"Kimse kahramanlarını Napoli gibi sevemez"

Napoli, Maradona'dan sonra şampiyonluk kazanamadı. Birkaç kez eşikten döndüler ve zaferin bir türlü gelmemesi de Maradona'dan sonra şampiyon olmanın imkansız hale geldiği gibi görüşü de beraberinde getirdi. Maradona futbolu bıraktıktan yıllar sonra da kentte yaşamaya devam etti. Sokaklarda devasa resimleri yapıldı, insanlar adı anıldığında ondan aziz gibi bahsetti. Napoli halkı televizyon dizisi olan "The Young Pope"dan bir sahneyi batıl inanç nedeniyle kaldırdı, takıma uğursuzluk getireceğinden endişeliydi. Söz konusu sahnede aynı zamanda Napoli taraftarı olan kurnaz bir kardinal, çeşme altında Serie A şampiyonluğunu yani Scudetto'yu kutluyordu.

Napoli'ye bugünlerde giderseniz bu yaşananları anlamakta zorlanırsınız. Maradona'nın adının stadyuma verildiği bölgedeki bir apartmanın balkonunda haftalardır "2022-23 İtalya şampiyonu" yazan bir pankart asılı. Şehirdeki pazar tezgahlarında Napoli formaları asılı şekilde bulunuyor, sıradan eğlence mekanları dahi mavi ışıklandırma kullanıyor. Serie A'da haftalardır büyük puan farkıyla lider durumda olan Napoli, Salernitana'yı mağlup etmesi durumunda 33 yıl sonra şampiyonluğunu ilan edecekti. Mücadelenin 1-1'le sonuçlanması sonrasında şehirdeki bu 'şampiyonluk havası' yerini sessizliğe bıraktı. Napoli halkı uğursuzluk getirmek istemiyordu.

Napoli'li film yapıncısı olan Aurelio De Laurentiis, babası Luigi ve amcası Dino'nun izinden giden biriydi. Dino De Laurentiis, Fellini'nin birkaç ödüllü filminin dışında meşhur Serpico'nun da yapımcısıydı. Aurelio De Laurentiis de Hollywoord'un kırmızı halılarında yürürken Napoli'yi satın alma hayalleri kuruyordu. İlk girişimi olumsuz sonuçlansa da Serie C'de yani İtalya'nın üçüncü ligindeki kulüp uçurumun eşiğindeydi. Bu kez kulübü satın alabilirken ışıltılı Los Angeles hayatından bambaşka bir yaşam tarzına geçti. Bu alışık olduğu her şeyden kopması anlamına da geliyordu.

Angelina Jolie, Jude Law ve Gwyneth Paltrow'un oynadığı filmin yapımcısı olan De Laurentiis, filmi gala yaptığı sırada Napoli'yi ayağa kaldırmakla meşguldü. Kulübü satın almak için 32 milyon Euro ödedi. Eylül 2004'ün ilk haftasıydı ve sezon başıydı. Köşedeki dükkandan formalar satın alırken takım kurmaya vakti kalmamıştı. "Futbola dair hiçbir şey bilmiyordum" diye itiraf ediyordu De Laurentiis. "Ben film endüstrisinden geliyorum. Okulda da basketbol oynardım"

Üçüncü lige düşmüş olan bu takımın taraftarları, De Laurentiis'in sahipliği döneminde takımlarının Serie A'ya dönmesini, 13 yıl aradan sonra Avrupa'ya katılmasını, ilk kez Şampiyonlar Ligi'nde oynamasını ve İtalya Kupası'nı üç kez kazanmasını izledi. Marek Hamsik, Ezequiel Lavezzi, Edinson Cavani gibi yıldızları idolleştirdiler, Lorenzo Insigne'yi kendileri gibi gördüler, 2015'te Juventus'a transfer olan Gonzalo Higuain'i lanetlediler ve Dries Mertens'i sahiplendiler.

