Kız İsimleri: En Güzel, Modern, Farklı, Türkçe, İngilizce, Duyulmamış Kız Bebek İsimleri ile Anlamları

'A' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

AÇELYA: Fundagillerden çok renkli çiçekler açan bitki.

AFİFE: Namuslu, namusuna çok düşkün olan.

AĞÇA: Temiz, saf.

AHENK: Uyum.

AHSEN: Çok güzel, olağanüstü güzel.

AHU: Ceylan, karaca, çok güzel, ince, zarif kadın.

AHUEDA: Nazlı güzel.

AJLAN: Hızlı, çabuk, telaşlı.

AKASYA: Güzel kokulu bir süs bitkisi.

AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün.

ALA: Ela karışık renkli, alaca.

ALAGÜL: Çok renkli gül.

ALÇİÇEK: Kırmızı çiçek.

ALEDA: Nazlı, kaprisli.

ALEYNA: "Bizim üzerimize, bizim aleyhimize" manalarına gelir.

ALGIN: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun.

ALKIM: Gökkuşağı.

ALKIZ: Kırmızı yanaklı, sağlıklı kız.

ALYA: Yüksek yer, yükseklik, gök.

AMİNE: Yüreğinde korku olmayan.

ANDAÇ: Anılar, hatıralar.

ANKA: Kaf Dağı'nda bulunduğu söylenen masal kuşu.

ARKIN: Yavaş, ağır, sakin.

ARMAĞAN: Hediye, ödül.

ARZUM: İsteğim, dileğim, hevesim.

ARZUNAZ: Naz yapan.

ASENA: Dişi kurt, güzel kız.

ASLI: Temelli, köklü. Bir şeyin benzeri.

ASUELA: Ela gözlü yaramaz.

ASUMAN: Gökyüzü.

AŞKIM: Sevdiğim, sevgilim.

AYBEN: Ben ayım anlamında.

AYBİKE: Ay gibi güzel kız.

AYCAN: Ay gibi sevilen, aydınlık can.

AYÇA: Yay biçimindeki ay, Hilal.

AYKIZ: Ay+Kız.

AYDA: Dere kıyılarında yetişen bir bitki.

AYLA: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi.

AYLAN: Ay gibi güzel değerlere sahip olan.

AYLİN: Ayla ile aynı anlamda.

AYPERİ: Ay ve peri gibi çok güzel.

AYSEL: Ay gibi olan güzelliğiyle nam salmış olan.

AYSU: Ay gibi parıltılı ve su gibi berrak.

AYSUN: Ay gibi ışıltılı ve güzel.

AYŞE: Rahat ve huzur içinde yaşayan.

AYŞEGÜL: Güller içinde mutlu yaşayan.

AYŞEN: Neşeli, gülen, aydınlık.

AYŞIL: Ay ışığı.

AYŞİM, AYŞİN: Darlak ışık saçan.

AYTEN: Güzel bir tene sahip olan.

AZRA: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız.

'B' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

BADE: Aşk, kutsal sevgi.

BAHAR: Yazla kış arasında olan mevsim. Güzellik, gençlik çağı.

BALIN: Yar, sevgili.

BAŞAK: Ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı.

BEDİZ: Resim, tasvir, süs, bezek.

BEGÜM: Hanım; Kadın hükümdar.

BEHİYE: Güzel.

BELEN: Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol.

BELGİN: Kesin ve eksiksiz belirlenen.

BELİZ: İşaret, iz; Alamet.

BELKIS: Efsaneye göre Hazreti Süleyman'ın zamanındaki Saba melikesinin adı.

BELMA: Uysal, sakin.

BELUR: Billur, billurdan olan.

BENAN: Parmak uçları

BENAY: Ben ayım, ay gibiyim.

BENGİ, BENGÜ: Ölümsüz, sonsuz.

BENGİSU: Ölümsüzlük suyu.

BENNUR: Işık saçan.

BERGÜZAR: Anılmak için verilen şey, andaç.

BERİL: Zümrüt

BERİN, BERRİN: En yüksek, en ulu anlamında.

BERKE: Zerdali, kayısı. Kamçı, değnek

BERNA: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı

BERRAK: Duru

BESİME: Sevimli, güler yüzlü.

BESTE: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü

BETÜL,BETİL: Erkeklerden çekinen namuslu kadın, Hazreti Meryem ve Hazreti Fatma'nın diğer isimleri.

BEYZA: Çok beyaz, lekesiz

BİGE: Evlenmemiş, çocuk doğurmamış olan. Sultan.

BİHTER: Daha iyi, en iyi.

BİLGE: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi.

BİLHAN: Çok bilgili.

BİLLUR: Pek duru, pürüzsüz.

BİLNAZ: Çok naz eden.

BİLNUR: Bilge kişi.

BİNAY: Öylesine güzel ki bin ay eder.

BİNGÜL: Gülü bol; Gül bahçesi.

BİNNAZ: Çok nazlı, cilveli, kaprisli.

BİNNUR: Çok ışıklı, ışığı gür.

BİRAY: Ay gibi tek, eşsiz.

BİRİCİK: Bir tane, tek, emsalsiz.

BİRGÜL: Tek ve güzel bir gül.

BİRSEN: Yalnız sen.

BİRSU: "Bir içim su" denilebilecek kadar güzel olan.

