9 soruda Michelin Rehberi

Michelin kardeşler sürücüleri seyahate teşvik etmek, otomobil satışlarını dolayısıyla lastik alımını artırmak için gezginlere yönelik kullanışlı bilgilerle dolu 399 sayfalık küçük bir rehber hazırladılar. Rehberde 33 sayfa lastiklerle ilgili detay bilgiler ve lastik reklamları vardı. Kalanında ise benzinin eczanelerde litrelik bidonlarda satıldığı o dönemin Fransız kasabaları ve şehirleri arasında araba ile gezerken gerekli olan tüm bilgiler mevcuttu; örneğin haritalar, kasabalarla ilgili detaylı bilgiler, benzinlikler ve harika bir akşam yemeği yiyebileceğiniz ve konaklayabileceğiniz lokasyonların bir listesi mevcuttu. Yani geçmişte ve bugün rehberin görevi sürüş, turizm ve unutulmaz deneyimleri herkes için erişilebilir kılmaktı.

20 yıl boyunca rehber ücretsiz dağıtıldı. Ta ki Andre Michelin'in, bir lastikçiye gidip nadide rehberlerinin bir tezgahın ayağını desteklemek için kullanıldığını gördüğü ana kadar. “İnsan sadece para ödediğine gerçekten saygı duyar” ilkesine dayalı olarak, 1920'de yepyeni bir Michelin Rehberi piyasaya sürüldü ve yedi franka satışa çıkarıldı. Bu yeni rehber içinde bu kez reklamlar yer almıyordu. İlk kez sadece Paris'teki otellerin listesi ile belirli kategorilere göre restoran seçimlerine yer verilmişti.

Lastik şirketi büyüdükçe rehber de büyüdü. Rehber iyice popüler hale gelince kardeşler, restoranları gizlice ziyaret eden gıda müfettişlerini maaşa bağladı ve derecelendirme sistemine geçmeye karar verdi. 1926'da tek yıldız sistemine, 1931'de mevcut üç yıldız sistemine geçildi. Üç yıldız ilk olarak 1933 baskısında verildi.

1 yıldız "yüksek kalitede yemekler sunan, uğramaya değer" anlamına,

2 yıldız "rotanızı değiştirmeye değecek derecede mükemmel bir yemek" anlamına

3 yıldız “özel bir yolculuğa değecek kadar olağanüstü bir mutfak” anlamına geliyordu.

Rehberin popularitesi o kadar arttı ki restoranlar bir anda kendilerini birbirleriyle rekabet ederken buldular. Michelin kardeşlerin hayal gücünün genişliğini burada kabul etmek lazım. Ciddi ve benzersiz yaklaşımları sayesinde, Michelin Rehberi en çok satanlar listelerine girdi. Rehber şu anda üç kıtada 35'ten fazla bölgede 15 binden fazla restoranı değerlendiriyor ve dünya çapında 30 milyondan fazla Michelin Rehberi satılmış durumda.

Günümüzde Michelin yıldızına sahip olmak, yemek sektöründeki en büyük başarılardan biri olarak kabul ediliyor ve dünyanın dört bir yanında prestij anlamına geliyor. Dünya yemek sektörünün en prestijli listelerinden biri olan Michelin yıldızı, uzman bir jüri tarafından en iyi restoranları belirlemek için kullanılan kıstasların en ünlüsü. En saygın restoran ve şeflerin sahip olabildiği Michelin yıldızı, 100 yıldan uzun bir süredir Avrupa’daki ve dünyadaki en başarılı yemek servislerini ölçümlemek için kullanılıyor.

Michelin Rehberi’ne girmeye hak kazanan restoranlar, kimliği gizli tutulan müfettişler tarafından belirleniyor. Müfettişler, kimsenin haberi olmadan tıpkı bir müşteri gibi restoranlara ziyarette buluyor. Michelin’in üst düzey yöneticileri bile bu müfettişlerin kimliği hakkında bilgi sahibi olmuyor. Müfettişler bağımsız olarak şehrin en iyi restoranlarını 5 kritere göre değerlendiriyor. Bunlar ürünlerin kalitesi, pişirme tekniklerine hakimiyet, lezzetlerin uyumu, şefin mutfağındaki karakteri ile menü ve müfettişlerin ziyareti arasındaki tutarlılık olarak sıralanıyor.

En çok Michelin yıldızlı ülke hangisi?

2020 yılı verilerine göre en fazla Michelin yıldızına sahip restoranların bulunduğu ülkeler sıralamasında Fransa başı çekiyor. Japonya, İtalya, Almanya ve ABD ilk beşte yer alan diğer ülkeler.

Dünyada Michelin Yıldızı alan Türk var mı?

Türkiye’de Michelin yıldızlı restoran yok. Ancak yurt dışında mekanıyla Michelin Yıldızı alan 3 Türk şef var: Biri, Hamburg’daki Le Canard Nouveau restoranıyla yıldız alan ama sonra Münih’te ‘Pageou’ adlı restoranı kuran şef Ali Güngörmüş, diğeri engelli çalışanları ile takdir toplayan Serkan Güzelçoban, ve son olarak Baltimore'daki Dede isimli restoranında sunduğu Türk yemekleri konseptiyle yıldızları toplayan Ahmet Dede...