"Sivas Katliamı" diyorum, demeye de devam edeceğim!
Önceki gün tam 27 yıl önce… 33 ozan ve yazarın ve otelde çalışan iki görevlinin milyonlarca insanın gözleri önünde diri diri yakılarak öldürüldüğü Sivas Madımak Oteli Katliamı’nın anma günüydü.
27 yıldan beri her 2 Temmuz’da olduğu gibi insanlık tarihine kara bir leke olarak geçen bu korkunç katliamla ilgili katliam olduğuna inanan herkes duygularını değişik ifadelerle, bir biçimde dile getirdi.
Ancak nereden aklına geldiyse…
Neden bir gün önce ya da ondan önce değil de aynı gün yapma ihtiyacı duydu ise…
Hâlâ hafızalarda en trajik şekilde yerini koruyan o korkunç katliamın anma gününde AK Parti Sivas Gençlik Kolları Başkanı Murat Toraman, 35 masum, gencecik insanın hayatına mal olan o günle ilgili; "Katliam” ifadesini kullananların cezalandırılması için savcılığa suç duyurusunda bulundu…
Efendim neymiş…
“Katliam” ifadesi memleketi Sivas’ın imajına zarar veriyormuş.
Kafaya bakın lütfen…
Düşündüğü şeye…
Adamın umurunda olan o şehrin göbeğinde, üstelik de bin yıl önce falan değil! Hepi topu 27 yıl önce onlarca insanın diri diri yakılmış olması falan değil, şehrinin böyle bir olayla anılmasından dolayı imajının zarar görmesiymiş!
Hâlâ görüntüler ortada en net şekilde…
Kabul edelim ki Sivas ve Sivaslılar için büyük bir utanç günüdür o gün…
Çok tanıdığım, yakınım olan Sivas’ta…
Cumhuriyet için çok kritik bir değeri olan Sivas gibi bir şehirde ben de istemezdim böyle bir insanlık ayıbının yaşanmasını…
Ama yaşandı.
Ayrıca insanlar ateşlerin içinde cayır cayır yanarken bırakın söndürmeyi daha çok yanması için bağırıp çağıran ve naralar atan o otelin önündekilerin tamamı da İstanbullu falan değil Sivaslıydı…
Uzatmayayım…
Ben zaten sabah erken saatlerde sosyal medya hesaplarımda yaptığım paylaşımlarda o günü anarken; “Katliam” demiştim.
Sonradan gördüm AK Partili Toraman’ın yaptığı suç duyurusunu…
Hani sanmasın ki şehrinin imajının derdiyle savcılığa yaptığı başvurusundan etkilenip de geri adım falan atacağız ve “Katliam”a “Katliam” demekten vazgeçeceğiz…
Üzerine basa basa diyorum; “Sivas Katliamı!”
Ve son nefesime kadar da demeye devam edeceğimi buradan ilan ediyorum…
Yaşanan düpedüz alçakça, hunharca işlenen bir katliamdı ve bu katliama gönülden ev sahipliği yapan da Sivas’tı!