Yıldızlarla dolu kadroları bir araya getirseler de bu takımların hiçbiri şampiyonluğa ulaşamamıştı. Hatta Pep Guardiola ve Arrigo Sacchi'nin izlediği Maurizio Sarri'nin dönemi dahil şampiyonluk gelmemişti. 2017-2018'de son 10 yılın en yüksek puanı olan 91'e eriştiklerinde dahi Juventus'un gerisinde kaldılar. "Futbol tarihi böyle takımları hatırlar" diyerek kendini teselli ediyordu Sarri. "1970 Dünya Kupası'nı kimin kazandığını kimse hatırlamaz ama Hollanda'yı herkes hatırlar. Eminim ki 20 yıl sonra bile insanlar bu Napoli'yi hatırlayacaklar"

Şampiyonluk hasreti, Napoli'nin tutkulu, akıcı ve damga vuran bir futbol oynadığı dönemden daha pragmatik, sonuç odaklı futbola geçiş yapmalarına neden olmuştu. Hasreti bu da noktalamayınca ise önlerine Luciano Spalletti fırsatı çıktı. 2000'lerde Roma ile dikkat çekici takım yaratan ve döneme damga vuran Spalletti'nin Inter'deki görevine son verilmişti. Milano ekibi, Antonio Conte'yi göreve getirmek için 26 milyon Euro'luk bedeli ödemeyi bile göze almıştı. Spalletti artık kulüpsüzdü.

Kardeşi Marcello'nun hayatını kaybettiği günlerde kovulması sonrasında Spalletti, şarap yapıp at binebileceği çiftiğine çekildi. Aurelio De Laurentiis onu Toskana'da bulmuş ve teklifini yapmıştı. Spalletti, Napoli'de planlanan 'geçiş dönemi'nde görev yapmayı kabul etti. Takımın yıldızlarına gelen teklif sayısı azalmıştı. Victor Osimhen için kulüp rekoru olan 75 milyon Euro ödenmiş ancak Kovid-19 pandemisi her şeyi kötü etkilemişti. Gattuso'nun son maçı Hellas Verona karşılaşması oldu. Rakibiyle 1-1 berabere kalan Napoli, Şampiyonlar Ligi'ne katılmayı 1 puan farkla kaçırmıştı.

Spalletti'nin ilk işi Napoli taraftarını yeniden takıma aşık etmek, şehirde bir hava yaratmaktı. Antrenman yeleklerinin arkasına en beğendiği şarkının sözlerini bastırdı: "Senin için orada olacağım, pes etmek yok. Kalbimizde hayalimiz var. Napoli tekrar şampiyon olacak" Spalletti'nin hedefi en tepeydi. Sezona da sekiz galibiyet alarak başladılar; Kasım 2021'e kadar hiç yenilmediler. Zielinski'nin golüyle öne geçtikleri maç bir anda tersine döndü ve belki de sezonun kalanını etkiledi. Milan Skriniar'ın dirseğiyle Osimhen'in göz yuvası kırıldı. Yani birkaç ay sahalardan uzak kalacaktı.

Maradona'da aldıkları üst üste üç lig mağlubiyeti sonrasında şampiyonluk havası kalmamıştı. Afrika Uluslar Kupası'na giden takımın kilit oyuncuları Kalidou Koulibaly ve Andre-Frank Zambo Anguissa'nın yokluğunun takımı etkilemesi sonrasında De Laurentiis, takıma artık Afrikalı oyuncu almama kararı aldı, turnuvada oynamamayı kabul eden bir söz vermedikleri sürece. Taraftarın sevgilisi Mertens ve Insigne ile yollar ayrıldı ve bu karar garip bulundu.