BURÇİN: Dişi geyik.

BUSE: Öpücük.

BÜGE: Bent, su benti.

BÜŞRA: Müjde, sevinçli haber.

BEREN: Kuzu.

BENAN: Parmakla gösterilecek kadar güzel.

'C' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

CAHİDE: Çalışıp çabalayan.

CANAN: Gönülden sevilmiş, yar.

CANAY: Ay gibi temiz.

CANDAŞ: Candan, değerli dost.

CANFEZA: Müzikte bileşik bir makam.

CANKIZ: Sevilen, sevimli, şirin kız.

CANKUT: Sevimli, cana yakın.

CANSEL: Hayat veren su.

CANSIN: İçten, gönüldensin.

CANSU: Can suyu. Hayat veren su.

CAVİDAN: Sürekli, kalıcı olan, sonsuz.

CELİLE: Büyük, ulu.

CEMRE: Ateş parçası, kor; Şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi.

CENNET: Çok güzel yer. İyilik yapanların, günahsızların öldükten sonra mutluluğa kavuşacaklarına inanılan yer.

CEREN: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan

CEVHER: Bir şeyin özü. Güç, enerji.

CEYDA: İnce-uzun boyunlu ve güzel.

CEYLAN: Süzgün ve tatlı bakışlı. Yapısı ince ve uyumlu olan.

CİHANBANU: Dünya hükümdarı.

CİHANNUR: Alemi aydınlatan nurlu ışık.

'Ç' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ÇAĞ: Belirli bir özellik göz önünde bulundurularak ele alınan zaman dilimi.

ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış.

ÇAĞIN: Şimşek, yıldırım.

ÇAĞLA: Badem, kayısı, erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hali.

ÇAĞRI: Davet. Doğan kuşu. Mavi hareli göz.

ÇAKIL: Su yataklarında sürtünmeyle yuvarlaklaşmış küçük taşlar.

ÇIĞLIK: İnce ve keskin bağırış.

ÇİÇEK: Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü.

ÇİĞDEM: Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi.

ÇİLAY: Ayın üzerinde beliren açık renkli lekeler.

ÇİLEN: Hafif yağan yağmur, çisenti.

ÇİSE(M): Hafif yağan yağmur.

ÇİSİL: İnce ince yağan yağmur.

ÇOLPAN: Çoban yıldızı.

'D' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

DAMLA: Çok küçük miktarda su. Çok az.

DALGA: Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi.

DEFNE: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki.

DEMET: Çiçek bağlamı, deste.

DEREN: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren.

DERİN: Sığ olmayan.

DERYA: Büyük deniz anlamında.

DEVİN: Hareket, kımıldanış.

DEVRİN: Bir kişi veya olayın gündemde olduğu tarih dönemi.

DİCLE: Bir nehir adı. Ulu ırmak.

DİDEM: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim.

DİLA: Gönlümü çalan.

DİLAN: Gönüllerce olan, yürekler dolusu.

DİLARA: Gönül alan, gönül okşayan.

DİLDE: Ünü her tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse

DİLEK: İstek, rica, arzu.

DİLEM: Gönül ilacı

DİLRÜBA: Gönlü şen, dertsiz

DİLŞAH: Gönül şahı, sevgili, sultan.

DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü, tabiat.

DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön.

DOLUNAY: Ayın tam yuvarlak olduğu an.

DORA: Doruk, zirve.

DURUGÜL: Gül gibi temiz olan.

DUYGU: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim.

DUYGUN: Duygulu, hassas, hisli kişi.

'E' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

EBRU: Keman kaş, bulut rengi, bir sanat dalı.

ECE: Kraliçe. Güzel kız, kadın.

ECEM: Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında.

ECENAZ: Nazlı güzel.

ECESU: Su gibi berrak ve güzel.

EDA: Naz, cilve; Davranış, tavır; Verme, ödeme; (Namaz için) kılma, yerine getirme; Üslup.

EGE: Türkiye'nin batısında yer alan deniz.

ELANAZ: Ela gözlü, nazlı güzel.

ELANUR: Ela gözleriyle nur saçan.

ELÇİN: Deste, tutam.

ELİF: Kibar, narin yapılı, ince-uzun boylu kız.

ELVAN: Renkler, çeşitler.

EMEL: Arzu, özlem.

EMET: Bereket, bolluk.

EREM: Cennet.

ERENDİZ: Jüpiter gezegeninin adı.

ERÇİL: Doğru, inanılır, güvenilir kişi.

ERDA: Beyaz karınca.

ESEN: Sağlıklı, salim.

ESENGÜL: Rüzgar gibi esen; Gül gibi güzel kokan.

ESER: Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt ya da yok olmuş bir nesneden kalan parça.

ESİM: Rüzgar gibi olan.

ESİN: Sabah rüzgarı.

ESMA: İsimler, adlar. Çok yüksek olan.

ESMACAN: Adı can olan.

ESNA: Yüksek, yüce. Bir işin yapıldığı an.

ESRA: En çabuk, çok çabuk.

EVİN: Bir şeyin içindeki öz; Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü.

EYLÜL: Sonbaharda bir ay adı.

EZGİ: Melodi, şarkı, türkü.

'F' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

FATMA: Çocuğunu sütten kesen kadın.

