Sessizlik ve şanssızlık

Üst üste oynadığı 4 maçı kaybedince düşme hattında kalan Karşıyaka, liderlik koltuğundaki yerini geçen hafta kaybeden, kendisinin topladığı puanın 3 katından fazla puana sahip güçlü Gümüşhane’yi Atatürk Stadı’nın boş tribünlerinde ve sessizliğinde konuk etti. Sonuç mu? Her zamanki gibi iyi oynadı. Gol atamadı ve şanssız bir gol yedi ve 1-0 kaybetti.

Üstelik o her zamanki en büyük itici gücü olan taraftarından cezası nedeniyle yoksun olarak maça çıktı.

Kaf-Kaf’ın gençleri omuzlarında yükledikleri büyük ağırlık nedeniyle bugüne kadar oynadıkları maçlarda çok iyi oldukları halde 3. bölgede başarısızdılar. Çünkü gol atamıyorlar. Bu maçta da neler kaçtı neler.

Hakan Kuş daha maçın ilk yarısında Mahmut’un kaleciyi de çalımlayarak al da at dercesine kendisine verdiği topu boş kaleye atamadı.

Kale milli takım seçmelerine çağrılan Erhan ile sağlam. Savunmada Mustafa Değirmenci takıma oturmuş durumda, hem kesiyor hem de öne çıkıp orta yapıyor. Önlerindeki Arif ve Mustafa Aşan kaptıkları topları hızla ileriye taşıyorlar. Daha sonrası, işte en büyük sorun da orada zaten.

Bu maçta daha önceki maçlarıyla kıyaslanamayacak kadar gol pozisyonuna girdiler. Ama oyuncular pozisyon almasını bilmiyorlar. Soldan Tayfun ortalıyor, sağdan Battal ve Doğukan içeri kaçıp nerede duracaklarını bilemiyorlar. Gençler kendilerine güvenemiyorlar. Futbolun doğrusunu yapamıyorlar.

Bunların hepsine katılıyorum. Ama bu şanssızlık nedir kardeşim anlamıyorum. Sen 7-8 gol pozisyonundan yararlanama. Ondan sonra 80. dakika da maç boyunca kaleye adam gibi bir kere gelen rakip golü atsın ve maçı kazansın.

Yok böyle bir şey.

Bu gençleri canı gönülden kutluyorum. Ellerinden geleni yaptılar.

Ama bu takımı bu duruma düşürenler hiçbir zaman affedilmeyecek.