Mussolini bile gülerdi

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’na yönelik olarak söylediği “Tek adamcağız” ve “Diktatör, Faşist” nitelemeleri zannederim Kemal Kılıçdaroğlu’nu oldukça sevindirmiş ve muhtemelen “Ben neymişim yahu!” diyerek aynaya hafiften kabararak bakmasını sağlamıştır.

Geniş bir faşizm tartışması yapmak istemiyorum ama en basit haliyle ilerlemek gerekirse Faşizm’de olmazsa olmazlardan biri “Lider” kavramıdır.

Oluşturulmaya çalışılan faşist doktrine göre “Devletin başında” bir “Lider” vardır ya da olmalıdır.

Devleti yöneten ya da devleti yönetmeye talip olan grubun başında bir lider vardır, liderin kararı en yüksektir, lider tartışılmaz bir otoriteye sahiptir.

Bu liderin kararları, örgüt tarafından desteklenir ve bir propaganda mekanizması ile kabul ettirilir.

Daha fazla uzatmaya gerek kalmadan, Kemal Kılıçdaroğlu ile ilgili “Faşist ve diktatör” tezi bu ilk cümlede çöküyor.

Çünkü:

1. Kemal Kılıçdaroğlu’nun bir otoritesi yok

2. Kemal Kılıçdaroğlu tartışmasız lider değil

3. Kemal Kılıçdaroğlu’nu en yüksek karar alma organı değil

4. Hatta Kemal Kılıçdaroğlu karar alma organı da değil.

5. Kemal Kılıçdaroğlu’nun kararları örgüt tarafından kayıtsız şartsız desteklenmiyor

6. Kemal Kılıçdaroğlu’nun elinde bir propaganda mekanizması yok.

7. Ona yakın olduğu zannedilen yayın organlarında bile en sert şekilde eleştiriliyor.

8. Ve belki de en önemlisi Kemal Kılıçdaroğlu Devlet’i yönetmeye talip değil.

Bu yüzden de Kemal Kılıçdaroğlu’na faşist demek bütün ünlü faşistlerin kemiklerini sızlatacak ve faşizmin kurucu babalarını güldürecek bir yaklaşımdır.

Sadece Muharrem İnce’nin aylardır parti içinde sürdürdüğü başkaldırı ve parti içinde parti kurma çabalarına karşı alınmayan ve gösterilmeyen tavır bile Kılıçdaroğlu’na yapılan “Faşist” yakıştırmasını boşa düşürür.

Hele hele bir siyasetçiye hem gayrı milli hem de faşist yakıştırmasını aynı anda yapmak.

İlginç bir faşizm tanımına sahip olmak demektir.