FAZİLET: Erdemli, iyi ahlaklı.

FERAH: Aydınlık, iç açıcı.

FERAHGÜL: Güzelliğiyle neşe saçan.

FERAHNUR: İnsanın gönlünü ışık saçarak aydınlatan.

FERAY: Ay ışığı, ayın parlaklığı, ışıltı saçması.

FERCAN: İnsanın ruhuna aydınlık veren bir içtenliğe sahip olan.

FERDA: Gelecek zaman, yarın; Kıyamet.

FERDACAN: İçtenliğini hiç kaybetmeyecek olan.

FERHAN: Sevinçli, gönlü hoş.

FERİ: Köke değil dallara ait olan. İkinci derecede olan.

FERİDE: Eşi benzeri olmayan, tek. Çok değerli inci.

FERNUR: Aydınlık, ışık.

FERSUDE: Eskimiş, yıpranmış, örselenmiş.

FEYZA: Bolluk, çokluk, bereket. Taşkın.

FEZA: Boşluk, sinirsizlik; Uzay.

FİDAN: Yeni yetişen ağaç.

FİGEN: Yaralayan, kıran.

FİLİZ: Tohumdan çıkan sürgün. İnce ve güzel vücutlu.

FİRDEVS: Cennetler. Cennet bahçeleri.

FİRUZE: Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı.

FULYA: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek.

FUNDA: Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik.

FÜRUZAN: Parlayan, parlak.

FAZİLET: Erdem, iyi huyların ve üstün vasıfların hepsi.

FERAH: Bol, geniş, neşeli, açık.

FİGEN: Çiçek demeti, gölge eden.

FİRDEVS: Sekiz cennetten biri, altın ve gümüştendir.

FİRKAT: Ayrı olan, sevgiden uzak kalan.

FULYA: Güzel kokulu bir nergis.

'G' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

GAMZE: Göz kırpma, gözle işaret, nazlı bakma, gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur.

GAYE: Amaç.

GAZEL: Konusu daha çok sevgi ve içki olan, manzume; Tek kişinin özel ahenkte okuduğu müzik parçası; Sonbahar vaktinde düşen yapraklar.

GELİNCİK: Yazın kırlarda yetişen parlak kırmızı renkli bir çiçek.

GENCAY: Yeni doğmuş ay; Hilal biçimindeki ay.

GERÇEK: Yakıştırma veya yalanı olmayan.

GİZEM: Sır; Aklın erişemediği çözülemeyen şey.

GONCA: Tam açılmamış çiçek.

GÖKBEN: Ben gökyüzü anlamında.

GÖKÇE: Gök mavisi, mavi gözlü güzel.

GÖKSU: Türkiye'nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı.

GÖKYEL: Kuzeydoğudan esen rüzgar, poyraz.

GÖNEN: Rutubet, yaşlık; Ekilecek toprağın tavlandırılması.

GÖNÜL: İstek, arzu, sevgi.

GÖRKEM: Göz alıcı ve gösterişli olma durumu, ihtişam.

GÖZDE: Çok sevilen, beğenilen nitelikte olan. Çok güzel.

GÖZEN: İlgi çekici, samimi; Sulak yer; Pınar.

GÜL: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğine verilen ad; Gülmek eyleminden gül.

GÜLCAN: Gül gibi güzel kişi.

GÜLCE: Gül gibi.

GÜLÇİÇEK: Her yönüyle güzel olan.

GÜLÇİN: Gül toplayan, gül seven.

GÜLEN: Güleç yüzlü, mutlu anlamında.

GÜLENAY: Güleç ay, gülümseyen ay; Ay gibi gülümseyen güzel.

GÜLFEM: Ağzı gül gibi olan.

GÜLSU: Gül ve su gibi güzel.

GÜLŞEN: Gül bahçesi.

GÜLTEN: Gül tenli, vücudu gül gibi.

GÜN: 24 saatlik zaman dilimi; Güneşin yeryüzüne gönderdiği ışık; Güneş, yaşam

GÜNAL: Işık al, ışıklı ol.

GÜNDÜZ: Günün aydınlık bölümü.

GÜNEŞ: Çevresindeki gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök cismi.

GÜNEY: Her zaman güneş gören, güneşli yer; Bir yön.

GÜNSU: Gün gibi aydınlık, su gibi berrak.

GÜZ: Sonbahar.

GÜZİN: Seçilmiş, seçkin.

GÜLBİN: Gül fidanı, gül dalı, gül bahçesi, güllük.

GÜLŞEN: Gül bahçesi, gülistan.

GÜZİDE: Seçkin, seçilmiş, seçme.

GÜLÇİÇEK: Gül gibi taze, çiçek tazeliği taşıyan.

GÜLÇİN: Gül toplayan, gül derleyici.

GÜLDEMET: Gül buketi, gül demeti.

GÜLFEM: Gül dudaklı, gül ağızlı.

GÜLFER: Gül gibi parlak.

GÜLİZAR: Gül yanaklı.

GÜLNAR: Katmerli ve büyük gül, büyük çiçek.

GÜLNAZ: Gül gibi ince ve narin, nazlanan.

GÜLSİMA: Gül yüzlü.

GÜLSÜM: Yüzü dolgun.

'H' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

HABİBE: Sevgili, seven dost.

