Tesadüfen bulunan postit kâğıtların ilginç öyküsü
İşte, evde ve okulda kullandığımız postit kağıtlar aslında tesadüfen bulundu. Her şey bir kimyacının başarısız sayılan bir yapıştırıcı üretmesiyle başladı. İşte, ilginç hikâyeye dair detaylar...
Bugün, dünyanın neredeyse her ofisinde yer alan postit kâğıtların oldukça ilginç bir keşfedilme öyküsü var.
Bir kimyager olan Spancer Silver, 1966 yılında 3M Merkezi Araştırma Laboratuarları'nda kıdemli kimyager olarak göreve başladı ve burada yapıştırıcılar konusunda uzmanlaştı.
Silver'ın amacı uçak teknolojisinde kullanılacak kadar güçlü bir yapıştırıcı üretmekti. Bu süreçte benzersiz özelliklere sahip bir akrilik yapıştırıcıyı keşfetti.
Yeni ürün, birçok yüzeyde kullanılsa da düşük bir yapışma özelliğine sahipti. Bununla birlikte, aynı yüzeye tekrar yapışabiliyordu.
Bu yapışkan olmayan yapıştırıcı, şirket tarafından başlangıçta bir başarısızlık olarak sayıldı ve reddedildi. Ancak Silver ısrar etti; sonraki beş yıl boyunca, yapıştırıcısını birçok şirket departmanında tanıttı ve icadının patentini 1972'de aldı.
Ancak büyük çıkış anı bu değildi. Daha sonra bant bölme laboratuvarında kimya mühendisi olan Art Fry'ın aklına ilginç bir fikir geldi. Fry, kilise korosunda yer alıyordu ve nota sayfalarının arasında koyduğu küçük not kâğıtlarının sürekli düşmesinden şikâyetçiydi.
Fry, Silver'ın yapıştırıcısını not kâğıtlarında denedi. Yapıştırıcı kolaylıkla sayfalara yapışıyor, yüzeye zarar vermiyor ve not kâğıtlarının yeri değiştirilebiliyordu. Fry bu tesadüfi icadın "sadece bir yer imi" değil, "iletişim kurmanın yepyeni bir yolu" olduğunu fark etti.
İşte bu, bugün ofislerin ve öğrencilerin çokça kullandığı bir malzemenin yanlışlıkla keşfedilmesinin eğlenceli hikâyesi.
1998'de Silver, American Chemical Society'nin Yaratıcı Buluş Ödülü'nü aldı ve 2010'da Fry ile birlikte Ulusal Mucitler Onur Listesi'ne alındı.
Kaynak: Youngzine
