Sezen Aksu o şiiri şarkı yaptı

Gülten Akın...

23 Ocak 1933'te Yozgat'ta doğdu.

İlk şiiri 1951'de yayımlanan Gülten Akın, 1955'te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu. Akın, gezip gördüğü yerlerden aldığı esinle zenginleştirdiği ve coşkulu bir insan sevgisiyle yoğurduğu şiirlerinde toplumsal sorunları, yaşam - halk ilişkisini öne çıkardı. Şiirlerinde büyük ölçüde folklor unsurlarından yararlandı.

Gülten Akın, Gevaş, Alucra, Gerze, Saray ilçelerinde ve Kahramanmaraş'ta yardımcı avukatlık, avukatlık ve öğretmenlik yaparken Türk Dil Kurumu Derleme ve Tarama Kolu'nda çalıştı. Akın, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayın Danışma Kurulu üyeliğinin yanı sıra İnsan Hakları Derneği ve Dil Derneği'nde kurucu ve yönetici olarak görev aldı.

2008'de bir gazetenin yaptığı kamuoyu araştırmasında 'Yaşayan en büyük şairler' kategorisinde en fazla oyu alan Gülten Akın'ın şiirleri pek çok dile çevrilirken bazıları bestelenerek şarkı haline getirildi.

Gülten Akın 4 Kasım 2015'te tedavi görmekte olduğu hastanede 82 yaşında hayatını kaybettikten sonra Karşıyaka Mezarlığı'na defnedildi.

ŞİİR KİTAPLARI

* Rüzgar Saati (1956)

* Kestim Kara Saçlarımı (1960)

* Sığda (1964)

* Kırmızı Karanfil (1971)

* Maraş'ın ve Ökkeş'in Destanı (1972)

* Ağıtlar ve Türküler (1976)

* Seyran Destanı (1979)

* İlahiler (1983)

* Sevda Kalıcıdır (1991)

* Sonra İşte Yaşlandım (1995)

* Sessiz Arka Bahçeler (1998)

* Uzak Bir Kıyıda (2003)

BESTELENMİŞ ŞİİRLERİ

* Büyü Yavrum (Grup Yorum - Edip Akbayram - Kemal Sahir Gürel)

* Deli Kızın Türküsü (Sezen Aksu)

* Siyah Beyaz (Sevinç Eratalay)

* Beni Unutma (Sevinç Eratalay)

* Ertuğrul'a Ağıt (Grup Yorum)

ÖDÜLLERİ

* Varlık Şiir Yarışması'nda Birincilik Ödülü (1955 )

* Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü (1965)

* TRT Sanat Ödülleri Yarışması'nda Başarı Ödülü(1972 )

* Yeditepe Şiir Armağanı (1976 )

* Halil Kocagöz Şiir Ödülü (1991)

* Sedat Simavi Edebiyat Ödülü (1992)

* Akdeniz Altın Portakal Şiir Ödülü (1999)

* Dünya gazetesi Yılın Telif Kitabı Ödülü (2003)

* Erdal Öz Edebiyat Ödülü (2008)

* Metin Altıok Şiir Ödülü (2014)

DELİ KIZIN TÜRKÜSÜ

Sana büyük caddelerin birinde rastlasam

Elimi uzatsan tutsam götürsem

Gözlerine baksam gözlerine, konuşmasak

Anlasan

Elimi uzatsam tutamasam

Olanca sevgimi yalnızlığımı düşünsem-hayır düşünmesem

Senin hiç haberin olmasa

Senin hiç haberin olmaz ki

Başlar biter kendi kendine o türkü

Yağmur yağar akasyalar ıslanır

Bulutlar uçuşur geceleyin

Ben yağmura deli buluta deli

Bir büyük oyun yaşamak dediğin

Beni ya sevmeli ya öldürmeli

Yitirmeli büyük yolların birinde ne varsa

Böcekler gibi başlamalı yeniden

Bu Allahsız bu yağmur işlemez karanlıkta

Yan garipliğine yürek yan

Gitti giden

YAĞMURLU

Uzağı ne zaman düşünsem aydınlık

Burda geceler kaldı sen gittin

Geceyle uyku suyla yosun

Benimle olduğun bilmez misin

Uzak ve beyaz şehirlerden

Bir ince yağmurla gelirsin

Gece bekçisini sokağından

Garibi yatağından çeker alırsın

Bir hikaye bilir söylerim

Dost yıldızlara karşı ve sabaha doğru

Bu hikayenin bir ucu sendedir

Kurtarmak isterim kurtarmak isterim

Bütün uçurtmaların ipi elindedir.

İLK YAZ

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar

Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya

Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı

Bakıp kapatıyorlar

Geceye giriyor türküler ve ince şeyler

'Memelerinde biraz irin, biraz balık ve biraz gözyaşı

Bir dev oluyorsun deniz deniz deniz

Sisin dere ağızlarından sokulup akşamları

Fındıklarımızı basıyor

Neyleriz kararan tomurcukları

Çocuklarımıza yalvarıyoruz: Aç durun biraz

Tecimenlere yalvarıyoruz:

Bir 'Hotel' bir gizli evlenme az çiziniz

Bir banka az çiziniz bir yalvarma

Bizden size ve sizden dışardakilere

Karılarımızı yolluyoruz tırnaklarını kesmeye ve demeye

-Evet efendim-

Çocuklarımızı yolluyoruz dilenmeye

Bizler gidiyoruz yatağımız tanrıya emanet

Yazların motorlu çingeneleri

Ah, kimselerin vakti yok

Durup ince şeyleri anlamaya

Baba evleri, ilk kez girilen ırmağa dönüş

Toprağa tutku, kendinden dolayı

Kulaklarımızı tıkıyoruz: Para para para

Kulaklarımızı açıyoruz: Kavga kavga kavga

Sorar belki biri: Kavga ama neden kavga

Komşumuza sonsuz balta, karımıza yumruklar içinde

-Bilmiyoruz neden kavga.

Sonra kasabamızın cezaevinde

Silgimizi göz önüne yerleştiriyoruz

Günlerimizi iterek genişletiyoruz

Yer açıyoruz karılarımızı düşünmeye

Bizsiz geçen menevşeyi düşünmeye

Durup ince şeyleri anlamaya

Kimselerin vakti olmasa da

Okulların kadın öğretmencikleri

Tatil günlerini çoğaltsalar da

Kutsal nemiz varsa onun adına

Gözlerimiz için bağlar dokusalar da

Birikimler ve çizgiler gitgide gitgide

Açmaya ilk yaz çiçekleri

Bir gün birileri de öte gecelerden

Islık çalarlar yanıt veririz'

PAZAR: Yaşar Nezihe Bükülmez

'KORONA GÜNLERİNDE ŞİİR'İN DİĞER ŞAİRLERİ