HALE: Ayın çevresindeki ışık halkası.

HALENUR: Kutsal ışık

HANDAN: Güleç, sevinçli, şen şakrak.

HANDE: Gülüş, gülme. Açılma. Eğlenme.

HANİFE: Allah'ın birliğine inanan; Hazreti Muhammed'in zamanından önce tek yaradana inanan

HARİKA: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran

HASİBE: Değerli, soyca temiz, soylu.

HAVVA: Yaratılan ilk kadın.

HAYAL: Varmış, olmuş gibi zihinde canlandırılan imge, görüntü.

HAYAT: Ömür, yaşam.

HAZAL: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği.

HAZAN: Sonbahar.

HAZAR: Barış.

HEVES: Bir şeye duyulan istek.

HELİN: Yuva.

HİCRAN: Ayrılık, bir yerden ayrılmak. Ayrılığın sebep olduğu dayanılmaz acı.

HİLAL: Ayın yay biçimindeki görünüşü, yeni ay, ayça.

HİLDE: Kurtulmak, yükselmek, ilerlemek.

HOŞSEDA: Hoşa giden ses.

HÜLYA: İnsanın kurduğu tatlı düş.

HÜMA: Efsanelerde geçen, yere konmayıp sürekli gökte kaldığına inanılan cennet kuşu.

HÜMEYRA: Kızıllık, pembelik.

HÜNER: İnce ve şaşırtıcı ustalık.

HÜRREM: Sevinçli, güler yüzlü.

HÜSNA: Pek çok güzel.

HALE: Ayın çevresinde görülen ışık halkası.

HALENUR: Işıklı, aydınlık daire, hale.

HÜRRİYET: Taze, şen şakrak, sevinçli. Güler yüzlü.

HÜVEYDA: Apaçık, belli, besbelli.

'I' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ILGAZ: Atın dört nala koşması. Hücum, akın.

ILGIM: Serap.

ILGIN: Beyaz ya da pembe, çiçekli, çok hafif yapraklı bir ağaççık.

ILGIT: Esinti ve akış için kullanılan yavaş yavaş anlamında.

ILIM: Uzlaşmacı yumuşaklık.

IRMAK: Akarsuların en büyüğü.

IŞIK: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji. Aydınlık, nur.

IŞIL: Pırıltı, parlaklık, ışık, aydınlık.

IŞILAY: Işıltılı ay, parlayan ay.

IŞIN: Bir kaynaktan belli bir doğrultuya giden ışık çizgisi.

IŞINBIKE: Aydınlık saçan kadın.

ITIR: Güzel koku; El ve yüze sürülen çiçek özü, esans.

'İ' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

İCLAL: Ağırlama, ikram. Büyüklük, ululuk.

İDİL: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türklerin verdiği ad.

İLAYDA: Su perisi.

İLBÜKE: İlbey hanımı, seçkin hanım

İLCAN: Ülkenin canı, sevdiği.

İLGİ: İki şey arasındaki ilişki; Bir şeye duyulan merak; Eğilim

İLGÜN: Ülke güneşi. Başkaları, yabancılar.

İLKAY: Ayın ilk hali.

İLKBAHAR: Yılın ılık mevsimi.

İLKCAN: İlk doğan çocuklara verilen ad.

İLKE: Temel alınan düşünce, kural.

İLKİM: İlk çocuğum anlamında.

İLKİN: İlk çocuklar için kullanılan adlardan. Önce, öncelikle.

İLKNUR: İlk ışık.

İLKYAZ: İlkbahar.

İLTER: Yurdu koruyan, yurtsever.

İMRAN: Evine bağlı, evcimen anlamında.

İMREN: İmrenmek fiilinden, görünen şeyi edinme isteği.

İNCİ: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde.

İNCİLAY: Parlama, ışıldama.

İPEK: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş. Kibar, zarif.

İREM: Bahçeleriyle ünlü masal kenti.

İREN: Özgür, serbest.

İZEL: El izi anlamında.

İZEM: Büyüklük, ululuk.

İZGİ: Güzel, adaletli, zeki.

İZİM: Önceden bulunduğum yerde bıraktığım belirti.

'J' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

JALE: Çiğ, kırağı. Sabahları otların üzerinde olan su damlaları.

JALENUR: Parlayan, ışıldayan çiğ.

JANSET: Güneşin Doğuşu (Çerkez ismi)

JANSELİ: Güneşin doğduğu yer (Çerkez ismi)

JÜLİDE: Dağınık, karmakarışık.

'K' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

KADER: Alın yazısı, yazgı. Talih.

KAİNAT: Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar.

KAMELYA: Pembe, kırmızı, beyaz çiçekler açan bir süs bitkisi.

KAMER: Birinci ay; Mecazi parlak ve güzel anlamında.

KAMİLE: Tam, eksiksiz. Kemale ermiş. Bilgin, bilgili.

KAMURAN: İstediğine ulaşmış, mutlu.

KARACA: Rengi karaya yakın, esmer; Avrupa ve Asya'nın ılıman bölgelerinde yaşayan kısa ve çatallı boynuzlu bir memeli hayvan

KARANFİL: Kokulu bir çiçek.

KARDELEN: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi

KARMEN: Parlak kırmızı.

KAYRA: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik; İhsan, lütuf.

