Bonkör muhalefet!

Harcadığı zamana ve fırsatlara bakınca bu başlığı atmak düştü bana.

Nedense acelesi yok gibi. Yaydıkça yayıyor zamana her şeyi.

Sanki sandığın kurulmasına yıllar varmış gibi davranıyor. Komisyonlar kuruyor, uzun uzun metinler yazıyor, o metinlerde cümleleri saatlerce tartışıyor.

Yıl başı geldi, seçime 4-5 ay kaldı, hala dört ana başlıkta yol haritası çıkartacağız diyorlar.

ZAMANI HARCAMADA BONKÖR

Seçim normal zamanında Haziran’da olsa iki ay öncesinde resmi olarak seçim takvimi işleyecek. Galiba o zaman açıklayacaklar. Kılıçdaroğlu’na bakarsak niyeti böyle. Peki seçim Mayıs’ta ya da Nisan’da olursa?

Seçime 2 ay kala ortak bir adaya fokuslanmak, seçmeni buna ikna etmek, 6 partinin organize olması, 81 ilde mitingler, seçim çalışmaları… nasıl olacak tüm bunlar şahsen benim aklım almıyor.

Muharrem İnce CHP adayı olduğu zaman en çok zamansızlıktan şikayet etmişti. Nedense CHP’nin hala acelesi yok.

Neyse ki ilk defa İYİ Parti Genel Başkan Yardımcısı Prof. Ümit Özlale beraber olduğumuz dünkü Habertürk programında eleştirimi haklı buldu ve “acele etmemiz gerekiyor” dedi.

İlk defa ekran önünde acele etmemiz gerekiyor diyen muhalefet temsilcisine denk geldim.

Adayın yıpranması tezinin anlamsız olduğunu da itiraf edecekler. Yıpranacak aday iki günde de yıpranır.

Kısacası zamanı harcamada çok bonkör muhalefet.

İMAJLARINI TÜKETMEDE BONKÖR

Muhalefetin neticede bir imaj kredisi var. Seçmen izliyor, gözlüyor ve not veriyor. Seçmene güven verecek, inandıracak, kendini beğendirecek ve bu imajla seçime gidecek.

Ancak imaj kredisini de bolca kavga görüntüsü vererek tüketmede epey bonkör muhalefet.

Gün geçmiyor ki CHP ve İYİ Parti liderleri, yöneticileri arasında medya üzerinden tartışma, laf atma, imalı mesaj gönderme yaşanmasın.

Meral Akşener ve Kemal Kılıçdaroğlu her gün bir medya etkinliğinde birbirine mesaj veriyor, bu da tartışmaları alevlendiriyor.

Sonra Kılıçdaroğlu diyor ki, “iktidar bizi sıkıştırmıyor, medya adayınız kim diye sıkıştırıyor.”

Tamam da Akşener ve Kılıçdaroğlu baş başa görüşse, kendi aralarında ne hesaplaşması yapacaksa kapalı bir ortamda yapsa, biz hiçbir şey duymayız, tartışacak bir konumuz da olmaz.

Ama öyle yapmıyorlar, sürekli medya üzerinden adaylık tartışması yapıyorlar, sonra siz neden bunları sorup bizi sıkıştırıyorsunuz diyorlar.

Velhasıl muhalefet imaj kredisini tüketmekte bonkör, bol keseden harcıyor.

FIRSATLARI HARCAMADA BONKÖR

Ekrem İmamoğlu’na verilen cezayı savunan tek bir kişiye rastlamadım. Buna iktidar cenahı da dahil.

Herkes haksızlığa uğradığını düşünüyor. Bu karar muhalefet tabanında büyük bir enerji yarattı, konsolide etti, toparlanmasını sağladı.

Karar bir rüzgar oluşturdu ve muhalefet liderlerine bu rüzgara yelken açıp iktidara yürüyüşünü hızlandırmak kaldı sadece.

Ama ne oldu?

Saraçhane mitinginde yine birbiriyle tartıştılar. CHP medyası İYİ Parti’yi “fırsatçılıkla” suçladı. Kılıçdaroğlu İmamoğlu’nu Meclis grubuna çağırdı, kürsüye çıkarmadı. İmamoğlu ekranlara çıkmayacağım bir süre dedi.

Sanki bu mahkeme kararı hiç olmamış gibi, muhalefet eski haline döndü, yine atışmaya devam ettiler.

Rüzgar durdu, dalga boyu kısaldı ve muhalefetin yelkenleri indi.

Bu fırsatı da bonkör bir şekilde harcadılar.

SEÇİM ÇANTADA KEKLİK DEĞİL

Muhalefetin bu bonkör tutumunun temelinde yatan düşünce, seçimi her halükarda kazanacaklarını sanması.

Oysa seçim öyle sanıldığı gibi çantada keklik değil. İktidar ekonomi alanındaki hamleleriyle psikolojik üstünlüğü yakaladı. Muhalefet ise zamanını ve fırsatlarını bonkörce harcıyor.

Şimdi muhalefet partileri iktidarın şöyle yanlışları var, onları bıraktın bizi eleştiriyorsun diyecek.

Tamam da iktidar asgari ücrete rekor zam yapıyor, doğal gaz müjdesi veriyor, zam yapmayacağım diyor, gübrede, ilaçta indirim yapıyor… Halkın ekonomisini düzeltmek için hamle üstüne hale yapıyor.

Ee muhalefet ne yapıyor diye bakmayalım mı?

Gördüğümüz yanlışları da söylemeyelim mi?