Türk kadını 90 yıl öncesinden geride

Bugün dünya Kadınlar günü, ya da kimine göre Dünya Çalışan Kadınlar Günü…

Benim için fark etmez.

Ben çalışmayan kadın görmedim. Her kadın emekçidir.

Hepsinin günü kutlu olsun.

Aslında bugünün amacı kadının sosyal, siyasal ve ekonomik haklarının elde edilmesi için kadınların örgütlenmeye başlamasını sağlamaktır. Bu süre Türkiye dışında hemen tüm ülkelerde kadınlar için zorlu ve kanlı olmuştur.

Türk kadını ise muhtemelen Dünya’daki en şanslı kadındı.

Bir büyük adam, Mustafa Kemal Atatürk, muhtemelen Dünya’da kadınla erkeği eşit gören, bunu yasa karşısında da eşit hale getiren, kadınlara sosyal ve siyasal haklar konusunda bugünkünden bile ileri görüşlere sahip olan bir lider olarak herhangi bir örgütlü arayışa bile gerek kalmadan her türlü hakla donatmıştır.

Bugün ne yazık ki, Türk kadını Mustafa Kemal Atatürk döneminden yana bundan hemen hemen 100 yıl öncesinden daha sıkıntılı bir sürecin içindedir.

Her gün öldürülmekte, her gün cinsel ve ekonomik olarak sömürülmekte ve giderek gerileyen bir sosyal konuma itilmeye alışılmaktadır.

Bugün bile kadınlar bir araya gelemesin, kadınlar ellerinden alınan haklarını geri isteyemesin, seslerini duyuramasın diye metrolar kapatılıp, meydanlar kuşatılıyorsa Türk kadını 100 yıl geriye götürülmeye ve oraya hapsedilmeye alışılıyor demektir.

Kadının gere gittiği bir toplumun, ileriye gittiği ise asla görülmemiştir.

Kadını mutsuz olan bir toplumda mutluluk olmaz.

Kadının acı çektiği bir toplum, külliyen acı içindedir.