Şubatı şampiyonluk hayalleriyle geçen Napoli, Milan'a mağlup olduktan sonra tepetaklak oldu. "Eğer o maçı kazansaydık her şeyin değişeceğine emindim" dedi Mertens. İlk 4 içinde yer alıp Şampiyonlar Ligi'ne rahat rahat gitmeyi garantileseler de şehirde bir hayal kırıklığı vardı. Spalletti'nin otomobili çalındı. Stadyumun dışına asılan bir pankartta fatura ona kesilmiş görünüyordu: "Takımı bırakırsan aracına şehir dışında kavuşabilirsin" "Ne kadar hızlı gittiklerine, lastiklerin durumuna ve Pino Daniele CD'lerimin olup olmadığına bağlı," diye şaka yaptı Spalletti. "Eğer CD'lerim gitti ise geri almayacağım."

Sezonun sondan bir önceki ev sahibi maçı olan Sassuolo'ya karşı alınan 6-1'lik galibiyette dahi De Laurentiis hakkında aşağılayıcı tezahüratlar Maradona'da yankılandı. De Laurentiis'in Napoli'yi kurtarmadaki rolüne ve Higuain (39 milyon Euro), Hirving Lozano (45 milyon Euro) ve Osimhen (75 milyon Euro) için kulüp transfer rekorunu defalarca kırmasına rağmen, şehrin ateşli taraftarı onun yeterince para harcamadığına inanıyordu.

Bilet fiyatlarına yönelik protestolar bu sezon da devam etti. Serie A'nın 16 sezonundan 10'unda kâr etmesi stadın tamamane dolmasını sağlayamadı. Bu, futbolun öncelikle bir iş olduğu izlenimini yarattı, özellikle de futbol, De Laurentiis'in Filmauro stüdyosundan geçen gelirin yüzde 92'sini oluşturduğu şu anda. Her zamanki gibi, taraftarlar, takım maliyetlerinde yapılan kesintileri, Napoli'nin şampiyonluk hırsının önündeki engel olarak görüyordu. Mertens'in maaşında indirim yapmayı teklif etmesine rağmen sözleşme yapılmaması gibi kararlar, iyiye işaret değildi.

Yaz kampı için gittikleri Dalomitler'de taraftarlar, Spalletti'ye bağırıyordu. Spalletti takımdan ayrılan oyuncuları sıralıyordu. As kaleci David Ospina, sol bek Faouzi Ghoulam, uzaktan etkili şutlarıyla maç kazandırabilen Fabian Ruiz, takım savunmasının omurgası olan Koulibaly, şehrin Ciro adını verdiği Mertens gibi yakın dönem efsanesi ve Lorenzo Insigne... İlk 11'in değişilmezleri artık takımda değildi.

"Kimse bize inanmadı," diye konuştu De Laurentiis. "Belki birkaç kişi inanıyordu ama transfer dönemindeki hakim anlatı, memnuniyetsizlikten yanaydı. Transfer ettiğimiz oyuncuların adlarını dahi bilen yoktu. Fenerbahçe'den Kim Min-jae transfer edilmişti. Takımın yıldızı haline gelen Gürcü Khvicha Kvaratskhelia ise taraftarın homurtularının yükselmesine neden oldu. "Gürcü ve Güney Koreli... Taraftar için bu başlangıç şaka gibiydi"

2023'e kadar ligde hiç yenilmedikleri gibi uzun süre yanlarına yaklaşabilen olmadı. Dünya Kupası arasından sonrasında alınan Inter yenilgisi endişeleri de beraberinde getirdi. İki hafta sonra Juventus'u 5-1'le mağlup etmek ise şehri yeniden kenetlemişti. Son şampiyon Milan yarış temposundan koptu, Inter de Şampiyonlar Ligi'yle ligi bir arada götüremedi. Juventus ise skandallarla uğraşıyordu. Napoli için her şey nihayet yolundaydı.