KERİME: Cömert. Ulu, büyük. Kız çocuk.

KEVSER: Cennette bulunduğuna inanılan su.

KIVANÇ: Sevinç.

KIVILCIM: Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası.

KIZILTAN: Kızıl renk almış tan.

KÖSEM: Sürünün önünden giden, yol gösteren koç. Cildi temiz, pürüzsüz.

KUĞU: Beyaz tüylü bir su kuşu.

KUMRU: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen güvercin benzeri bir kuş.

KUMSAL: Kumla örtülü deniz kıyısı.

KÜBRA: Büyük, ulu; Büyük önerme.

'L' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

LAL: Parlak, koyu kırmızı renkte olan.

LALE: Çan biçiminde bir çiçek

LALEHAN: Lalelerin sultanı.

LALEZAR: Lale yetiştirilen yer, lale bahçesi.

LAMİA: Parlayan, parlak.

LATİFE: Yumuşak, hoş, güzel, nazik. Güldüren güzel söz, şaka.

LEMAN: Parlama, parıltı.

LADİN: Çamgillerden, 50-60 metre yüksekliğinde, düz gövdeli, kozalağı aşağıya doğru sarkık, kerestesi ve reçinesi değerli, çam türüne çok yakın bir orman ağacı

LEMİS: Dokunma, elleme.

LERZAN: Titreyen, titrek

LEYAN: Parlayan, parlayıcı. Konfor. Lüks hayat.

LEYLA: Saçları gece gibi simsiyah olan kadın; Çok karanlık gecede görülen ışık.

LEYLİFER: Gece ışığı.

LİLA: Açık eflatun.

'M' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

MAHİRE: Hünerli, becerikli.

MAHPERİ: Güzeller güzeli.

MAİDE: Üzerinde yemekler bulunan sofra; Yemek, ziyafet

MANOLYA: Bir süs bitkisi.

MARAL: Dişi geyik.

MAVİSU: Deniz.

MAYIS: Bir bahar ayı.

MEBRUKE: Kutlu kadın.

MEDİHA: Övülen, beğenilen, sevilen kadın.

MEHİR: Ay parçası.

MEHPARE: Ay parçası gibi güzel.

MEHTAP: Ay ışığı, dolunay.

MEHVEŞ: Ay gibi güzel kadın.

MELDA: İnce ve taze bedenli.

MELEK: Allah katında bulunan ruhani varlıkların her biri; Pek güzel, yumuşak huylu ve masum (mecazi)

MELİHA: Güzel, şirin, sevimli.

MELİKE: Kadın hükümdar, padişah eşi.

MELİS: Bal, bal arısı

MELİSA: Oğul otu

MELTEM: Yazın karadan denize doğru esen yel.

MENEKŞE: Mor beyaz renkli, kokulu, yuvarlak yapraklı bir çiçek.

MERAL: Dişi geyik, ceylan.

MERCAN: Deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü.

MERİÇ: Bulgaristan'dan çıkıp Edirne yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonra Türk-Yunan sınırı boyunca akarak Enez yakınlarında Ege Denizi`ne dökülen ırmak.

MERİH: Mars gezegeni.

MERVE: Mekke'de Safa dağının karşısındaki kırmızı renkli tepenin adı.

MERYEM: İsa peygamberin annesinin adı.

MERZE: Mercan.

MEYYAL: Meyleden, aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik.

MISRA: Manzumenin satırlarından her biri, dizeler.

MİHRİBAN: Dost, sevgili, yarendaş. İyi yürekli, güler yüzlü.

MİHRİCAN: Dost, sevgili. Sonbahar.

MİHRİGÜL: Güler yüzlü, dost, sevecen, güzel.

MİHRİNAZ: Çok nazlı.

MİHRİNUR: Güldüğünde ışıklar saçan.

MİMOZA: Bir süs bitkisi.

MİNA: Mine. Liman. Şişe, cam, billur. Şarap şişesi.

MİNE: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça

MİRAY: Yılın ilk aylarında doğan.

MİRCAN: Güneş gibi aydınlık.

MÜGE: İnci çiçeği.

MÜJDE: Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış

MÜJGAN: Kirpikler.

'N' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

NADİDE: Az bulunur, görülmemiş. Çok değerli, eşsiz.

NADİRE: Az bulunan.

NAĞME: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz.

NARİN: İnce, ince yapılı, kibar

NAŞİDE: Şair, şiir okuyan ve yazan.

NAZ: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış.

NAZAN: Cilve yapan, nazlanan, nazenin.

NAZER: Nazar.

NAZGÜL: Gül kadar güzel olan, nazlı.

NAZLI(M): Naz yapan; İşveli(m), edalı(m)

NAZLIHAN: Naz yapan han anlamında.

NECLA: Evlat, çocuk. Soylu.

NEFİSE: Çok güzel, değerli.

NEHİR: Akarsu, ırmak.

NERGİS: Bir süs bitkisi.

NERMİN: Yumuşak, narin, ince.

NESLİ: Soylu.

NESLİHAN: Han soyundan. Sevgi ile hükmeden.

NESLİŞAH: Şah soyundan.

NESRİN: Yaban gülü.

NEŞVE: Keyif, neşe.

NEVA: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam.

NEVAL: Talih, kader, kısmet.

NEVADE: Torun anlamında.

