Ayran Günü
Madem bu Cumartesi Bornova Anadolu Lisesi’nin geleneksel Ayran Günü, bugünkü köşe yazımı 1991’de mezun olduğum sevgili liseme adamak istiyorum. Sevgili lisemin bana kazandırdıkları arasında çocukluğum, gençliğim ve günümüzde en yakın çevrem, daha da ötesi benim aslında var oluş nedenim. Abartma demeyin, annem ve babam BAL’da tanışıp evlenen hocalardan.
Babam 1971 yılında, annem ise bir yıl sonra BAL’a atandıktan sonra tanışıp evlendiler, sonrasında da beni ve kız kardeşimi efsane hocalarla dolu öğretmenler odasında büyüttüler. Ben 1991 yılında BAL’dan mezun oldum, kardeşim de yurt dışına taşınmadan önce BAL öğrencisiydi. Anlayacağınız BAL bizler için sadece bir okul değil, ailemizin var oluş sebebi.
Benim okuduğum dönemin efsane hocalarından Dehşet Neşet, Ali Pehlivan, AliOs ve takma isimlerini burada sayamayacağım pek çok öğretmenden ders aldık. Şehir efsanesi Dehşet Neşet’in bir fizik sınavında yan tarafımda oturan Meryem ve ben imece usulü çalışmıştık, sınavdan birimiz 70 diğeri de 30 almıştı, durumdan dolayı itiraz da edemedik. Ne de olsa BAL’ın hocaları en az öğrencileri kadar zeki olduğu için notu aramızda bölmüştü, sonraki sınava haliyle her koyun kendi bacağından asılır anlayışıyla girdik.
DAYANIŞMA DEMEKTİ
Coğrafya sınavı yan sınıfla bir saat arayla yapılacaktı ve aynı sorular sorulacağı için araya çıkamayacaktık, sınav sorularını diğer sınıftaki arkadaşlara vermek için Berk sınıfa bir FM radyo verici getirip hocaya soruları tekrarlatarak çaktırmadan yan sınıfa yayın yapmıştı - çünkü BAL demek dayanışma demekti. Berk sonra mühendislik okudu, liseden gelen temelleri anlayacağınız üzere gayet sağlamdı. Kısaca Bağdadi olarak bilinen babam da her sınavda tüm öğrencilere farklı sorular sorarak kendi çapında ünlenmiş külyutmaz bir hoca olarak tanınmaktaydı.
Bana Ayran Günü dediğinizde işte aklıma gelenlerin bir kısmı bunlar. O zamanlar gençtik, saftık, heyecanlıydık, Türkiye’nin geleceğiydik, umuduyduk, bir birimizin dostu ve dayanağıydık.
Lokmamızı paylaştığımız, birbirimizi olduğumuz gibi kabul ettiğimiz, farklılıklarımızı bilmediğimiz, kutuplaşmadığımız bir dönemdik. İşte o heyecan ve duygularla, bu Cumartesi, her yıl olduğu gibi Ayran Gününde Yeni Türkü konseriyle coşacağım, İzmir Bornova Anadolu Lisesi diye çığlıklar atarak yerimde duramayıp zıplayacağım. Gençliğim, yuvam, hayallerim, var oluş sebebim, canım BAL’ım, bekle beni sana geliyorum, umarım yanımda, arkamda, sağımda ve solumda koskoca bir BAL ailesiyle...