Napoli, Koulibaly, Insigne ve Mertens'le yollarını ayırmaya karar verdiğinde belki de her şey yeni başlıyordu. Yeri doldurulması imkansız gibi görünen bu oyuncuların ayrılığı, yıkıma neden olan şampiyonluk kaçışını geride bırakmalarını sağlamış ve kulüp temiz bir sayfa açmıştı. Alex Meret, Ospina'nın aksine daha geriden oyun kurabiliyordu. Taraftarın kısa sürede sevgilisi haline gelen Kim Min-Jae'yi Giorgio Chiellini'ye soran Spalletti, "Tam bir canavar" yanıtı alıyordu. Spalletti'ye göre Fenerbahçe'den gelen bu stoper, dünyanın en iyisiydi.

Topla yüzde 60'tan fazla oynama ortalamasına sahip tek takım Napoli aynı zamanda ligin de en hızlı hücum eden ekibi oldu. "Topu Lobotka'ya atmak kasaya koymak gibi" diyordu Spalletti. "Iniesta gibi. Onu yakalamak kolay gibi görünüyor ama senden bir anda kurtulabiliyor" Napoli'de geçen sezonlarda Fabian Ruiz ve Insigne gibi oyuncular sık sık uzaktan gol denemeleri yaparken bu da hücumun sekteye uğramasına neden oluyordu. Bu sezon bu şutlar yüzde 20 oranında azaldı.

Yeşil sahada her şeyi makine gibi işleten bu takım şehri de kendinden geçirdi. Taksiciler, maç günlerinde turistlerin şehir merkeze gitmemelerini tavsiye ederken polis, Kvaratskhelia'yı canlı izlemek için belki de hayatının riskini alan kaçak bir Gürcistan vatandaşını tutukladı. Kulağa çılgınlık gelse de bu Gürcü haksız da sayılmazdı. Kvaratskhelia'ya Diego Maradona yakıştırması yapanların sayısı hi çaz değil. Hatta takım arkadaşlarından Diego Demme ona Kvaradona lakabını taktı. Bu ayın başlarında Napoli taraftarı olan Armando ve Clara, Santa Patrizia kliniğinde bir erkek bebek sahibi oldular. Onların gözlerine baktılar ve ona en uygun ismin Daniele Khvicha olduğunu düşündüler. Osimhen ise Napoli'nin makarnacı ve aşçılarını yeni tarifler yapmalarına neden oldu.

Bu sezon Napoli'de yaşamak hemen hemen her gün Noel'i beklemek gibiydi. Şampiyonluğun geleceğini aylardır biliyorlardı. Şehrin her kenarı süslendi. Kırmızı, beyaz ve yeşil renklerle kaplı olmayan tek bir dükkan ya da sokak yoktu. Maradona, Napoli'yi şampiyonluğa taşıdığında takımın lideriydi ve doğaüstü bir performans sergiliyordu. Bugünün Napoli'sinde ise bu takım işiydi. Sassuolo karşısında kontratağı kesmek için birden fazla oyuncu çılgınca geri koşu yaptıktan sonra Spalletti şunları söyledi: "Hayatımda ilk defa böyle bir şeye şahit oluyorum" Şampiyonluğu Napoli'den daha fazla isteyen bir oyuncu grubu yoktu.

Ma-Gi-Ca yani sihir anlamına gelen kısaltmalara sahip şampiyon takımdan son derece mütevazı bir kadroya dönmüş Napoli, Udinese maçında elde ettiği beraberlikle 33 yıldır iple çektiği şampiyonluğa ulaştı. Bu kez takımın kaptanı Maradona değil, son derece sıradan bir kariyere sahip Giovanni Di Lorenzo idi.

Sorrentino gibi usta bir yönetmen yeni filmi için Osimhen ya da Kvaratskhelia'dan ilham alabilir mi kimse bilemiyor. "Hiçbir şehir, Napoli'nin kahramanlarını sevdiği gibi sevemez" diyordu Spalletti daha önceleri. İtalyan teknik direktörün sözleri, herkesin bildiği bir şeydi. Spalletti şampiyonluğu gözyaşlarıyla karşıladı ve hayatını kaybeden kardeşi Marcello'yu andı.