NEVBAHAR: İlkbahar, ilkyaz.

NEVGÜL: Yeni açmış gül.

NEVRA: Beyaz çiçek. Işıklı olma, parlaklık.

NEVRES: Yeni yetişen.

NİGAR: Resim kadar güzel sevgili; Nakış; Resim.

NİHAL: İnce ve düzgün vücutlu sevgili. Fidan, taze sürgün.

NİHAN: Saklanmış, gizli olan; Sır.

NİL: Çivit. Mısır'da bir nehir.

NİLAY: Işıklı mavi, ışıklı lacivert.

NİLGÜN: Lacivert renkli, çivit renginde.

NİLÜFER: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi.

NİRAN: Nurlar, aydınlıklar, ışıklar; Ateşler; Cehennem.

NİSA: Kadın, kadınlar.

NİSAN: Gelin çiçeği; İlkbaharın ilk ayı.

NUR: Aydınlık, parıltı, parlaklık.

NURAN: Nurlu, ışıklı.

NURAY: Işık saçan.

NURCAN: Aydınlık insan.

NURFER: Işık veren, aydınlatan, ferahlatan.

NURGÜL: Nur+Gül.

NURGÜN: Nur+Gün.

NURPERİ: Bir peri kadar göz kamaştırıcı güzelliğe sahip olan.

NURSAL: Işıksal ışıkla ilgili.

NURSAY: Işık gibi say, ışık gibi bil anlamında.

NURSELİ: Işık seli

NURTEN: Işık gibi duru tenli.

NÜKET: Nükte, zarif, güzel sözler.

NÜKHET: Güzel koku.

NÜKTE: İnce anlamlı, düşündürücü şaka söz.

'O' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

OKŞAN: Sevil, şefkat gör.

OLCA: Ganimet, bolluk.

OLCAY: Mutlu, talih.

OLGAÇ: Bilgi ve görgüde olgunlaşan.

OMAY: Gözde, sevilen, beğenilen.

ONGÜL: Ön ayak olmak; İlk gül.

ORKİDE: Salepgillerden güzel çiçekli birtakım bitki türlerinin ortak adı.

OYA: Bir nesneye oyularak yapılan süs; Genellikle ipek veya ibrişim ile iğne, mekik, tığ kullanılarak yapılan ince dantel.

OYLUM: Hacim, dirim; İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş; Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı.

'Ö' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ÖDÜL: Armağan.

ÖĞÜN: Kendini yücelt. Zaman. Kez, defa.

ÖĞÜT: Tavsiye.

ÖMÜR: Yaşama süresi, hayat.

ÖNAY: Yeni çıkmış ay.

ÖNGÜL: Direnen, inatçı. Kılavuz. Öncü, teşvik eden.

ÖRGÜN: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan.

ÖVGÜ: Övme, övmek için söylenen söz.

ÖVGÜN: Övülmüş, övülen kişi.

ÖVÜNÇ: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övünç.

ÖYKÜ: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay.

ÖZBEN: Bireyin kendi varlığı; Gerçek ben anlamında.

ÖZDE: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan.

ÖZDEN: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili.

ÖZEN: Büyük hassasiyet göstermek.

ÖZGE: Yabancı. İyi, güzel. Cana yakın, şakacı. Yürekli, gözü pek.

ÖZGEN: Başına buyruk. Rahat. Özü geniş. Kuzu kulağı otunun filizi.

ÖZGÜL: Gerçek gül, benim gülüm anlamında.

ÖZGÜR: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür.

ÖZLEM: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da bir şeyi görme, kavuşma isteği; Hasret.

ÖZNİL: Nil gibi verimli.

ÖZNUR: Özü ışıklı, aydınlık.

ÖZSU: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında bulunan su.

ÖZÜN: Şiir. Hak edilmiş ün.

ÖZTEN: Güzel tenli.

'P' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

PAMİRA: Orta Asya'da bir yayla.

PAPATYA: Baharda çiçek açan bir kır bitkisi.

PARLA: Parlamak eyleminden parla, ışık saç; Başarılı ol, ünün sanın artsın; Güzel ol, güzel görünüşlü ol.

PELİN: Acı ve güzel kokulu bir bitki.

PELİNSU: Pelin+Su, hem pelin hem su anlamında.

PERÇEM: Kahkül.

PERRAN: Uçan, uçucu.

PERVİN: Ülker yıldızı.

PETEK: Arıların bal topladıkları balmumu yuvacıkları.

PINAR: Büyük su kaynağı.

PIRILTI: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık

PAKİZE: Çok temiz, hoş ve güzel saf, iyi, lekesiz.

PEREN: Ülker yıldızı.

PERİ: Çok güzel, çekici.

PERİHAN: Peri padişahı.

'R' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

RABİA: Dördüncü.

RAHŞAN: Parlayan, parlak, aydınlık, ışıltı.

RANA: İyi, güzel, yumuşak, hoş.

RAVZA: Sulu, su yatağı yer; Bahçe.

REBİA: Bahar.

RENAN: Çok ses çıkaran, çınlayan.

RENGİN: Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel.

REVAN: Yürüyen, giden; akan, akıp giden. Ruh, can.

REYHAN: Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen.

REZZAN: Ağırbaşlı, onurlu.

RİMA: Dişi ceylan yavrusu.

