinden, sözlerinden alıntı yapıp paylaşma yarışına girmiyor.
Sanırım ölmelerini bekliyorlar!
Bu ülkede çoğu insana öldüğünde değer verildi. Bu ayıp bizim.
Güzel adamlar gitmeden onların kıymetli olduğunu söylesek, değer verdiğimizi göstersek ne olur ki?
Ben böyle adamlar tanıdım.
Kendi adıma onları arayıp gereken hürmeti gösteriyorum. Öldüğünde değil, henüz yaşıyorken onlar hakkında güzel yazılar yazıyorum.
Hatıralarını başkasından değil, onlardan dinliyorum.
Ve muhteşem bir hayattan damıtılmış tecrübelerini yudumluyorum.
Benim güzel adamlarımın öyle meşhur olmasına gerek yok.
Onları güzel yapan şey, hayata kattığı artı değer.
Birisi şiiriyle, birisi dik duruşuyla, birisi müziği ile, birisi hüsnü hat ile, birisi sanatıyla, birisi yetiştirdiği öğrencilerle…
İnsanlığın tekamülü için bir değer katmış olması yeterli benim için.
Onları güzel yapan bir de kişilikleri.
Nezaket, ahlak, saygı, hoşgörü, sevgi…
Artık az bulunan bu hasletleri, halen taşıyorlar üzerlerinde.
Bunlar yaşıyor ve insanlığa değer katıyorlar.
İşte bu güzel adamlara henüz hayattayken değer vermek gerek.
Herkesin kendine göre güzel insanları vardır.
Henüz göçmeden bu dünyadan, o insanları bulun...
Hürmet edin, saygı gösterin, değerli fikirlerini dinleyin.
Bir insana yaşarken değer vermemişseniz, öldükten sonra baş tacı yapsanız ne fayda.
