Anneler Günü mü olur bana bugün

Bugün bazı insanlar için çok zor biliyorum.

Özellikle annesini kaybetmiş arkadaşlarım ve tanıdıklarım var.

Ne kadar zorluk çektiklerine de yakınen tanık oldum, oluyorum.

Anneler Günü’nde bir yere çekilip kimselerle konuşmak istemezler.

Hep bi burukluk var yüzlerinde.

Ve hatta yürekleri bomboş. Ben bunu hissedebiliyorum.

Onlara da sabır diliyorum.

Anneler Günü’nde sosyal medyada paylaşılan fotoğraflarla nasıl üzüldüklerini de biliyorum.

Ben de paylaşırken hep utanırım. Onları düşünürüm.

Empati kurmaya çalışırım.

Sizler de kurun lütfen.

Annelerini kaybetmiş insanları düşünün. Çok zor.

Çok hassas bir durum.

Ve tabii bir de evlatlarını kaybeden anneler var ki, onların acısını düşünemiyorum bile.

Ben bir anne değilim ama tahmin edebiliyorum. Korkunçtur.

Allah sabırlar versin.

Yakın zamanda hala acısı büyük olan bir kadın tanıdım ben.

Çok güçlü.

Çocuklarını çok seven, fedakarlık yapan. Onlar için canla başla çalışan bir kadın.

Sizler de tanıyorsunuz onu evet.

Ebru Şallı’dan bahsediyorum.

Acısı hala çok taze.

Ben bile hala bu kadar acı çekiyorsam onu hiç düşünemiyorum.

Ebru’nun hastalık döneminde neler yaşadığına yakınen şahit olan biri olarak şu an çektiği acıyı size anlatamam.

Ponçiği kaybettiği günden bu yana çekinerek inanın çekinerek Ebru’ya “Nasılsın Ebrum iyi misin?” diye mesaj atıyorum.

İnanın sorarken bile kahroluyorum.

Evladını kaybetmiş bir kadına “Nasılsın” demek çok zormuş!

Gelen yanıtlar karşısında her defasında daha da boğazım düğümleniyor.

Ama onun yanında olduğumu hissettirmek istiyorum hepsi bu.

İnanın bu çok zor ve zorlanıyorum.

Dün “Nasılsın Ebrum yarın Anneler Günü” dediğimde “Anneler Günü mü olur bana… Ben gerçek bir melekle yaşadım dokuz sene gerçek bir melek. Bak meleğin bahçesi…” diyerek bana fotoğrafı yolladı.

Daha ne söylenir ki!.

Kaldım öyle…

Ebru’nun evinde sehpanın üzerinde ise hep bu fotoğraf var Ponçiğin.

Mum sürekli yanıyor.

Ebru için çok zor gerçekten biliyorum.

Özellikle de bugün.

Ancak biliyorum ki, kendini toplayacak.

Çünkü Ebru güçlüdür.

Diğer oğlu Beren için bunu yapacak.

Ve Ponçik’te güçlü bir anne görmek isterdi biliyorum.

Daha da güçlenecek. Acısını daha önce kimselere göstermediği için bunu çok iyi biliyorum ki, yine kendine bir kalkan oluşturacak.

Yine bir sistem kuracak.

Çünkü o bir “Anne” ve “Kadın”

Güçlü bir kadın.

Şimdiye kadar hep tek başına ayakları üzerinde durdu ve güçlü durdu. Şimdi çok zor olsa bile bunu yine yapacak. Onu tanıyan biri olarak çok iyi biliyorum.

Ve acı da olsa Anneler Günü’n kutlu olsun Ebru.

Senin anneliğine yakından şahit olan biri olarak canı gönülden kutluyorum.

Çok kıymetlisin.

Çok değerlisin…

Biliyorum ki, Ponçikte bunu biliyor ve hissediyor inanıyorum.