Erdoğan'ın boynuna sarılan çocuk ve Kıraç'ın şarkısı

Dün yani Pazar günü Galatasaray Nef Stadı’ndan saat tam üçte içeri girerken yolun karşı tarafında dizi dizi AK Parti belediyeli otobüsler sıralanmıştı, içlerinden bir kısmı yolcularını indirip stada sokmuş, bir kısmı peyderpey indiriyordu.

Kadınlar, yaşlılar, gençler… Yüzlerce kişiyi yürürken görünce “Kim bilir içerideki izdiham nasıldır” diye geçirdim içimden.

Biz gazetecileri protokol kapısından aldılar ancak sıkı kontrol ve güvenlik kontrollerinin ardından. O nedenle kalabalığa karışmadan kendimi stadın localarında buldum. Futbolla hiç alakam olmadığı için bu stada ilk gelişim. Galiba yıllar önce bir kez de Ali Sami Yen’e gitmiştim.

Dışarıdaki araç ve insan yoğunluğundan bir büyük kalabalığın içine düşeceğimi sanırken kendimi son derece sakin bir ortamda buldum. Orta alanda çay-kahve-kurabiye-sandviç ikramlarının yapıldığı salonda öbek öbek gruplar vardı ama hiçbir kargaşa yoktu. Partilileri ve vatandaşları farklı kapıdan alıp, herkesi kendi bölümüne yönlendiriyorlarmış.

GAZETECİLERİN İLGİSİ NASILDI?

Esas şaşkınlığı medyaya ayrılan bölüme girince yaşadım.

Günlerdir lansmanı yapılan, muhalif gazetecilerin de davet edildiği söylenen etkinlikte birçok medya mensubu ile karşılaşacağımı düşünürken karşıma üçte ikisinden çoğu boş bir tribün çıktı.

Muhalif gazeteci grubundan Ruşen Çakır, Çağlar Cilara ve Hasan Basri Akdemir dışında kimse yoktu.

Belki ilerleyen saatlerde sayı artar diye bekledim ama artmadı. Benim kaçırdığım birkaç kişi olabilir ama Türkiye’nin Yüzyılı toplantısından dahi az bir katılım vardı muhalif cenahtan.

İşin tuhafı hükümeti destekleyen medyadan da sayılı ismin olmasıydı. Mahmut Övür, Fuat Uğur, Hasan Basri Yalçın gibi birkaç tanıdık simayı gördüm, başka da kimseye rastlamadım.

BİZDEN KATILIM AZDI AMA ULUSLARARASI MEDYA TEMSİLCİLERİ VARDI

Öte yandan New York Times ve El Cezire gibi yabancı medyadan temsilciler gelmişti.

New York Times İstanbul büro şefi olarak Suriye’de, Beyrut’ta, Suudi Arabistan’da, Mısır’da uzun yıllar gazetecilik yapmış, Pulitzer ödülüne aday olmuş deneyimli bir gazeteci olan Ben Hubbard’ı atamış.

Hem Hubbard hem de New York Times’ın 7 yıldır İstanbul muhabirliğini yapan Şafak Timur toplantıyı izliyordu.

Dünya medyasının davet edilmesinin çok isabetli olduğunu düşünüyorum. New York Times’a “Yarınki 6’lı Masa toplantısına da davetli misiniz?” diye sordum, ona da davet gelmiş.

İSTANBUL İL TEŞKİLATI'NIN BAŞARISI

Bu arada medya tribününe tezat vatandaş tribünleri neredeyse tamamen doluydu. Belli ki İstanbul İl Teşkilatı iyi çalışmış. Osman Nuri Kabaktepe geldiğinden beri eski Milli Görüş ruhunu canlandırıp sahayı hareketlendirdi, bu açıkça belli oluyor, partinin içinden de kiminle konuşsam beni teyit ediyor.

Kabaktepe partililerle teker teker ilgilendi, bizlerin olduğu tribüne geldi, sohbet ettik. Beyoğlu Belediye Başkanı Haydar Ali Yıldız, eski Fatih Belediye Başkanı ve AK Parti İstanbul Milletvekili Mustafa Demir ve AK Parti Grup Başkanvekili Muhammet Emin Akbaşoğlu da devamlı tribünleri dolaşan, aktif isimlerdi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan etkinliğin başlama saati olarak ilan edilen 15’ten tam iki saat sonra, saatler 17’yi gösterdiğinde salona girdi ama o 2 saat içinde kalabalıkta en ufak bir dağılma ya da hareketlenme gözlemedim.

AK Parti organizasyon işini hakikaten başarılı yapan bir parti. Ben bu kadar büyük bir stadı nasıl dolduracaklar, coşkuyu nasıl verecekler diye merak ederken Cumhurbaşkanı içeri girerken bir anda bütün telefonlar çıktı, ışıklar yandı, Erdoğan sahada tam bir tur yapıp, vatandaşlarla temas ederken kameralar o görüntüleri çok iyi yansıttı. Hele bir çocuğun bariyerden atlayarak Cumhurbaşkanının boynuna uzun uzun sarılma anı bence iletişim açısından çok başarılıydı.

Sahneye çıktığında karşı tribüne açılan dev Erdoğan posteri ve gümbür gümbür çalan Kıraç’ın ‘Endamın Yeter’ şarkısı da duygu yoğunluğunu çok artırdı. Hakikaten görsel ve işitsel anlamda iyi kurgulanmış, tebrik ediyorum.

Erdoğan konuşmasını bu kez daha sınırlı tuttu, saat 17.35’te başladı ve yaklaşık yarım saat sahnede kaldı. Bence içerik olarak yeni ya da şaşırtıcı bir şey yoktu ama bu organizasyon AK Parti’nin sahada nasıl hala aktif ve çalışkan olduğunu gösteren ve Erdoğan’ın kitlesi ile kurduğu iletişimin sağlamlığını hatırlatan önemli bir mihenk taşıydı kanımca. Cumhurbaşkanına dokunmak için birbirini ezen, onu gördüğü için hüngür hüngür ağlayan kadınlar, gençler Erdoğan’ın kitlesi ile zor yakalanan bir bağ kurmayı hala başarabilen bir lider olduğunu kanıtlıyor.

Bakalım 6’lı Masa’nın toplantısındaki hava nasıl olacak? Ankara’daki o toplantıyı da izleyecek ve bu köşede sizlere anlatacağım…