ROSA: Gül rengi, pembe kırmızı arası bir renk.

RUHAN: Güzel kokulu.

RUHSAR: Yanak, yüz, güzel yüz.

RUHŞEN: Neşeli, canlı.

RUKİYE: Büyü, sihir.

RÜÇHAN: Üstünlük

RÜYA: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut

RAHİME: Müminlere çok acıyan kadın.

RAHŞAN: Parlak, parlayan.

'S' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

SABA: Gün doğusundan esen hafif ve tatlı rüzgar. Türk müziğinde bir makam.

SABAH: Günün ağarmasıyla başlayan ilk saatler.

SAHRA: Kır, ova, çöl.

SALİHA: Yararlı, iyi, elverişli.

SANAL: Sanlı ol, ünlen.

SARA: Halis, saf, katkısız

SARE: Olmak, oldu; Cemaat, topluluk; İhtiyaç, susuzluk.

SARGIN: Albenili, çekici, büyüleyici, yıldızı şirin, hoşa giden, sevimli, güzel.

SAYE: Gölge; Koruma, yardım, sahip çıkma.

SAYGIN: Sayılan, sevilen.

SEBLA: Uzun kirpikli göz.

SEÇİL: Beğeni, sevgi, üstünlük gösterilen.

SEÇKİN: Benzerler arasında nitelikleriyle göze çarpan, elit.

SEDA: Ses; Doğa veya bir engele çarpıp geri dönen ses, yankı.

SEDEF: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, sert bir madde; Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş.

SEDEN: Uyanık, tetikte; Gözü açık olmak.

SEGAH: Doğu müziğinin makamlarından.

SEHER: Tan ağartısı.

SELDA: Bir söğüt cinsi.

SELEN: Haber, müjde.

SELİN: Gür akan su.

SELMA: Barış içinde, huzur, erinç.

SELVA: Amerika'da Amazon, Afrika'da Nijer ırmakları gibi ekvator bölgesinde büyük suların geçtiği havzalarda bulunan geniş ve balta girmemiş ormanlara verilen ad.

SELVİ: İnce uzun ağaç.

SEMA: Gökyüzü; Göç.

SEMANUR: Nurlu gökyüzü.

SEMEN: Yasemin çiçeği. Semizlik.

SEMİN: Değerli, pahalı; Semizlik

SEMİRAMİS: Babil'in Asma Bahçeleri'ni kurduran Asur kraliçesi.

SEMRA: Esmer kadın.

SEVDA: Vurgunluk, tutkunluk, aşk; Heves, arzu, kuvvetli istek

SEVDEM: Sevginin en son demi

SEVEN: Bir başkasına sevgi duyan

SEVGİ: İnsanı bir şeye ya da bir kişiye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu

SEVGÜL: Gül gibi sevilen.

SEVİL: Her zaman sevilen biri ol.

SEVİM: Sevmek eylemi; Bir kişi ya da bir şeyde bulunan o kişi ya da şeyi başkalarına sevdiren özellik.

SEVİNÇ: İstenilen şeyin olmasıyla duyulan coşku.

SEVTAP: Tapılacak kadar çok sevilen.

SEYLAN: Sel, akma, akış.

SEZEN: Hisseden, sezgili.

SEZER: Açık bir kanıt olmaksızın, olmuş ya da olacak bir şeyi duyumsar.

SEZGİ: Sezmek eyleminden sezgi; Sezme yeteneği.

SEZİN: Sezinleme işi, sezme. Duygulu, anlayışlı.

SILA: Bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşmak; Doğup büyüdüğü ve özlediği yer; Bahşiş, hediye; Bağ.

SİBEL: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası.

SİMA: Yüz, çehre.

SİMGE: Anlamı olan harf, bitki gibi işaretler.

SİNEM: Yüreğim, çok sevdiğim.

SU: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı.

SENA: Övmek, methetmek; Şimşek parıltısı; Yücelik, yükseklik; Aydınlık; Bir ot adı.

SENEM: Kars dolaylarında kadın ve erkeklerin karşılıklı olarak oynadıkları bir halk dansı

SERA: Varlıklı olmak, zengin olmak; Şarkı söyleyen; Yer, toprak; Ok yapımında kullanılan bir ağaç

SERAP: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı.

SERAY: Ay gibi güzel.

SEREN: Gemi direği.

SERPİL: Gelişmek, büyümek.

SERRA: Rahatlık, kolaylık.

SERTAP (SERTAB): İnatçı anlamında.

SEVAL: Severek al anlamında.

SUMRU: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi.

SUNA: Boylu, poslu, yakışıklı. Yaban ördeği.

SUZAN: Yakan, yakıcı.

SÜHEYLA: Yumuşak ve iyi huylu, mütevazı kadın.

SAADET: Kavuşan, mutlu.

SABAHAT: Latif, yüzü güzel, cemal sahibi.

'Ş' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ŞAHDANE: Mutlu, bahtiyar, dindar, temiz yürekli.

ŞAHİKA: Dağ tepesi, dağ doruğu.

ŞAHMELEK: Güzeller güzeli.

ŞAZIMENT: Özellikleri kimseye benzemeyen.

ŞEBNEM: Gece nemi, çiğ, nem, rutubet.

ŞEHNAZ: Çok nazlı.

