Amasız ve fakatsız…

Darbe girişiminin üzerinden 4 yıl geçti…

Hakkında çok şey yazıldı çizildi, FETÖ’nün örgüt yapılanmasından, bugüne kadar devlet içinde nasıl örgütlendiğine kadar birçok veri ele alındı; her şey enikonu tartışıldı.

Şurası açık ki 15 Temmuz 2016 akşamı yapılan bir iç işgal; darbe hareketiydi…

Bu hareketi başarısız kılan da bu ülkenin evlatları oldu; 251 canını feda ederek demokrasisine karşı girişilen eylemi anında bastırdı.

Bugün öyle idi, böyle idi; acaba ve fakat tartışmalarının yapılacağı bir gün değil…

Siyasetinin yapılacağı, üzerinde siyasi çekişmenin yaşanacağı bir gün de değil.

Açıktır ki 15 Temmuz yabancı istihbarat örgütlerinin de güdümünde hayata geçirilmeye çalışılmış bir darbe girişimi.

Devletin içine önce polis, ardından asker içinden sızıp, devletin silahını vatandaşına karşı kullanarak işgal gerçekleştirme çabası.

Bugün darbe girişimini gerçekleştirmek için kolları sıvamış, hain girişimi eksik kalmış birilerinin kuklası bir kesime karşı her yurttaşın herhangi bir gerekçe sunmadan karşı çıkması gerekir.

Böyle zamanlarda olayın aslına bakılır, detayı veya diğer gerekçeleriyle uğraşılacak gün değildir.

Böyle günler bir daha yaşanmaması için anılır…

Devletler de vatandaşları arasından küçük bir grubun darbe girişimiyle yaşanmış acı olayının bir daha yaşanmamasını sağlayacak kadarını canlı tutarak unutur.

Bazen yaşanmış acı olayları bir daha yaşanmayacak, tekrar etmeyecek şekilde hafızalara gömerek, unutarak da güçlü millet olunur…