Keşke kalbe düşse cemre

Önce havaya, sonra suya ve nihayet toprağa cemre düştüğünde biliriz ki bahar geldi artık.

İçimizde sevinç, mutluluk ve umut dolar…. Baharın ve ardından yazın gelişini hayal ederiz.

Sevincimiz bundandır.

Kış zor geçmiştir, soğuk üşütmüştür, hayat şartları zorlaşmıştır…

Ve cemre tüm bunların artık geride kaldığını, baharın başladığını söylediği için bir müjde gibi gelir bize.

Bu yüzdendir ki “Toprağa cemre düştü” sözü içimizi ısıtır birden.

Çünkü cemre havaya düştüğünde havanın, suya düştüğünde suyun, toprağa düştüğünde toprağın sıcaklığını arttırır.

Hepsinin arasında 7 gün vardır…

Keşke diyorum insanın kalbine de cemre düşse.

Yılın belli bir ayında kalbe düşse, sıcaklığını arttırsa ve insan bahar gibi mutluluk yaysa etrafa.

En azından yılın belli aylarında insanlık acımasız, merhametsiz, vicdansız şeyler yapmaz böylece…

Bazı kalplere cemre düşse belki de savaşlar çıkmaz.

Kalpler ısınınca şehirler bombalanmaz, çocuklar, kadınlar ölmez belki de.

Milyonlarca insan yerlerinden yurtlarından sürülmez savaşlar olmayınca.

Mülteci yürekler soğukta üşümez, titremez, korkmaz böylece.

Bazen diyorum, kalplere cemre düşse insanın içini ısıtsa, merhamet yeşerse orada, vicdan filizlense.

Cemre düşse, bahar gelse insanın ruhuna, sevgi çiçek açsa, aşk fışkırsa her yerden.

Aşkın olduğu yerde hayat coşar, ışık artar, her şey daha da güzelleşir.

O zaman diyorum, şu minik çocuklar mülteci yollarına düşmez dünyada, korkuyla sıçramaz yataklarından, çünkü merhametsiz insanlar azalır dünyada.

Yani kalbe de cemre düşse, aç kalmaz bebekler, annelerin sütü çekilmez yokluktan, kıtlık olmaz belki de…

Ne olurdu ki havaya, suya, toprağa düşen cemre insanın kalbine de düşseydi.

Isıtsaydı o buz gibi gönülleri şefkat ve merhamet dolsaydı yerine.

Taş gibi kalpleri yumuşatsaydı cemre, adalet, vicdan ve hakkaniyet tomurcukları açsaydı yerine.

İşte böyle hayal kuruyor insan, bahar yaklaştıkça.

Kalbe de cemre düşseydi ne güzel olurdu…

Hani bu savaşları, sürgünleri, ölümleri, göçleri, yoklukları başta türlü sonlandıramıyor insanoğlu tek başına. Hani diyorum, cemre kalbe düşürse belki başarır…

İşte hayal kuruyor insan…

Acaba kalbe de cemre düşse değişir mi her şey, bahar gibi olur mu diye.

Cemre düşsün kalplere, yine de hayalini kuralım, dua edelim…

Cemre düşüsün kalplere ve insanlığa bahar gelsin.