ŞEHRİBAN: Şehrin en büyük âmiri, vali.

ŞERMİN: Utanan, sıkılan.

ŞERMİZE: Küçük insan topluluğu.

ŞEYDA: Âşık, tutkun. Sevgiden aklını kaybetmiş.

ŞEYMA: Bedeninde ben, alamet olan.

ŞİRİN: Tatlı, cana yakın sevimli.

ŞULE: Alev, parıltı.

ŞÜKRAN: Teşekkür eden, minnettar kalan.

ŞÜKUFE: Çiçek gibi güzel, tomurcuk.

ŞİFA: Hastalıktan kurtulma, şifa bulma.

'T' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

TAÇNUR: Mutluluk.

TAHİRE: Gündoğusundan esen rüzgar.

TALİHA: Rastlantıları düzenlediğine ve insanlara iyi veya kötü durumlar hazırladığına inanılan doğa üstü güç, şans, felek.

TAMAY: Dolunay, ayın on dördüncü.

TANAY: Secde eden.

TANSELİ: Şafak vakti gelen sel.

TANYEL: Katıksız, arı. Seçilmiş.

TANYELİ: Tan vakti esen rüzgar.

TARA: Sahur zamanı doğan kız çocuğuna verilen ad.

TENNUR: Yüksek, ulu.

TİJEN: Taç, taçlar.

TUBA: Cennette bulunduğun inanılan büyük ağaç. Güzellik, iyilik. Rahat.

TUĞÇE: Küçük tuğ.

TULÜ: Doğuş, doğma (güneş için) anlamında.

TÜLAY: Ayın ince ışığı.

TÜLİN: Ayın çevresinde görülen ışık halkası.

TÜNAY: Gece ve ay.

TÜRKAN: Kraliçe. Güzel kız.

TÜRKÜ: Yankı, ses.

TÜRKAN: Kraliçe. Güzel kız.

'U' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

UBEYDE: Yaradanın kölesi.

UĞURGÜL: Uğurlu gül.

UHDE: Birinin yapmakla yükümlü olduğu iş, görev.

ULYA: En yüce, en ulu, yüksek

UMAY: Devlet kuşu.

UMUR: Görgü, deneyim.

UZEL: Usta, becerikli.

ULYA: Pek yüce.

'Ü' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ÜLKÜ: Amaç, ideal.

ÜMRAN: Bayındırlık; Uygarlık, medeniyet; İlerleme, mutluluk, refah

ÜNZİLE: Gönderilmiş

ÜZGÜ: Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen üzüntü, eziyet.

ÜLFET: Dost olan, yakınlık duyan.

ÜMMÜHAN: Hükümdarın annesi.

'V' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

VAHİDE: Tek yalnızca bir tane.

VARİDE: Gelen, erişen. Söylenti

VERDA: Gül.

VİLDAN: Yeni doğmuş çocuklar.

VİRA: Durmadan, aralıksız, sürekli.

VEDİDE: Dost, sevgili, Çok seven.

VESİLE: Vasıta olan.

VUSLAT: Dostuna, sevdiğine kavuşan.

VERA: Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak duran.

'Y' İLE BAŞLAYAN KIZ BEBEK İSİMLERİ VE ANLAMLARI

YAĞMUR: Bulutlardan yeryüzüne düşen su damlacıkları.

YAPRAK: Bitkilerin solunumunu sağlayan, yeşil ve türlü biçimlerdeki ince bölüm.

YAREN: Dost, arkadaş.

YASEMİN: Çeşitli renklerde kokulu çiçekleri olan bir bitki.

YAŞAM: Hayat.

YELDA: Uzun. Yılın en uzun gecesi.

YELİZ: Ferah yer, aydınlık, havadar.

YEŞİM: Açık yeşil ve pembe renkli kolay işlenen değerli bir taş.

YILDIZ: Gökyüzündeki ışıklı cisimlerin her biri.

YONCA: Çiçekleri kırmızı veya mor renkli çayır bitkilerinin genel adı.

YÜKSEL: Başarı kazan, yücel.

YADİGAR: Dost hatırası.

'Z' İLE BAŞLAYAN KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

ZEHRA: Çok beyaz, parlak yüzlü.

ZEHRE: Çiçek.

ZELİHA: Züleyha, su perisi.

ZENNUR: Zinnur, nurlu, ışıklı.

ZEREN: Anlayışlı, kavrayışlı.

ZERİN: Altından ya da altına benzer olan.

ZERRİN: Altından yapılmış.

ZEYNEP: Süs, bezek.

ZİNNUR: Nurlu, ışıklı.

ZİŞAN: Şanlı, şerefli; Bir tür lale.

ZUHAL: Satürn gezegeninin adı.

ZULAL: Hafif, güzel, soğuk su.

ZÜBEYDE: Öz, asıl.

ZÜHRE: Çoban yıldızı, venüs.

ZÜLAL: Saf, temiz, hafif tatlı su.

ZÜLEYHA: Su perisi - Hazreti Yusuf'un karısı.

ZÜMRA: Akıllı, çabuk kavrayan kadın.

ZÜMRÜT: Cam parlaklığında, yeşil renkte, saydam bir süs taşı.

ZEHRA: Yüzü beyaz ve parlak, nurani yüzlü.

ZEKAVET: Çabuk anlayan, tez kavrayan.