Kıymetini bilin

Yitirdiğinizde anlarsınız asıl sahip olduklarınızın kıymetini.

Yokluğu, varlığının değerini ortaya çıkarır.

Yitirmeden kıymetini bilmek bir şeyin, sanırım yaşamın en sihirli formülü olsa gerek.

…

İnsan en çok “an”ın kıymetini bilmez.

Çoğunlukla geçmişte yaşar. Orada yaptığı hataları, yanlışları düşünür, hayıflanır.

Sonra mutlu olduğu zamanları hatırlar, şimdi neden aynı değil diye üzülür.

Bir de gelecek için kaygılanır sürekli. Ne olacağını, nasıl olacağını hesaplar, tartar, ölçer biçer.

Endişe içinde ihtimalleri düşünür, olacakların vereceği zararı hesaplar durur...

Her iki durumda da “an”ı kaçırır. Yaşadığı anın kıymetini bilmemek böyle bir şeydir.

Geçmişe takılma, gelecek için kaygılanma, anın kıymetini bil.

…

Gençsin ya, hep genç kalacağını düşünürsün. Yapacağın her şeyi ertelersin. Geleceğin çok uzakta, alacağın yaşların çok ötelerde olduğunu zannedersin.

Hep “sonra” dersin… hep “başka zaman” dersin.

Zannedersin ki tüm zamanlar sana ait, istediğin vakit duracak, istediğin zaman devam edecek…

Sonra bir bakarsın gençlik bir anda kayıp gitmiş elinden. Tutmak istersin, geri dönmek istersin, eskisi gibi olmak istersin… lakin olamazsın.

Gençliğinin kıymetini bilmek için onu yitirmeyi bekleme.

…

Yaşının kıymetini bilmeyi de öğren. Olgunluğun, sakinliğin, aklın, bilgeliğin yaşla kemale erdiğini unutma.

Hep gençliğin deli kanlarının dolaştığı bedenler değil, aklın ve fikrin hakim olduğu yaşların insana daha büyük güç kattığını unutma.

Gençliğin gitti diye hayıflanma, olgunluğun geldi diye sevin.

Ve şimdi olgunluğunun kıymetini bil.

….

Dinçsin, zindesin, sağlıklısın. Şükretmek için en büyük nimete sahipsin.

Her sabah kalktığında bedenine teşekkür etmelisin. Her yürüdüğünde, gördüğünde, tuttuğunda, koştuğunda, oturup kalktığında, nefes aldığında… nasıl kıymetli bir şeye sahip olduğunu hatırla.

Bedenini değil sadece ruhunu da sev, ona iyi davran ve ilgini esirgeme.

Bu dünyada sağlığından daha değerli çok az şey var. Kıymetini bil.

…

Aklının ve fikrinin nasıl değerli olduğunu anlamak için ahmaklara ve cahillere bak.

Akıl Allah’ın sana verdiği en nadide hazinelerden.

Akıldan yoksun bir insanın nasıl da değersizleştiğini anlamak zor değil, etrafına bak.

Cahilin insanlığa verdiği zararı, hiçbir canlı vermedi henüz.

Bu dünyaya bir katkı sağlamak istiyorsan, fikir üret.

Aklın ve fikrin bu yüzden değerli, kıymetini bil.

…

Sanıyorsun ki bu toprak hep böyle verimli olacak. Bu ağaçlar, bu yeşillik, bu kuşlar, böcekler… sanıyorsun ki doğa hep böyle canlı olacak.

İnsandan başka bu dengeyi bozan yok dünyada. Ve böyle giderse kuru bir çöle, taştan bir vadiye dönecek bu yurtlar.

Toprağın kıymetini bil. Kurdun kuşun, börtü böceğin hakkın ver.

...

Etrafında sevdiğin insanların varlığı ne denli kıymetliymiş, yalnızlara bir bak.

Her gün çocuğunun, eşinin, annenin, babanın, kardeşinin, sevdiğinin kıymetli varlığını hissetmiyor musun?

Bir gün evlat hasreti çekenle görüş.

Bir gün kardeş acısı çekeni bul.

Bir gün yalnızlık içinde hayat arkadaşı bulamayanı dinle.

Bir gün yetim ve öksüzün hikayesine kulak kabart.

Sonra gel, sahip olduğun sevdiklerine sarıl her gün.

…

Sevmişsen eğer, değerli bir şey yapmışsın.

Sevilmişsen eğer, değer verilmişsin.

Aşıksan, ayrıcalıklısın demektir.

Bu dünyada çok az insana nasip olacak şeylere sahipsin.

…

Etrafına bir bak…

Senin sahip olduklarına hasret çekenleri görüyor musun?

Asıl sahip olduklarından dolayı şükredip mutlu olmalısın.

Sahip olmadıkların için çekeceğin gam neye fayda?

Kıymetini bilin… hayat çok kısa.