Değişim sensiz olmaz

Memleketimin her köşesini gezmeyi çok sevdiğimi bilen bilir.

En ücra köşelerinden birine bile olsa fırsat çıkarsa, bir an olsun düşünmez koşa koşa giderim. Ki geçen yaz Temmuz-Ağustos sıcaklarında bir günlüğüne olsa bile, Mardin'e, Diyarbakır'a gittiğim olmuştur. Hiç düşünmez koşa koşa giderim. Kimileri, “Çok sıcaktır oralar bu mevsimde nedeeeen!!!” diye söylenseler bile hiç takılmıyorum. Çünkü aşırı seviyorum.

Memleket bizim, benim ve her köşesi cennet. Bir başka güzel. Her seferinde daha da büyüleniyor yeni insanlar tanıyor, memleketimde görmediğim yerleri keşfediyorum.

Size de tavsiye ederim. Öyle metropol de yaşamakla olmuyor. Biz değişirsek, görürsek, öğrenirsek, bilirsek memlekete bir faydamız olur. Yoksa uzaktan ahkam kesmekle olmuyor inanın.

Bu sefer de tam ben Alaçatı bavulu hazırlamış yola çıkacakken Sobraz'dan arayıp, "Hadi seni Ağrı'ya şahane bir okula götürelim. Çocuklarla bir gün çocuk ol" demezler mi. E “Kirlenmek güzeldir. Ben de gidip parkta yuvarlanayım, oynayıp, kirleneyim” dedim.

Kaçar mı bu teklif. Bir saniye düşünmeden “Hemen” deyip planımı değiştirdim ve 48 saatliğine Ağrı’nın yolunu tuttum.

Önce istikamet Iğdır’da güzel bir kahvaltı. Ardından İshak Paşa Sarayı...

Tabii detaylara geleceğim. Hem İshak Paşa Sarayı’nın görkemini hem de, Ağrı’nın meşhur köftesini anlatacağım. Ama önce Ağrı’ya gelme sebebimi bi açıklayayım.

Efendim, OMO'nun “İyilik İçin Kirlenmek Güzeldir” projesiyle plastik atıkları oyun parkına dönüştürmek ve bir parka erişimi olmayan çocuklarla buluşturmak amacıyla hayata geçireceği ilk parkın açılışına şahit olmak için geldim Ağrı’ya.

Bundan güzel bir duygu olabilir mi şu çirkin dünyada sorarım size!

Sevimsiz, sahte dünyada bir gün bile olsa masum çocuk kahkahası, mutluluğu girmesin mi bu bünyeye. Ki malum yaz süresince diz boyu sahteliklerle karşılaşacağım için işin açıkçası çok ama çok iyi geldi.

Tam da ihtiyacım, ihtiyacımız olan şeyi bana yaşattığı için tüm ekibe çok ama çok teşekkür ederim. Uzun süredir bu projeye çalışan ekibin heyecanına ortak olmak ve hiç park görmemiş çocukların mutluluğuna ortak olmak şahaneydi.