Eylül neden güzeldir?

Eylül sıcaktır ama bunaltmaz, serindir lakin üşütmez.

Yazın son kapısı, sonbaharın ilk kapısıdır.

Duyguların değişim zamanıdır.

Tüm duygular ayağa kalkar.

Hüzün kendini gösterir, sevgi coşar, özlem artar, hasret yüzünü asar…

Eylül şairlerin, aşıkların, romancıların, hikayecilerin yer sofrasıdır.

O sofrada oturur, kelimeleri, cümleleri kalplerine dizerler.

Göz yaşından inci kolye, hüzünlü şarkılardan gümüş küpe yaparlar…

Doğa renk elbisesini değiştirmeye Eylül'de başlar.

Yeşil sarıya döner, sarı kızıla döner.

Ağaçlar yapraklarını dökmez, bir elbiseyi çıkartıp alımlı başka bir elbise giyer gibi renk değiştirirler.

Sebzeler, yaz meyveleri yavaş yavaş el etek çekerler topraktan, ağaçtan…

Eylül başka güzel meyvelerin, sebzelerin sahneye çıkış ayıdır.

Turp sümbül gibi renklenir, sarımsak kokulanır, soğan köklenir, ıspanak, pırasa Eylül'de filizlenir.

Ayva sararır, nar kızarır, incir tatlanır, kestane palazlanır, hurma ballanır, ceviz kabuklanır…

Yılın son güzel meyveleri Eylül'de görücüye çıkar, ağızlar tatlanır.

Toprak artık dinlenmeye hazırlanır.

Yaz boyu durmadan beslemiştir canlıları.

Hiç durmadan sebze üretmiş, ağaçları meye versin diye beslemiş, karnında tohumları doğurmuş, onlar serpilip büyümüş alımlı güzellere dönüşmüş.

Şimdi güzün son mahsulleri toplasınlar diye toprak Eylül'ü beklemiş.

Buğday, arpa, mısır Eylül'le beraber hasada durmuş, bereket fışkırmış, insanı mutlu etmiştir.

Harman yeri şenlenmiş, patoslar canlanmış, değirmenler gürül gürül buğday öğütmüş, Eylül bolluk bereket getirmiş evlere…

Eylül huzur veren ayların en sakin olanıdır.

Baharda Nisan, son baharda Eylül insanın içine ayrı bir huzur verir.

Sükunet en çok Eylül'de doğaya çöker.

Asude hava Eylül'ün yol arkadaşıdır.

Ancak illaki Eylül hüzünle anılır.

Ve tüm aşklar Eylül'de canlanır, heyecanlanır, coşar, kanatlanır.

Her aşık Mecnun olur, her maşuk Leyla'ya dönüşür.

Tüm şarkılar Eylül'de hicazdan, nihavente döner.

Türkülerin en yanık olanı Eylül’de söylenir.

Bozkırda bozlak seslenir, Karadeniz’de kemençe hüzünlenir.

Güller veda eder gibi, son güzelliklerini Eylül'de gösterir.

Bülbüller en güzel şarkılarını o zaman söyler.

Kelebekler son kez gülün tacına buseyi Eylül'de kondurur.

Eylül kışın habercisidir.

Leylekler göçe hazırlanır, karıncalar erzak stoklar, arılar petekleri balla doldurur.

Eylül tüm hikayelerin ya başlangıcı, ya bitiştir.

Masallar nedense hep Eylül'de güzel anlatılır.

Eylül işte bu yüzden en güzel aydır.