Ferdi Özbeğen'in beyaz piyanosunun arkasında neler yaşandı

Arşivden

Benim kuşağım ve benden öncekiler için eşcinsel evliliğinin hep tahayyül edilemez bir kavram olduğunu düşünürdüm. Bir erkeğin sevdiği bir erkekle, bir kadının sevdiği bir kadınla evlenebilme ihtimalinin kimi ülkelerde gerçekleşmeye başladığı 2000’lerin başından beri de neden böyle bir ihtiyaç duyulduğunu da anlamakta güçlük çekerdim.

LGBT+ hareketi sadece cinsellik olarak değil, yerleşik düzenin bütün kalıplarına karşı çıkarak gelişmişti. Evlilik ise bu toplumun en ilkel, en dayatmacı, en sıradan kurumlarından biriydi.

Kuşkusuz, toplum gibi ben de evrildim. Meselenin sadece yüzük takmaktan ibaret olmadığını anladım. Oysa bunu bizlerden çok daha önce hayal etmiş, hatta yasaklara rağmen kendi yöntemini bulmuş eski kuşaklar vardı.

Keşke, geçen 2015'in Haziran ayında bir Cuma günü Amerikan Yüksek Mahkemesi’nin evlilik eşitliğini bir hak olarak tanıyan tarihi kararına tanıklık edebilselerdi.

Keşke Ferdi Özbeğen hala aramızda olsaydı.

Gençliğinde çektirdiği fotoğraflarla pek çok genç erkeğin yüreğini hoplatan beyaz piyanonun ardındaki efsaneyle hayatının son yıllarında sık sık telefonda konuşma imkanım olmuştu. Uzun sohbetlerde anılarını anlatır, aşklardan bahsederdi.

Hayatını paylaştığı Hilmi Mutlu’yu 1999’da evlat edinmişti. Henüz eşcinsel evliliğini kanunen tanıyan bir ülke yoktu dünyada, kavram bile pek çokları için çok yeniydi.

Dönemin Hürriyet gazetesinde şöyle bir ifade yer alıyor: “İki eşcinselin yaşantısı konu alan ‘Çılgınlar Kulübü’ benzetmesine...”

Uzun bir "Yok canım ne alakası var, kanuni hakkım bu benim," açıklamasının ardından “Benim yaşam şeklimle bu olayın hiç bir ilgisi yok,” cümlesi de çıkıyor ağzından.

Ferdi Özbeğen’i sahnede son izlediğimde Liberace’nin Las Vegas’taki şimdi müze olan evinde satılan broşlardan birini takıyordu. Hilmi’yle ilişkisi de tıpkı “Behind The Candelabra” filmine de konu olan Liberace’nin sevgilisi Scott Thornson’ı andırıyordu. Basının baskısını başından savmak için Liberace 16 yaşında tanıştığı Scott’ı evlat edinme girişiminde bulundu, ama devamı gelmedi. Aralarındaki yaş farkı 48’di.

Las Vegas’ın şamdanlı piyanisti genç sevgilisini estetik ameliyatlarla kendisine benzemesini bile sağladı.

1986 yılında Thorson ABD tarihinin ilk gay nafaka davasını açtı ama 95 bin dolara uzlaşıldı. Tabii ki, Liberace kamuoyu önünde hiçbir zaman eşcinsel olduğunu ya da Thorson’la ‘karı koca ilişkisi’ yaşadığını itiraf etmedi.

Ferdi Özbeğen aslında Liberace’nin bile yapamadığını yaptı. Hayatını geçirdiği insanla yasalar izin vermediği için resmen birlikte olmayan nice eşcinselin başvurduğu yöntem evlat edinmeydi. Recep Tayyip Erdoğan bir keresinde “Tüzüklerle savaşarak geldik,” demişti ya, işte binlerce eşcinselin başvurduğu oyuncaklı yöntem de buydu; yasaklara nanik yapmaktı.

Eşcinsel evliliği bir ömrü beraber yaşama vaadinden, düğün gecesi çalınan Nükhet Duru şarkılarından ya da en güzel damatlığı giymekten ibaret değil. Bunca yıldır bu kanunun geçmesi için mücadele edenlerin eşitlik arzusu pratik nedenlere de dayanıyor.

Karı-kocaya tanınan sosyal sigorta, miras hakkına, vergi indirimine sahip olmak gibi.

Ferdi Özbeğen vak’asında ise her şey güllük gülistanlık değil. Sanatçı bütün malvarlığını Türk Eğitim Vakfı’na bağışladığı için Hilmi Mutlu (Özbeğen) vasiyetin iptali davası açtı. Görüyorsunuz, evliliğin bazı tarafları herkes için aynı işliyor. (Bu yazıdan sonra Hilmi Mutlu vasiyet iptali talebini geri çekti, mirastan sadece kendisine düşen payı almak istediğini söyledi mahkemeye. Sonradan açtığı davaları kazandı ve en son Özbeğen'in Bodrum'daki evini 300 bin Euro'ya satışa çıkardı.)